عارف برای محقق کردن اهدافش، استراتژی چند وجهی را پیشه خود کرده و به عبارتی سعی دارد علاوه بر ظرفیت سازی از ظرفیت های جناح مخالف خود نیز نهایت بهره را ببرد. سیاست های نا مشخص لیدرهای رسمی اصلاحات موجب شده عارف به سمت نوعی استقلال گفتمانی منفک از قرائت رسمی موجود در جریان اصلاح طلبی حرکت کند و همه تخم مرغ هایش را در سبد این دسته از اصلاح طلبان قرار ندهد.