ابوطالبی: تحریک بیشتر دوقطبی درکشور، به مصلحت ملی نیست

۲)آراء اینان آراءطیفی رنگارنگ است،که این بار ناپایدار و جبری، پشت سر یک فرد غیرسیاسی قرار گرفت و نمی توان آن را شخصی و جزو ‌ویژگیهای آن کاندیدا دانست؛

۳)این دوستان خودرا نماد اسلام و ارزشهای آن پنداشته و مجاز می دانند تا در کارزار انتخابات بیشترین بهره‌ را ازدین برده و هر فاجعه ای!!را توجیه دینی نمایند؛

۴)در کنار توجیه دینی مجازند مخالفین خودرا به بی دینی، توده‌واری، رای حلال و رای حرام و... متهم کنند؛ که البته تهران پاسخ شان رادر۹۴ و ایران در۹۶ داد؛

۵)دوستان: تحریک بیشتر دوقطبی درکشور، به مصلحت ملی نیست؛ کشور، یک ملت، یک رهبر، یک دولت دارد، به نتایج انتخابات و دولت مشروع برآمده از آن متعهد بمانیم؛

۶)تحریک، راه ماندگاری آراء شما نیست؛ راه نگهداشتن هواداران نیست؛ راه ماندن در عالم سیاست وسیاست ورزی نیست؛ باید اخلاق و اعتماد به ملت را پیشه کنیم؛

۷)درهیچ کجای جهان دوباره پشت سرشکست خورده ها قرارنمی گیرند؛ رسم است که آن کاندیداها، مسئولیت شکست رابه عهده گرفته و از عالم سیاست خداحافظی کنند؛

۸)به دفعات، در سپهرسیاست ایران، حضور چندباره کاندیداهای شکست خورده، آزموده شده است؛باور کنید مردمان در سیاست‌ورزی رفتار یکسان و شباهت‌های زیادی دارند.

۹)البته درسیاست، تحمل شکست های مکرر درپایگاه اجتماعی و انتخابات وکاندیداها سخت است؛ تنها، تغییر رویکرد تئوریک و عملی می تواند سبب بازسازی شود؛

۱۰)شمادوستان، هیچگاه از واقعیت سیاست درس نگرفته و همواره شکست خورده اید؛ چهره سازی مجدد از کسانی که در نزد مردم بازنده شده‌اند، یک خطای استراتژیک است

۱۱)درس رقابت در سیاست:تمکین نتیجه انتخابات؛ بررسی دلائل شکست و درس از آن؛ بازسازی شرائط حضور مجدد؛ احترام به افکارعمومی؛ و تغییرگفتمان و چهره های اصلی.