این روزها از سالن اصلی مجموعه ی تئاتر شهر تهران، صدای پروین به گوش می رسد. صدای شاعره ای که غبار اندوه بر جانش نشسته و تنهایی زنانه ی یک انسان فراتر از عصر خویش را فریاد می زند.

همیشه سرم درد می کرده که خودم را به چالش بکشم

دست به دست دادن چند هنرمند برای رهایی یک زندانی