در قدیم آیینهای زیبایی برای نزول برکات الهی در بشرویه اجرا میشده که البته برخی از آنان هم اکنون نیز رایج است، از جمله قرائت دعای باران در مکانی که در گذشته به نام "رَسته خواه" معروف بوده است. محل آسیاب چهارم نیز منطقهای است که هیچ نوع گیاهی در آنجا نمیروید و مردم در این مکان تجمع کرده و از خداوند طلب رستگاری میکردند.
به گزارش تدبیر24 به نقل از ایسنا، منطقه خراسان جنوبی در بشرویه، شهرستان بشرویه جزو شهرستانهای کویری استان خراسان جنوبی است و به لحاظ موقعیت جغرافیایی، بهرهمندی این شهر از برکات الهی کمتر است.
در سالهای اخیر نیز با خشکسالی شدیدی مواجه شده که نیاز است همشهریان به ویژه کشاورزان زحمتکش با بکار بردن شیوههای صحیح و نوین آبیاری در صرفهجویی و ذخیره سازی آب سفرههای زیرزمینی همت کنند.
همان گونه که عنوان شد محل آسیاب چهارم نیز منطقهای است که مردم در این مکان تجمع کرده و از خداوند طلب رستگاری میکردند.
طبق رسم مردم بشرویه، زنان پاک دامن و کودکان بیگناه پای پیاده به این مکان راهی شده و از چشمه قنات بشرویه وضو میگرفتند و نماز امام زمان(عج) را به نیت نزول باران میخواندند و بعد از آن نیز دعای باران را قرائت کرده و از درگاه ایزد منان تمنای نزول برکاتش را میکردند.
از دیگر رسوم زیبایی که برای باریدن باران اجرا میشده است، "سیاه پوشکردن نخل" است، به این ترتیب که نخل بزرگ شهرستان را بعد از سیاهپوش کردن با حالت عزاداری بین محلههای قدیم بشرویه "محله میانده، مقری، سرپل و قلعه نو، ایدگاه" به خصوص در مسیر رودهخانه حرکت داده و به نیت بارش باران، عزاداری کرده و در این عزاداری حضرت اباعبداللهالحسین (ع) را شفیع قرار داده تا پروردگار برکات آسمانی خود را نازل کند و دعای باران قرائت میکردند.
رسم سوم این خطه کویری برای بارش باران، پخت کردن حلیم نذری بود که عدهای از بانوان شهرستان جمع شده و در تهیه این حلیم مشارکت میکردند و بعد از اتمام پخت و قرائت دعای باران بین مردم توزیع میشد.
یکی دیگر از کارهایی که کودکان و نوجوانان بشرویه انجام میدادند، صبح زود گروهی از دختران و پسران کمسن و سال با مراجعه به در خانهها و قرائت شعر محلی، درخواست آرد گندم میکردند که هر شخصی به اندازه وسع خود مقداری آرد به این گروه میداد و بعد از جمعآوری، آردها توسط گروهی از بانوان شهرستان خمیر شده و قرصک نان درست میکردند و به نیت نزول باران الهی بین کودکان توزیع میشد.
ناگفته نماند برخی باورهای عامیه نیز در قدیم وجود داشته است که امروز منسوخ شده از جمله بر"چوب کردن سر الاغ مرده"، وقتی که برای مدتی طولانی باران نمیبارید، رسم داشتند که سر الاغ مردهای را بر سر چوبی کرده و به مکانی به نام "پای اسپیدال" برده و افراد شرکت کننده در این مراسم نیز به وسیله سنگ، کلهی الاغ مرده را خُرد کرده، سپس آن را از آب بیرون میانداختند و از خداوند طلب باران میکردند و عقیده داشتند که با اینکار دوباره باران خواهد بارید.
در پاییزی که گذشت و زمستانی که پشت سر میگذاریم، نزول برکات الهی در شهرستان بشرویه با افت بسیار شدیدی مواجه است، خداوندا به قلب پاک قدیمیها و دل روشن جوانان برکات الهی خود را بر ما نازل بفرما...