دولت تدبیر و امید وارث یک سری اقدامات غیرعلمی و غیرکارشناسی بوده و هست که سالها باید کار کند تا این ناهمواریها هموار شود.
تدبیر24»از جمله کاهش نرخ تورم، مثبت شدن تراز صادرات، بیمه شدن همه آحاد کشور، تضمین هزینههای بیمارستانی برای همه افراددر کشور و قس علیهذا. اقدامات دیگری را هم در این دولت تصمیم داشتند که عملی کنند که مهمترین آن اشتغال است. تصمیم دولت این بود که یارانه را فقط به مستمندان یعنی به حدود 42 میلیون نفر از مردم بدهد و با بقیه یارانه، هزینه اشتغال شود. با درآمد حاصل از افزایش حاملهای انرژی و اقدامات دیگری نظیر کاهش پروژههای نیمه تمام و واگذاری آن به بخش خصوصی اشتغال ایجاد کند. و مهمتر از همه جراحی مهمی که دولت تصمیم دارد در بودجه 97 انجام دهد که در نوع خود در ایران بیسابقه بوده و روش بودجهریزی را از بودجه متروکه قدیمی غیرقابل دفاع به بودجه عملیاتی تبدیل کند یعنی اینکه هر دستگاهی که قرار است کاری انجام دهد در صورت انجام آن کار به طور کامل بودجه خودش را دریافت کند و اگر کار انجام نگرفت، بودجه هم تخصیص داده نخواهد شد. یعنی همه دستگاههای دولتی به صورت پیمانکار در مقابل یک کار از پیش تعیین شده، بودجه خود را تحویل بگیرند. دولت چنین تصمیماتی داشت و میخواست چنین اقداماتی را انجام دهد. وقتی بحث افزایش حاملهای انرژی مطرح شد، عدهای این روش را قبول نداشتند و از آنجا که دولت شفاف سازی میکرد و بودجه را از طریق اینترنت و فضای مجازی در اختیار افکار عمومی قرارداد، مشخص شد عدهای در کشور سالیان سال است که اعتبارات میگیرند که در مقابل آن اعتبارات حتی به نهادهای نظارتی از جمله دیوان محاسبات هم پاسخگو نیستند. اما باید از این فضای بهوجود آمده حسن استفاده میشد. یعنی دولت برای چنین شجاعتی تشویق و ترغیب میشد. دولت میتوانست مثل دولتهای گذشته این 4 سال را هم سپری کند و این بیمار اقتصادی را به داخل اتاق عمل نبرد و جراحی انجام ندهد و این معضل را به میدان دولت سیزدهم پاس کند ولی این کار را نکرد. از یک طرف این اقدام دولت از دید برخی که دستی در اقتصاد دارند، کارارزشمندی بود و از طرف دیگر طی ماههای اخیر شاهد افزایش یکسری قیمتها بودیم که موجبات ناراحتی عدهای از مردم را فراهم کرد که برای شرایط جدید اعتراض داشتند. دولت هم از اعتراض استقبال میکرد.درواقع دولت نه تنها از اعتراضات درست و صحیح ناراحت نیست بلکه استقبال هم میکند. عدهای که همیشه نانشان در اختلاف است در داخل کشور به این حرکت و اعتراضات مردمی دامن زدند و برای تخریب دولت سوءاستفاده کردند. متاسفانه عدهای درصدد انتقام جویی بودند، روی این موج سوار شدند و آن خواسته به حق مردم را متاسفانه ازکانال خودش منحرف کرد و آب را در جویی قرار داد که نتیجه آن ناامنی، اغتشاش و بالا بردن هزینههای مردم شد. کسانی که از قدیم الایام دشمنیشان بر ما ثابت شده؛ اسرائیلی که چشم دیدن ما را ندارد و رئیس جمهور آمریکایی که چند ماه پیش ملت ایران را تروریسم خواند یکباره دایه مهربانتر از مادر شدند، گویا آلزایمر گرفتهاند و یادشان رفته که چند ماه پیش ملت ایران را خطاب کرده و تروریست خوانده و به ملت ایران اهانت کرده بودند. اینجاست که معترضین برآشفتند که ما برای این به میدان نیامده بودیم بلکه به دنبال مطالبات خودمان هستیم. ما از دولت منتخب خودمان کمک میخواهیم و رفتارهای برخی از مسئولان اعتراض داریم. میخواهیم دقت بیشتری شود و در تصمیماتی که گرفته میشود مطالبات مادی مردم هم بیشتر لحاظ شود. این حرف درست و به حق متاسفانه در مسیر نامناسب قرار گرفت. حرف این است که آیا خواسته درست را میتوان با روش نادرست به نتیجه رساند؟ خواسته منطقی را باید با سخن منطقی بیان کرد. بدیهی است مردم عزیزکشورمان نخواهند گذاشت عده قلیل و اندکی با خواستههای مردم بازی کنند و آنها را تحت تاثیر قرار دهند و مسیر حق گویی و حق جویی مردم را به یک مسیر ضد انسانی و ضداخلاقی تبدیل کنند که طبیعی است با روحیات انسان آزادیخواه و ملت شریف ایران مناسبت نخواهد شد.
محمدرضا خباز، فعال سیاسی اصلاحطلب