همچنین این اعتقاد وجود دارد که مصرف قلیان کم خطرتر از سیگار است؛ در حالی که مصرف قلیان در مقایسه با سیگار دود بسیار زیادتری را وارد ریههای فرد مصرف کننده میکند. افراد سیگاری که به طور متوسط ۱۲-۸ نخ سیگار در روز مصرف میکنند، به طور متوسط، با ۷۵-۴۰ پک به مدت ۷-۵ دقیقه حدود نیم لیتر دود استنشاق میکنند. مصرف کننده قلیان در هر وعده مصرف که به طور متوسط ۸۰-۲۰ دقیقه طول میکشد، حدود ۲۰۰-۵۰ پک میزند و هر پک به طور متوسط حاوی15/. تا یک لیتر دود است؛ یعنی هر وعده مصرف قلیان به طور متوسط معادل کشیدن ۴۰ تا ۸۰ و گاهی ۱۰۰ نخ سیگار است. از دیگر عوارض قلیان که در سیگار دیده نمیشود، افزایش احتمال انتقال بیماریهای واگیردار و مسری، نظیر تبخال و هپاتیت و سل است که به دلیل استفاده اشتراکی آن دیده میشود. حتی درصورت عوض کردن سر لوله قلیان، مواد باقی مانده در شلنگ آن میتواند عامل انتقال این بیماریها باشد. علاوه بر آن احتمال آلوده بودن توتون و تنباکوی مورد استفاده در قلیان به انواع قارچها و میکروبها وجود دارد. در بیشتر موارد تنباکوی مورد استفاده در قلیان کیفیت مناسبی نداشته و با کمی اسانس قابل عرضه میشود.
بنابراعلام دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، گفته
میشود مصرف قلیان فقط برای فرد مصرف کننده خطرناک است، درحالی که استنشاق
تحمیلی دود دخانیات شامل مصرف قلیان هم میشود؛ به طوری که یک ساعت در
معرض دود قلیان دیگران بودن، معادل مصرف شش تا هشت نخ سیگار است. به
اشتباه، نگاه برخی خانوادهها به قلیان، نوعی تفریح و تفنن است و این امر
موجب میشود تا از سویی استعمال قلیان توسط نوجوانان و جوانان و حتی در
مواردی کودکان در حضور والدین و حتی به تشویق والدین برای ایجاد صمیمیت بین
اعضای خانواده، صورت پذیرد و والدین ناآگاهانه زمینه اعتیاد عزیزان خود به
نیکوتین و در نهایت مواد دخانی را فراهم کنند.