تدبیر24»صدای آژیر خطر در فضا پیچید. صفوف منظم دانش آموزان بر اثر رعب و وحشت به هم ریخت. ناظم مدرسه آنها را به خونسردی و حفظ آرامش دعوت کرد ولی در آن لحظات هول انگیز چه کسی می توانست آرامش را به کودکان بیگناه که تا پیش از این بارها و بارها بمباران محله و شهر و دیار خود را از نزدیک شاهد بوده اند،برگرداند، بیخبر از آنکه این بار نوبت خودشان بود.
هنوز صدای آژیر قطع نشده بود که دو فروند موشک به زمین در مقابل مدرسه به
زمین اصابت کرد. آسمان صاف مدرسه در دود و غبار غلیظ گم شد و سکوت مرگباری
همه جا را فرا گرفت. اندکی بعد از انفجار، اشیای مختلف از کیف و کفش
دانشآموزان تا دست و پای قطع شده از آسمان به زمین باریدن گرفت.
صحنه دردناکی بود، بعضی ها زیر آوار مانده بودند و بعضیها مجروح و نالههاﻱ ضعیفی از دهان کوچک به خون آغشته آنها بیرون میآمد، دانشآموزانی که تا دیروز در یک کلاس و یک مدرسه کنار هم درس میخواندند و با هم بازی میکردند حالا با بدنی غرق در خون و جسمی بی جان کنار هم افتاده بودند.
واقعهای تلخ رخ داد که هر گاه یادش بیفتی قلبت را به درد میآورد.
داخل محوطه از دور ناله کودکانه به گوش می رسید. یک گودال نسبتا بزرگ در کنار محوطه دبستان شهید فیاض بخش ایجاد شده بود.
ساعت 12:45 روز شنبه 20 دیماه سال 1365 دو فروند موشک دشمن بعثی، دو نقطه شهر بروجرد را به تلی از خاکستر و آتش مبدل کرد.
یکی از نقاط مورد اصابت موشک،دو مدرسه شهید فیاض بخش و امام حسن مجتبی(ع)
بود که دانشآموزان ابتدایی نوبت عصر مدرسه در بیرون و حیاط مدرسه تجمع
کرده بودند. ناظم زنگ مدرسه را به صدا درآورد. عده زیادی هنوز در خارج از
مدرسه به سر می بردند که یکباره صدای رادیویی که از بهشت شهدا،
پیروزیهای رزمندگان اسلام را پخش میکردد قطع و وضعیت قرمز اعلام شد.
بر اثر این موشکباران، 68 نفر از دانش آموزان مدارس شهرستان بروجرد به شهادت رسیدند و امروز 31 سال از آن فاجعه میگذرد و آن جنایت، تنها گوشه کوچکی از جنایات صدام است.
20 دیماه همیشه باید در تقویم جمهوری اسلامی ایران تا ابد بماند
شهاب روبهانی رئیس آموزش و پرورش بروجرد در این باره میگوید: خانوادههای شهدا اعتبار نظام هستند و همه موفیتها و سربلندیهای کشور مدیون شهدا و خانوادههای شهدا است.دشمن در دوران دفاع مقدس وقتی تاب مقاومت در برابر رزمندگان اسلام را نداشت ناجوانمردانه مناطق مسکونی را آماج حملات قرار داد که در این حملات 68 دانش اموز مدرسه به شهادت رسیدند که این سندی بر جنایتهای دشمنان است.
20 دی ماه سند جنایت و صفاکی دشمنان اسلام است و امروز در دنیا شاهد این ناجوانمردیها هستیم. امروز حکام سعودی در کشوری مانند یمن دست به جنایتهایی میزنند که در این حملات کودکان زیادی مظلومانه به شهادت میرسند. شهادت یک فیض عظیمی است که خداوند هرکس را که دوست دارد به او شهادت عطا میکند. این لیاقت نصیب هرکس نمیشود. جایگاه امروز همه مسئولین به واسطه خون شهداست و همه شهدا مدیون شهدا و خانوادههای آنان هستند که وظیفه دارند به ملت خدمت کنند.20 دیماه همیشه باید در تقویم جمهوری اسلامی ایران تا ابد بماند و سندی باشد برای شهادت مظلومانه دانش آموزان شهرستان بروجرد که در مدرسه به فیض شهادت رسیدند.
ندای مرگ بر آمریکا دانشآموزان را آرام کرد
محمود روزبهانی مدیر سابق مدرسه امام حسن مجتبی(ع) بروجرد در این باره میگوید: نیاز است نام این مدرسه همان نام قبلی باشد تا هیچ گاه از یادها و خاطرهها پاک نشود. چند لحظه قبل از این حادثه وقتی وارد مدرسه شدم دانش آموزان با دویدن سعی میکردند تا به مدرسه برسند تا مبادا بعد از مدیر وارد شوند.دانشآموزانی در مدرسه آماده شده بودند تا به یمن پیروزی رزمندگان در کربلای 5 سرودی را برای دانش آموزان بخوانند اما درست همان لحظه انفجاری رخ داد و چند لحظه همه جا در تاریکی فرو رفت و بعد از اینکه چشمان خود را باز کردم صحنههایی را دیدم که هنوز در خاطرم هستند. در هر قسمت از مدرسه دانش آموزانی بودند که بی جان بر روی زمین افتاده بودند، دانش آموزانی که شاید تصوری از جنگ نداشتند اما مظلومانه به شهادت رسیدند.
با هر سختی که بود خودم را بلند کردم و در این لحظه به ذهنم رسید که فریادهای مرگ بر آمریکای ما میتواند دانشآموزان را آرام کند به همین خاطر شروع به شعار دادن با صدای ضعیفی کردم و بچههایی که میتوانستند با من همصدا شدند. خودم را به درب مدرسه رساندم و درب را باز کردم تا دانشآموزانی که از این قیامت جان سالم به دربردهاند به خانههای خود بروند. همانجا بر روی زمین افتادم و وقتی چشمباز کردم متوجه شدم در بیمارستان در حال مداوا هستم .
به غیر از عکسی که از جسدهای یک اندازه و یک شکل دانش آموزان شهید این دو مدرسه که در سالن طالقانی بروجرد گرفته شده چیز دیگری باقی نمانده است. در آن دوران شهادت 68 نفر از دانش آموزان بیگناه مدرسه فیاض بخش و امام حسن مجتبی(ع) بروجرد نمونهای از مظلومیت بود تا امروز دانش آموزان با خیالی آسوده به کسب علم و دانش بپردازند.