کمترین کاری که می‌توان برای مصدق کرد

 تدبیر24»حتی به یاد دارم مرحوم فلسفی، خطیب مشهور تهران در یکی از سخنرانی‌های قبل از خطبه‌های نماز جمعه گله کرده بود که چرا خیابانی به این طویلی را به نام مصدق کرده‌اید درحالی که مرحوم کاشانی هم در ملی شدن صنعت نفت نقش داشت؟ این درحالی است که بعد از گذشت 4 دهه از انقلاب کماکان نام دکتر محمد مصدق درخیابان‌های تهران خالی است. طرح نامگذاری معبری به نام مصدق برای اولین بار در شورای شهر اول به امضای بنده، آقای علیزاده طباطبایی و خانم وسمقی رسید که به مناسبت 14 اسفند و ایامی که به ملی شدن صنعت نفت بر می‌گشت، پیشنهاد نامگذاری محلی به نام دکتر مصدق را مطرح کردیم. از آنجا که در تهران به نام رهبران یا چهره‌های تاثیرگذار دیگر کشورهای جهان (گاندی، بابی سندرز، نلسون ماندلا و...) خیابان داریم، جای خالی خیابانی به نام دکترمصدق که به دلیل ملی شدن صنعت نفت ایران برای جنبش‌های دیگر مثل جنبش ملی شدن کانال سوئز هم الهام بخش بود، خالی به نظر می‌رسید. وقتی برای وزیر خارجه، دکتر مصدق در تهران خیابان داریم، کسی که پیرو مکتب دکتر مصدق بود و الگوی مبارزاتی خود را دکتر مصدق می‌دانست، پس چرا به نام خود دکتر مصدق خیابانی نداشته باشیم؟ این پیشنهاد در آن زمان به میدان کاج در سعادت‌آباد معطوف می‌شد. اما ماجرا جنجالی شد و با نوشتن نامه شورا را تحت فشار قرار دادند و طرح کنار گذاشته شد. این موضوع طبیعتا در شوراهای دوم و سوم پیگیری نشد تا در شورای چهارم دوباره این بحث دنبال شد. رئیس کمیسیون نامگذاری شورای چهارم، آقای شاکری به نقل قولی می‌گفت که مرحوم مصدق مسلم نبود. لذا از اعضای شورای چهارم درباره این اظهارنظر امام در مورد مرحوم مصدق نظرخواهی کرد. اما ماجرا چه بود؟ به نقل از خاطرات جلال الدین فارسی ظاهرا به شکل تلویحی در اوایل پیروزی انقلاب این بحث صورت گرفته بود. فارسی در خاطرات خود آورده بعد از چنین صحبتی دفتر وجوهات خانواده مرحوم مصدق که نشانگر پرداخت وجوهات شرعی‌شان به طور مرتب بود، مورد بررسی قرار گرفت که نشان می‌داد خودش و خانواده‌اش نسبت به مسائل شرعی و دینی پایبند و مرحوم مصدق مسلمان مقیدی بوده است.همان‌طور که می‌دانید نماز مرحوم دکتر مصدق را مرحوم آیت‌ا... حاج سیدرضا زنجانی خوانده بود که همدوره و همدرس امام بودند و درواقع از روحانیون مبارز و رهبر نهضت مقاومت ملی بود. بعد از آن نظر قبلی تغییر کرد. به هر حال وقتی می‌خواهیم از تعدی حقوق ایران از طرف قدرت‌های سلطه‌گر حرف بزنیم از ساقط شدن دولت ملی مصدق مثال می‌زنیم؛ سندی که می‌توانیم دخالت بیگانگان در کشورمان را محکوم کنیم. دکتر مصدق وصیت کرده بود که کنار شهدای سی‌ام تیر دفن شود اما چون رژیم گذشته چنین اجازه‌ای نداد، توسط خانواده‌اش به صورت موقت در روستای احمدآباد به خاک سپرده شد. حتی عملی شدن این وصیت دکتر مصدق هم در شورا مطرح شد. البته شورا نمی‌توانست در این کار دخالتی داشته باشد اما بحثی بود که شفاهی در جلسه مطرح شد. همین‌طور درخصوص نامگذاری هم پیگیری‌هایی صورت گرفت اما از آنجا که اصلاح‌طلبان در شورای چهارم در اقلیت بودند عملا این کار پیش نرفت و بارها که این بحث مطرح می‌شد، کار جلو نمی‌رفت. اکنون بهترین زمان است تا به برای تقدیر از تلاش‌های مرحوم مصدق و حقی که بر ملت ایران دارد، محلی را در خور نام ایشان نامگذاری کنیم. دکتر مصدق، قهرمان ملی و یکی از شخصیت‌های موثر در تاریخ معاصر ایران است که الهام بخش نهضت‌های ملی دیگر کشورها هم در منطقه بوده است. البته این وظیفه شوراست که درمورد محل مورد نظر بررسی کند. بلوار کشاورز سابقا به دلیل سفر ملکه انگلیس به ایران به نام بلوار الیزابت نامگذاری شده بود و بعد از انقلاب به دلیل وجود ساختمان وزارت کشاورزی به نام بلوار کشاورز تغییر نام داد اما الان ساختمان مذکور تخلیه شده است. البته کشاورزان هم در کشور ما عزیز هستند و خوب است که خیابانی به نامشان باشد. ظاهرا ادامه خیابان کارگر از انقلاب به سمت شمال را هم پیشنهاد داده‌اند که مناسبت دارد و بد نیست که از میدان انقلاب به بالا تا انتهای خیابان امیرآباد را به نام خیابان مصدق تغییر نام دهند. اما موافق تغییر نام تونل آرش به نام مرحوم مصدق نیستم. به نظرم بلوار کشاورز یا خیابان کارگر شمالی گزینه‌های بهتری هستند. عملی شدن این پیشنهاد را اگر در سالگرد درگذشت دکتر مصدق (14 اسفند) یا روز ملی شدن صنعت نفت (29 اسفند) شاهد باشیم، زیبنده است. این کار زمین مانده‌ای است که یکی از وظایف ذاتی شورای شهر تهران است و چه خوب است که به این مهم بپردازد. این کمترین کاری است که می‌توان برای این شخصیت ملی انجام داد.