این اتفاق به برابری جنسیتی در ورزش وزنهبرداری کمک خواهد کرد؛ ورزشی که 90 سال بر اساس قوانین تنها مردانه بوده است. گروهی از آمریکایی ها برای بار اول 30 سال پیش برای حضور تعدادی از زنان در وزنهبرداری تلاش کردند. هنوز کارهایی برای انجام وجود دارد. هنوز در برخی از کشورها وزنهبرداری تنها ورزش مردانه است. با این حال شروع وزنهبرداری زنان در ایران که یکی از این کشورهای تاثیرگذار در تاریخ وزنهبرداری است، گامی مهم است. هنوز تعداد مربیان و مسئولان تکنیکی زن در ورزش وزنهبرداری بسیار کم است.
وزنهبرداری پیش از بوکس و کشتی زنان به ورزش راه پیدا کرده است و در المپیک توکیو 2020 برای اولین بار تعداد وزنهبرداران مرد و زن در المپیک یکسان خواهد بود.
علی مرادی، رییس فدراسیون وزنهبرداری ایران اعلام کرد که وزنه زدن سارا احمد، وزنهبردار مصری با حجاب در بازیهای المپیک ریو برای ایرانیان الهام بخش بوده است. احمد در المپیک ریو مدال برنز کسب کرد.
مرادی در این باره افزود: زمانی که سارا احمد مدال المپیک کسب کرد تشویق شدیم و خواستیم که این کار را انجام دهیم.
مدال گرفتن سارا احمد 18 ساله در المپیک پیشرفتی در وزنهبرداری زنان در کشورهای اسلامی بوده است. حضور زنان در وزنهبرداری مدیون جودی گلنی، وزنهبردار آمریکایی، میبل ریدر، سردبیر مجله و ماری لوین، رییس ساق فدراسیون وزنهبرداری آمریکا است. این سه نفر کمپین حضور زنان در وزنهبرداری را تشکیل دادند.
تصمیم برای حضور زنان در وزنهبرداری در سال 1983 توسط IOC گرفته شد.
با این حال کمپین از سال 1970 آغاز به کار کرده بود. در آن سال هیچ زنی عضو کمیته بینالمللی المپیک نبود و در ورزشهای دوچرخهسواری، هاکی، تیراندازی، پینگپنگ، قایقرانی و جودو هیچ زنی در مسابقات شرکت نمیکرد.
زنان برای اولین بار در سال 2000 در وزنهبرداری المپیک حضور پیدا کردند. این اتفاق برای کشتی در سال 2004 و برای بوکس در سال 2012 افتاد.
در سال 1986 برای اولین بار IWF مسابقات وزنهبرداری مخصوص زنان برگزار کرد. در سال 1991 زنان و مردان برای اولین بار در کنار هم در مسابقات قهرمانی جهان وزنهبرداری حاضر شدند.
در سال 2011 فدراسیون جهانی وزنهبرداری قوانین مربوط به لباس را تغییر داد تا زنان مسلمان نیز بتوانند در وزنهبرداری مسابقه دهند. تاماش آیان، رییس فدراسیون جهانی وزنهبرداری نیز در این سالها از حضور زنان در وزنهبرداری حمایت کرده است. آیان درباره حضور زنان با گلنی دیدار و مذاکره کرد و در نهایت پذیرفت که زنان نیز در وزنهبرداری فعالیت داشته باشند.
در ابتدا وزنهبرداران زن بیشتر از رشتههای ورزشی دیگر مانند دوومیدانی به وزنهبرداری می آمدند بنابراین کشور چین موفقیت زیادی در این رشته داشت.
کشور چین پیش از حضور زنان در وزنهبرداری تمرینات وزنهبرداری برای زنان داشته است و در برخی مدارس حتی این رشته ورزش تدریس می شده است. چین همواره امیدوار بوده که وزنهبرداری زنان وارد المپیک شود. با این حال این کشور اطلاعاتی درباره تمرینات وزنهبرداری زنان پیش از حضور آنها در المپیک منتشر نکرده بود.