قصه جدید غصه های محیط زیست و فرهنگ مسئولیت اجتماعی

تدبیر24:  از همین ابتدا باید بگویم که خیلی نمی خواهم یادداشتی طولانی و بر اساس قواعد تحلیلی به رشته تحریر در آورم . صرفا درد دلی است از مجموعه انچه که شاید بر فرهنگ ایران زمین می گذرد . فرهنگی که رسما رهبری نظام ، آن را نام سال گذاشته و رئیس جمهور محترم نیز دغدغه اش و خلاصه همه دم از فرهنگ ایرانی و اسلامی می زنند . در نگاه اول مجموعه جملات و سخنرانی هایی که شنیده می شود برای مخاطبین بسیار جذاب است و این احساس به همه دست میدهد که اتفاق بزرگی در حال وقوع در فضای فرهنگ ایران اسلامی است ، اما با کمی واکاوی متوجه می شوید که اساسا بسیاری از افرادی که مدعی کار فرهنگی هستند ، اصلا فرهنگ را نمی شناسند و بیشتر فرهنگ را صنفی می دانند برای کسب و کار ؛ چه در حوزه های مستقیم باشد و چه در ابعاد وابسته به موضوع فرهنگ . علی ایحال نکته مغفول همان جمله عالمانه رهبر فرهیخته انقلاب است که فرهنگ را به هوای تنفس انسان تشبیه کردند و به تعبیر بنده هوایی که گاه آلوده می شود و بدتر به دست خودمان !!!!!
این مقدمه زبر در کلام از این جهت بود که بنده با تعدادی از دوستانمان از سال 1390 در تلاشی نفس گیر و خستگی ناپذیر با احساس ضرورت تاسیس یک سازمان مردم نهاد به جهت انجام فعالیت های اجتماعی و فرهنگی ، بعد از 2 سال نهایتا توانستیم در روزهای پایانی دولت قبلی مجوز موسسه ای را بگیریم که نام آن را بعدها فهمیدیم زود تر از دولت فعلی بر پایه امید گذاشته ایم ، یعنی موسسه اجتماعی و فرهنگی نهال امید البرز ؛ خلاصه تا قبل از عید هم اقدامی را از آن طریق انجام ندادیم که به لطف مسئولین دولت جدید و نگاه حرفه ای که به حوزه سازمان های مردم نهاد شد ، فعالیت خود را آغاز نمودیم . چند برنامه مناسب را در منطقه محروم فردیس کرج اجراء نمودیم و البته با دست خالی و از جیب !
تا اینکه بر اساس احساس علاقه و تعهد و بعد از همفکری با تعدادی از نخبگان و دوستان دانشگاهی تصمیم گرفتیم برای پاسداشت اعضای تیم ملی ایران جشنی برگزار شده و به بهانه آن ضمن افزایش روحیه تعلق اجتماعی و همبستگی ملی ، فضایی پرنشاط را بر پایه امید به فردایی بهتر از روی مهربانی و آگاهی دهی از اهمیت محیط زیست کشور و شهر برگزار کنیم ؛ القصه با کمک اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان فردیس ، اداره کل ورزش و جوانان استان البرز و کمیته محیط زیست شورای اسلامی شهر کرج و شهرداری ، مقرر شد جشنواره با نام « کودک ، فوتبال ، محیط زیست و همبستگی ملی » در شب میلاد حضرت قمر بنی هاشم (ع) برگزار شود . در جستجوی پس از تصویب طرح متوجه شدیم که شبیه این کار را البته با ادبیات موضوع و نتیجه ای متفاوت روزهای گذشته انجمن یوزپلنگ ایرانی در برج میلاد نیز انجام داده ، لذا به ضرورت حفظ احترام انان ، نامه ای را در 27 اردیبهشت برای این مجموعه ارسال و پیشنهاد همکاری دادیم ، جوابی نیامد . لذا ستاد جشنواره تصمیم گرفت کار را انجام دهد . همین بین نیز به محیط زیست مکاتبه ای صورت گرفت و ضمن دعوت از مسئولین آن تقاضای همراهی شد که در اینجا نیز محیط زیست البرز پاسخی نداد و گروه تبلیغاتی مجموعه به صورت سهوی و در موفق نشدن یافتن آرمی از کمیته محیط زیست شورای شهر کرج ، آرم سازمان محیط زیست البرز را بر روی بنرها نصب نمود . خلاصه بگویم 48 ساعت نفس گیر را بنده و همکاران مردمی ام گذراندیم ، اعم از تهدید و شکایت بود که رسید . زیبا ترین نکته این بود که از انجمن یوزپلنگ ایرانی فردی ( البته بسیار محترمانه ) به بنده تماس گرفت و مدعی شد این کار باید متوقف شود و ما دزدی ایده کرده ایم و باید نام محیط زیست و یوزپلنگ ایرانی حذف شود و گفت که ما کارگروهی داریم و شما اجازه ندارید در این خصوص برنامه داشته باشید . انصافا بنده عصبانی شدم و به او گفتم نه به شما و نه به رئیس شما هم ارتباطی ندارد که نام محیط زیست کشور من را منحصر به خودتان کنید و شما اگر کاری می خواستید بکنید از سال 1390 می کردید و نه در 4 ماه اخیر ؛ ضمن اینکه شما و مسئولین دیگر می بایست سربلند باشید که گروهی خودجوش در منطقه ای محروم بدون اینکه اصلا بداند شما وجود دارید ، دلش برای هوای کار فرهنگی در حوزه محیط زیست تنگ شده و اقدامی مردمی را انجام می دهد ، هرچند که اصلا در جشنواره موضوع یوزپلنگ ایرانی مطرح نشد و بنده هر گونه گفتگو با رسانه ها و خبرگزاری ها را در این خصوص تکذیب می کنم ؛ اما هستی هوشمند است و زحمت اعضای انجمن یوزپلنگ ایرانی را بدون اینکه کسی بخواهد در سراسر هوای ایران پخش کرد .
حرف آخر بنده اما چیز دیگری است ! مسئولین محیط زیست و همه فعالین می بایست بدانند که محیط زیست ایران متعلق و انحصارا برای هیچ سازمان دولتی و حاکمیتی نیست ، متعلق به همه مردم ایران است ، همه مسئولند و می بایست آن را در مجموعه مسئولیت های اجتماعی روزمره خود تعریف کنند ، ضرورت نگهداری از حیات وحش ایران ، گونه های گیاهی و دیگر مصادیق زیست بوم زندگی انسان ارتباطی به سازمان محیط زیست ندارد ، این سازمان وظیفه حفظ و حراست را دارد و نه اینکه به واسطه سلیقه های شخصی به طوری وانمود کند که گویا مالک تعلق مردم به محیط زیست کشور است . بنده و فرزند خردسالم تا به امروز حتی یک مگس هم نکشته ایم ؛ چرا که معتقدیم همه جانداران هستی ارزشمندند . روز گذشته به دلیل طوفان درختان زیادی از بین رفته بودند و شب در حیاط منزل ما نیز درختی از ریشه قطع شده بود و اگر خودستایی نباشد با اشک چشم ، آن را جمع کردم و ... ؛ پس این یک احساس مسئولیت فردی است که در محیط اجتماعی ایجاد شده ؛ در موضوع جشنواره مذکور نیز اعتراف بنده بر این است که آرم محیط زیست سهوی و از روی اشتباه بر روی بنرها بوده ، هرچند که برنامه بسیار باشکوه برگزار شد و به همه اهداف خود رسید ؛ اما این دلیلی نمی شود که عده ای جوان دلسوز و عاشق کشورشان را تهدید به شکایت کنند و به دزدی متهم نمایند .
در اینجا استدعی دارم ریاست محترم سازمان حفاظت محیط زیست کشور ، به موضوع رسیدگی کند و به زیر مجموعه بفهماند که محیط زیست ، متعلق به همه مردم ایران است و باید عاشقانه امید داشت به قدرت مردم ، مردمی که دوست دارند گام بردارند ، دوست دارند امید داشته باشند به فردایی بهتر و مهم هم افزایی در مسیر ایرانی سربلند ، پیشرفته و امیدوار به آینده ای است که می بایست در افق های چشم انداز ترسیمی ان دیده شود .
 
دوست دار همه ایران و ایرانی
محمدباقر فرهند – مدیر موسسه اجتماعی – فرهنگی نهال امید البرز ( مردم نهاد )