خانه های خالی تهران و تداوم ساخت و ساز

تدبیر24»او می گوید: «نکته‌ای که مهم است بحث به کارگیری پمپ های فشار قویست؛ به این دلیل که میزان شبکه های زیرساختی از جمله شبکه های آب و فاضلاب نتوانسته به نسبت حجم سازه‌ها و افزایش جمعیت تهران رشد کند و همچنین ارتفاع  73 هزار پلاکی که پس از ابلاغ طرح تفصیلی در سال 91 تاکنون پروانه ساخت گرفته اند به طور میانگین از ارتفاع 4.9 طبقه (نزدیک به 5 طبقه) بوده است، فشار آب برای طبقات سه و بالاتر کم می‌شود و با این‌که حدود 600 پمپ بسیار قوی در سطح شهر تهران وجود دارد، اما مردم مجبور به استفاده از #پمپ_های_شخصی  در ساختمان‌هایشان  شده اند و یک نوع رقابت محله‌ای به وجود  آمده است و به عبارت دیگر موضوع آب به یک رقابت محله‌ای تبدیل شده که در آن هر کسی که پمپ قوی‌تری دارد سهم بیشتری از آب دارد و این #عدالت_منطقه‌ای و محلی را از بین می‌برد؛ برای این کار لازم است که سازمان آبفا که  حدود 30 درصد از سهامش متعلق به شهر تهران است برای رعایت عدالت محله‌ای، نسبت به رفع این تبعیض اقدام لازم را انجام دهد و  مدیریت شهر تهران نسبت به  رعایت سقف جمعیت پذیری شهر تهران که بر اساس طرح جامع برای افق 1405 ، ده و نیم میلیون نفر پیشبینی شده، اعمال نظارت دقیق تری داشته باشد .»
نژادبهرام در مورد بافت فرسوده توضیح می دهد که « در سال های گذشته مجموعه مدیریت شهری بدون توجه به آستانه های خدمات رسانی و جمعیت پذیری  که هر دو در طرح قالب طرح راهبردی-ساختاری توسعه و عمران شهر تهران مشخص شده اند، نسبت به بارگزاری های افقی و عمودی در سطح شهر تهران اقدام کرده و نتیجه آن اقدامات، وجود 490 هزار واحد مسکونی خالی در سطح شهر است که از نظر پراکنش فضایی از توزیع نرمالی برخوردار نیستند و بخش غالب آن ها در مناطق 1، 2 و 3 و 6 ایجاد شده اند و در واقع طی سال های گذشته به ساخت و تولید مسکن در حد استطاعت خانوارها توجهی نشده است، در حالی که اگر 20 درصد از هزینه صرف شده برای این واحدهای مسکونی خالی ، صرفِ بهسازی محیطی و نوسازی بافت های فرسوده میشد، اکنون بخش اعظم بافت های فرسوده شهر تهران، بهسازی و مقاوم سازی شده بود».