معیارهای قضاوت فراکسیون امید

تدبیر24»به‌نظر می‌رسد قضاوت در مورد عملکرد نمایندگان مجلس به‌ویژه اعضای فراکسیون امید مجلس شاخص و معیارهایی کاملا متفاوت با بحث چند کمیسیون دارد. لذا نگاه کردن به این موضع از منظر تعداد کمیسیون‌ها قضاوت مناسبی را به همراه نمی‌آورد. به‌خصوص اینکه تعداد کمیسیون‌ها تغییر نکرده؛ چرا که اگر از نظر عددی نگاه کنیم فراکسیون امید 2 کمیسیون از دست داد و 2 کمیسیون جدید به‌دست آورد. گرچه کمیسیون امنیت ملی نیز از آن فراکسیون امید نبود و حاصل ائتلاف میان این فراکسیون و مستقلین بود که دلایل آن نیز کاملا جزئی است. فرض کنیم اگر عضو غایب کمیسیون امنیت ملی در روز گذشته در رای‌گیری حضور داشت اکنون شرایط متفاوت بود چون با یک رای سرنوشت کمیسیون تغییر پیدا کرد. چنین مسائلی نسبت به آن ملاک و معیارهایی که با تکیه بر آنها به قضاوت و سنجش عملکرد فراکسیون‌ها از جمله فراکسیون امید می‌پردازیم جنبه کاملا فرعی دارد. از طرف دیگر قضاوت‌ها در خصوص فراکسیون امید متفاوت است؛ اینکه چقدر توانسته‌اند در طرح‌ها و لوایح فعال باشند و منادی مطالبات مردم باشند و چه میزان توانستند تعهدات خود نسبت به طرح‌ها و وعده‌هایی را که قبل از رای‌گیری داده بودند دنبال، محقق و از حقوق اساسی مردم دفاع کنند، از نکات اساسی و کلیدی است که باید برای قضاوت نسبت به عملکرد نمایندگان و فراکسیون امید مدنظر قرار دهیم. مخالفان برخی عملکردهای ناموفق فراکسیون امید را به پای جریان اصلاحات می‌گذارند و اینگونه وانمود می‌کنند که اگر اصلاح‌طلبان در انتخابات آینده نیز وارد مجلس شوند عملکردی بهتر از فراکسیون امید نخواهند داشت. در این راستا باید به 3 نکته توجه کرد؛ نخست جنگ روانی است که به‌خصوص در یکی دوسال اخیر به‌طور گسترده بر علیه اصلاح‌طلبان جریان داشته و می‌خواهند این جریان را ناکارآمد جلوه دهند. صرف نظر از دلواپسان داخلی، متاسفانه این جنگ روانی توسط جریان‌های برانداز هم دنبال می‌شود که باید حسابش جدا شود چرا که اینها اهداف مشخصی را دنبال می‌کنند. دوم؛ باید بر اساس شاخص‌های اشاره شده عملکرد نمایندگان فراکسیسون امید را نگاه کرده و قضاوت و نتیجه‌گیری کنیم. سوم؛ باید میان دو سطح از قضاوت‌ها تفکیک قائل شویم سطحی که به میزان توقع از مجلس و فراکسیون امید باز می‌گردد که این توقع چه میزان واقع‌بینانه است. یادمان باشد پس از انتخابات مجلس دهم که لیست امید پیروزی قاطعی در تهران و برخی از کلانشهرها کسب کرد ناگهان سطح توقعات بیش از آنچه که در واقعیت مطلب، بود افزایش پیدا کرد. پیش از انتخابات همه راهبردها بر این مبنا استوار بود تا مجلسی تشکیل شود که از یکه‌تازی و افراط دلواپسان دور باشد. نباید از یاد برد که مجلس نهم چه مجلس تندی بود و چه مشکلاتی برای جامعه ایجاد کرد. از طرف دیگر در انتخابات مجلس دهم نیز عدم تایید صلاحیت‌های گسترده باعث شد تعداد اصلاح‌طلبان شناخته شده، کمتر از 30 نفر در کشور باشد. در چنین شرایطی اصلاح‌طلبان راهبرد خود را مشخص کردند که به‌خاطر پرهیز از شکل‌گیری مجلسی تندرو نیروهای با رویکرد اصلاح‌طلبی را شناسایی و در لیست خود قرار دهند. بنابراین توقع از مجلس دهم این بوده که عمدتا مجلسی منطقی و آرام باشد که چنین اتفاقی نیز افتاد. گرچه مطلقا چنین توقعی نبود که با لحاظ شرایط، مجلسی اصلاح‌طلب شکل گیرد.

مرتضی مبلغ، فعال سیاسی اصلاح‌طلب