رییس اداره محیط زیست شهرستان مهریز تنها راه برای رسیدن به اهداف زیست محیطی فقط مشارکت مردم با ارائه آموزشهای حضوری دانست و تاکید کرد: اگر مشارکت مردم نباشد، دولت با صرف هزینههای میلیاردی هم نمیتواند در حفاظت از محیطزیست موفق باشد.
تدبیر24 : رییس اداره محیط زیست شهرستان مهریز تنها راه برای رسیدن به اهداف زیست محیطی فقط مشارکت مردم با ارائه آموزشهای حضوری دانست و تاکید کرد: اگر مشارکت مردم نباشد، دولت با صرف هزینههای میلیاردی هم نمیتواند در حفاظت از محیطزیست موفق باشد.
"مهدی تیموری" با اشاره به ظرفیتهای زیست محیطی موجود در شهرستان مهریز به لحاظ گونههای جانوری و نقش مشارکتهای مردمی در حفظ و توسعه این بخش در شهرستان، اظهار کرد: قطعاً آشنایی مردم فهیم شهرستان با واقعیتهای و شرایط زیست محیطی که منجر به حفظ حیاتوحش و محیطزیست آنهاست، به نفع خودشان است و خوشبختانه مردم شهرستان در چند سال اخیر مشارکت بسیار خوبی در این رابطه داشتهاند، به نحوی که حتی مانع تخلف متعدیان که اکثراً افراد غیر بومی هستند، میشوند.
به گفته وی، محیطزیست مهریز در همین راستا، در هر روستا و محله، به صورت جداگانه با دهیاران، مردم و صاحبنظران و حتی با شکارچیان شهرستان نشستهایی را برگزار کرده و وضعیت رو به تهدید بعضی از گونههای حیات وحش را به آنها متذکر شده است.
تیموری با اشاره به وجود بیش از چهار هزار رأس کل و بز در این شهرستان، افزایش جمعیت این گونه به بیش از 10هزار رأس در صورت حفظ مشارکت کنونی مردم منطقه را پیشبینی و تاکید کرد: اگر مشارکت مردم نباشد، دولت با صرف هزینههای میلیاردی هم نمیتواند در حفاظت از محیطزیست موفق باشد و تنها راه برای رسیدن به اهداف زیست محیطی فقط مشارکت مردم با ارائه آموزشهای حضوری است.
وی در همین رابطه یادآور شد: آمار رسمی دو تا سه هزار آهو شهرستان طی دو سه سال گذشته به دویست و اندی رسیده بود که در سرشماری سال گذشته این آمار به نزدیک 600 آهو افزایش یافت و قطعاً در سرشماری امسال، بیش از 800 راس آهو در شهرستان خواهیم داشت که این نشان از همکاری و همیاری مردم فهیم مهریز دارد.
این مسئول معتقد است که با تداوم این مشارکت مردمی، جمعیت حیات وحش شهرستان حتی تا 20 هزار راس نیز پیشبینی میشود که این تعداد معادل یک ششم جمعیت 120 هزار راسی حیات وحش کل کشور خواهد بود و این نه شعار و نه رویاست و دستیابی به آن با کمک مردم شهرستان عینیت خواهد یافت.
وی اقداماتی نظیر تعیین جریمه 100 میلیون تومان برای کشتن پلنگ در معرض خطر انقراض را کاری غیرکارشناسانه دانست و در این خصوص گفت: کدام انسان عاقل و کدام محکمهای این موضوع را قبول میکند که فردی روستایی که تمام زندگیش 50 میلیون هم نمیشود، بتواند چنین جریمهای را بپردازد و از این طریق حیات وحش را بتوان حفظ کرد.
البته رییس محیط زیست مهریز رسیدن به این هدف را نیازمند یکسری اصلاحات قانونی نیز دانست و در این باره گفت: کارشناسان محیطزیست و صاحبنظران رسیدن به این تعداد جمعیت حیات وحش را نقطه اوج و ایدهآل میدانند، ولی پس از آن مردم منطقه نیز باید از این کمک و مشارکت منتفع شوند و فرقی بین آنها با مردم دیگر شهرهایی که چنین مشارکتی نداشتهاند، باشد.
وی در این رابطه گفت: به عنوان نمونه باید براساس استانداردهای جهانی، پروانه شکار تروفه صادر شود و درآمد آن در خود منطقه هزینه شود یا به عنوان مثال، گردشگری اکوتوریست در منطقه راهاندازی شود.
تیموری با تاکید بر این که صدور پروانه شکار نیز جزئی از کار محیطزیست است، تصریح کرد: زمانی کار محیطبانی معنی پیدا میکند که بهرهبرداری نیز وجود داشته باشد، حتی یک دامدار نیز تعدادی از دامهایش را برای زادآوری باقی میگذارد و مازاد آنها را برداشت میکند، البته این باید حتماً در شرایط پایداری جمعیت حیات وحش روی دهد.
رییس محیط زیست مهریز اتخاذ یک تصمیم واحد از جمله ممنوعیت شکار برای کل کشور را کاری نامناسب دانست و گفت: ممنوعیت صرف شکار پاک کردن صورت مسئله است و میتواند به امر حفاظت نیز ضربه بزند لذا معتقدیم که نباید برای کل کشور به یک نحو تصمیم گرفته شود، چرا که شاید صدور پروانه شکار در بعضی استانها میتواند حتی مشارکت مردم در حفظ محیط زیست را تا 10 برابر نیز افزایش دهد.
وی معتقد است که بهترین تصمیمگیرندگان در مورد صدور پروانه شکار در استانها کارشناسان و محیطبانان همان استانها هستند که میتوانند با توجه به اشرافیت اطلاعاتی از وضعیت منطقه و استانشان در این رابطه پیشنهاد صدور یا عدم صدور پروانه شکار را مطرح کنند.
تیموری در پایان مجددا با تاکید بر این که ممنوعیت صرف شکار برای تمام مناطق و استانها به یک شکل، اشتباه است، گفت: البته با این حال نیز هم امسال و هم پارسال که تنها شکار در دو منطقه کشور ممنوع شده بود، تخلفاتی مشاهده شده که برخورد دستگاه قضایی با متخلفان به خوبی دنبال شده و همکاری لازم با محیطزیست وجود داشته است.
انتهای پیام