در خبر برگزاری این نشست عنوان شده است: در شعر کهن فارسی گفتوگوی شاعر با خودش، نمونههای بسیاری ندارد، ولی اینگونه خطابها در دیوان حکیم سناییغزنوی بسامد بالایی دارد. بیش از ۳۰ مورد از قصیدهها، غزلها و قطعههای او با «ای سنایی» آغاز میشود. این اشعار که از نکتههای معرفتی، انتقادی و ... سرشار است، در عین حال که به گونهای نقد حال شاعر به شمار میرود، قابلیت تعمیم به دیگران، چه در زمان او و چه پس از او را نیز دارد و جایگاه ویژهای را در شناخت بهتر ما از حکیم غزنه فراهم میکند.