بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی خيرخواهان

بخش خصوصی؛ پایه رشد اقتصادی

اقتصاد ایران در حالی وارد سال پایانی سند چشم‌انداز ۲۰ ساله ۱۳۸۴ تا ۱۴۰۳ می‌شود که موفقیت کمی در جامه عمل پوشاندن به هدف رشد اقتصادی برای تبدیل ایران به اقتصاد اول منطقه مطابق با این سند داشته است. در واقع انتظار طبیعی این بود که دستیابی به رشد اقتصادی بالا و مداوم و به‌تبع آن ایجاد مشاغل جدید برای انبوه جوانان جویای کار، هر اولویت دیگر مدنظر حکومت را تحت‌الشعاع خود قرار دهد.
ایران قوی هاشمی‌طبا

ایران قوی

همچون سال‌های گذشته، در روز 22 بهمن مردم ایران در راهپیمایی سالروز پیروزی انقلاب اسلامی یعنی بیست‌و‌دوم بهمن حضور یافتند و خاطره پیروزی انقلاب و نیز شهدای انقلاب و دفاع مقدس را گرامی داشتند. انقلابی که با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی پیروز شد و مردم اعم از خواص یا عوام با برداشت خود -‌هر‌چند متفاوت- از آن استقبال کرده و بر آن پای فشردند
پنجشنبه ۰۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 25
کد خبر: ۹۹۰۵۷
تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۳۹۶ - ۰۸:۳۰
عبدالله ناصری

تدبیر24»با گذشت 7 ماه از روی کار آمدن دولت دوازدهم آن‌طور که رئیس‌جمهور گفته هنوز شاهد رونق اقتصادی و تاثیر آن در سفره مردم نبوده‌ایم و همین بهانه‌ای شده که عده‌ای انتظار داشته باشند که دولت، خلاف همه روندها و نرم‌های اقتصادی و تحول معجزه کرده و نهالی را که باید مدتی بگذرد تا به نتیجه برسد، به‌ سرعت به میوه برساند. در این میان مخالفان دولت هم در تلاشی وسیع سعی دارند که بر موج این مطالبه مردمی سوار شده و ماهی خود را صید کنند البته مردم نباید فراموش کنند که باید در چارچوب قانون حرکت کنند تا تحرک و مطالبات برحق آنها که بیشتر ناشی از هدردادن منابع کشور در سال‌های فوران درآمدهای نفتی بوده، دستاویزی برای جریانات سودجو نباشد. در این راستا دولت هم باید فکر عاجلی برای حل مشکلات معیشتی مردم کند. در این زمینه «آرمان» با عبد‌ا... ناصری فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت‌وگو کرده که در ادامه می‌خوانید.

برخی معتقدند تحرکات اخیر به وضع دشوار اقتصادی و معیشتی مربوط است. تحلیل شما چیست؟

در ذهن نسل جوانی که پس از انقلاب به‌دنیا آمده و امروز مدعی بازار کار، اشتغال و زندگی است وجود دارد. از سوی دیگر باید توجه داشت که دولت آقای روحانی چه ساختار و واقعیتی را از یک مدیریت 8‌ساله که جز ناکارآمدی برجای نگذاشت و امروز هم در هیات اپوزیسیون مشغول سخنرانی و سخن پراکنی و مدعی برخی چیزهای دیگر شده، تحویل گرفت. مردم امروز در حال مشاهده واقعیت‌هایی هستند و عملکرد 8ساله احمدی‌نژاد، پرونده‌های کوچک و بزرگ مفاسد اقتصادی در شرایطی که 50‌درصد مردم زیر خط فقر هستند، امروز نوعی گلایه در جامعه به‌وجود آورده که جامعه در هر فرصتی آن را بروز می‌دهد. از این رو پدیده‌هایی که در چند روز اخیر اتفاق افتاد را خیلی نباید ساده تحلیل کنیم و اساسا نباید آن را متوجه دولت بدانیم. از طرف دیگر باید برای حل این مساله راه‌حلی پیدا کرد. بنابراین شرایط کشور به‌لحاظ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی چندان مساعد نیست و زمینه را برای هر نوع بهانه‌گیری مهیا می‌کند. من معتقدم حرکت‌های اخیر از جنس اقتصادی و معیشتی است و دولت باید برای آن تدبیری بیندیشد. البته باید در نظر داشت که دولت آقای روحانی تنها یک دولت نیست و دولتی که او تحویل گرفته 50‌درصد قدرت واقعی دولت است. در 8 سال دولت آقای احمدی‌نژاد نهادهای قدرتمند دیگری به موازات دولت شکل گرفتند که در حوزه اقتصاد، سیاست و فرهنگ و امنیت تاثیر گذاشتند و می‌توان گفت خیلی از اوقات از دولت موثر‌تر بودند. در این راستا انتظار می‌رود این وضعیت به نحو احسن مدیریت شود، تحلیل درستی شکل بگیرد و تدبیری همه‌جانبه از سوی تمام نهادها اتخاذ گردد. مخالفان دولت نیز بدانند که این روند به زیان آنها تمام خواهد شد.

برخی نمایندگان اظهار داشته‌اند که دولت و مجلس پیام حرکت مردم را دریافت کرده‌اند؛ به‌نظر شما دولت باید برای حل این مشکل حداقل در حوزه اقتصاد و معیشت مردم چه راهکارهایی بیندیشد؟

به‌نظر من دولت برنامه اقتصادی روشنی ندارد. دولت 4 سال گذشته خود را درگیر مهار تورم کرد در حالی که بسیاری از اقتصاددانان گفتند که رکود مهم‌تر از تورم است و دولت باید بیشتر به بحث رفع رکود بپردازد، اما شاهد بودیم که دولت به رفع تورم پرداخت، گرچه تورم دملی است که دوباره از جای دیگری سرباز می‌کند. کما اینکه اکنون رکود در بسیاری از حوزه‌ها وجود دارد و شاهد تورم در برخی زمینه‌ها هستیم. از این رو به‌نظر می‌رسد که دولت تدبیر و امید در دور دوم خود نیز هنوز نتوانسته چشم انداز اقتصادی روشنی را برای افکار عمومی و نخبگان ارائه دهد و با اینکه بیش از 6 ماه از تشکیل دولت می‌گذرد هنوز مشخص نیست که مدیریت اقتصادی دولت با کدام یک از اعضای کابینه است. دولت باید در گام اول این مساله را برای خود روشن کند و فکری برای این قضیه کند. به هر صورت حقوق، معیشت و رفاه مردم مساله‌ای است که باید در دستور کار دولت قرارگیرد و برای آن برنامه‌ریزی کند. از این رو به‌نظر می‌رسد که دولت هنوز نتوانسته برنامه روشنی را حداقل برای رضایت افکار عمومی ارائه دهد. در گام دوم نیز شرایط اقتصادی کشور مساعد نیست و تنها به دست دولت حل نمی‌گردد از این رو باید سایرنهادها نیز به کمک دولت بیایند.

به‌نظر شما مخالفان دولت تا چه حد در این مساله موثر بوده‌اند و دولت با این جریانات چگونه برخورد کند؟

در ارتباط با این مساله، دولت نباید موضع انفعال اتخاذ کند. اینکه انتظار داشته باشیم دلواپسان و مخالفان دولت آرام بنشینند و علیه دولت کاری انجام ندهند خیالی واهی است. در تمام دولت‌ها منهای دولت آقای احمدی‌نژاد در دولت‌های سازندگی، اصلاحات و تدبیر و امید شاهد حرکت مخالفان علیه دولت بودیم. مثلا در دولت آقای روحانی دیدیم که چه تلاشی صورت گرفت تا برجام امضا نشود اما چون ارکان اصلی پای این مساله آمده بودند برجام امضا شد. در این راستا همان‌طور که گفته شد دولت نباید در موضع انفعال قرار گیرد گرچه من برخلاف برخی از دوستان پشت صحنه این قضایا را سازمان‌یافته نمی‌بینم. واقعیت این است که وقتی ساختار بودجه سال 97 دولت را نگاه می‌کنیم در می‌یابیم که اوضاع اقتصادی آینده مردم چگونه است و همان‌طور که رئیس‌جمهور گفته مردم باید مدعی بودجه عمومی شوند که در چه راه‌هایی هزینه می‌شود. امروز اگر بودجه کشور در راه خود به‌صورت اصولی مصرف شود و بودجه برخی نهاد‌های کم اثر صرف معیشت مردم گردد و نهادهای موازی دولت در حوزه اقتصادی سنگر اقتصاد را خالی کنند، معتقدم که دولت می‌تواند زندگی نسبتا مطلوب اقتصادی را برای مردم شکل دهد، به شرطی که ابتدا به ساکن بتواند چشم‌انداز اقتصادی روشنی را به مردم ارائه و مشخص شود که در تیم اقتصادی دولت چه کسی چه کاری انجام می‌دهد.

مطالب مرتبط
بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما:
نام:
ایمیل:
* نظر:
داغ ترین ها