کشتی "چارلز مالوری" که سیزده روز پیش از سانفرانسیسکو به راه افتاده بود، در دهم فوریه ۱۸۵۳ در بندری در هونولولو (در هاوایی) پهلو گرفت. یک رکورد جدید برای کشتی‌ای به آن کوچکی. کشتی چارلز مالوری از جدید‌ترین گونۀ کشی‌هایی بود که از آخرین تکنولوژی‌های دریانوردی بهره می‌بردند. ترکیب حیرت‌آوری از مهندسی و نبوغ که یکی از دورافتاده‌ترین زنجیره‌های جزیره‌ای دنیا را به مابقی دنیا متصل می‌کرد. اما مجال چندانی برای شادی نبود. بر بادبان کشتی، پرچمی زردرنگ افراشته شده بود، که خبر از بیماری‌ای ترسناک بر عرشۀ آن می‌داد: سرخک.