محمدتقي رهبر گفت:آقاي احمدينژاد بازهم نشان داد غير قابل پيش بيني است و به همين دليل حرفهايي به زبان آورد که باعث تاسف شد. امامت موضوع اول امت اسلام [تشيع] است و کتابهاي زيادي در اين باره نوشته شده و بزرگاني چون علامه اميني و علامه حلي اهتمام ويژه اي داشته اند و من واقعا نميدانم ايشان بر چه اساسي بحث امامت را به دولت خود منتسب کرده است.
وي ادامه داد: يعني اين آقا ميخواهد دعاي ندبه و مراسم عاشوراي قبل از دولت خود را انکار کند؟ مگر ميتواند شروع سخنراني با دعاي «اللهم عجل لوليک الفرج» را نشانه اين بداند که دولتش امامت را در جامعه به بحثي مهم تبديل کرده است، آن هم در شرايطي که ارزشهاي ديني در رگ و خون ملت جريان دارد و با وجود مردم آميخته است.
امام جمعه موقت اصفهان همچنين ادامه ميدهد: بهتر است آقاي احمدينژاد اين را بداند که يکي از ويژگيهاي دولتش، اوج گيري و اختيار عمل جريان انحرافي بود، جرياني که به فرهنگ و دينداري ايرانيان لطماتي جدي وارد کرد و هر آنچه بد بود را در رفتارهايش به نمايش گذاشت. هيچ کس فراموش نکرده است که مکتب ايراني براي آقايان اصول شده بود، مگر ميتوان همزمان از مکتب ايراني گفت و ادعاي پيرو مهدويت شد. احمدينژاد در حالي ادعاي تلاش براي ترويج امامت ميکند که مسبب اصلي انحراف فکري را با القابي فاخر ياد ميکرد و او را هميشه ميستود.
نماينده اصفهان در مجلس هشتم در ادامه اظهار داشت: همان آقايي که دوست ندارم اسمش را بگويم، به جاي ترويج عدالت علي و اصول ديني، به طور دايم از داريوش و کوروش حرف ميزد و منشور کوروش را دوست داشت، چرا آقايان حتي براي يکبار از منشور سياسي حضرت علي نگفتند و حالا هم که نگفتند، چرا ادعاي حمايت از امامت ميکنند؟ اين ادعاها در حالي مطرح ميشود که با نگاهي سطحي به جامعه به کرات بدحجابي مشاهده ميشود، همچنين فيلمهايي که در سينماها به ترويج فساد ميپرداختند نشانگر اين بود که دولت احمدينژاد به لحاظ فرهنگي شکننده بود. حتي نيروي انتظامي هم اينطور ميگفت که آقايان دولتي مانع از اين ميشوند آنطور که بايد با پديده اي به نام بي حجابي برخورد شود.
رهبر همچنين گفت: آقاي احمدينژاد گفته است که قبل از اسلام در ايران امامت بوده است، شايد منظورشان کورش، خشايارشا يا خسرو پرويز بود که بازهم نشان ميدهد که سطح شناحت او از مسايل ديني پايين است.
اين چهره اصولگراي منتقد احمدينژاد در پايان تصريح کرد:اصولگرايان به خاطرحمايت از محمود احمدينژاد پشيمان هستند. او حمايت از احمدينژاد را خطاي بزرگ جريان اصولگرايي ميداند و معتقد است احمدينژاد 84 به بعد قابل تحمل بود ولي بر احمدينژاد پس از 88 ، نقد بسياري وارد است.