وی افزود: ما را در این مدت بسیار اذیت کردند، به خصوص سازمان تامین اجتماعی. همه شادابی که در طرح تحول ایجاد شده بود را همه را از ما گرفتند. البته بعضی از همکاران در دولت بیاثر نبودند. متاسفانه در یکی دو سال اخیر تدبیری ندیدم. حتی اگر تصور کنیم دو سه هفته مانده به آخر سال تمام پولی که باید به ما میدادید را پرداخت کنید، این چه تدبیری است؟ بالاخره جریان وجه بسیار مهم است. یک وزیر و ریییس دانشگاه و معاون دانشگاه و ... میخواهند مجموعه خود را اداره کنند، اما بیش از یک سال است که نتوانستیم به شرکتهای داوریی، پزشک و پرستار بدهی خود را بپردازیم. امیدواریم تدبیری صورت گیرد و اصلاح شود.
وی تاکید کرد: در عین حال باید متاسف بود که چنین سرمایههایی درایم، اما 30 سال پیش به نحوی تصمیم گرفته شد که بیمارستانهای آموزشی آسیب دیدند. اگر 30 سال پیش این تصمیم به دست جامعه پزشکی گرفته نمیشد و بیمارستانهای آموزشی را به نظامهای خودگردان وابسته نکرده بودیم، این مشکلات پیش نمیآمد. در حال حاضر استادان ما نمیدانند وقت خود را در بیمارستان برای درمان بگذارد یا آموزش یا پژوهش. اگر آموزش وپژوهش نباشد نشاطی وجود ندارد. رییس بیمارستان علاقهمند است که استاد و دانشجو وقت بیشتری را در درمانگاهها بگذارند تا پول بیشتری بیاورند. ما بهترین سرمایههای خود را با سیاست نادرست مستهلک میکنیم. امیدواریم این روند به نحوی اصلاح شود و بتوانیم استفاده موثرتری از دوستان داشته باشیم.
هاشمی با اشاره به تلاش معاون علمی و تحقیقات وزارت بهداشت در زمینه پژوهشهای دارویی اظهار کرد: در این دوره دکتر ملکزاده در حوزه پژوهش به همراه همکاران خود مسئولیت این کار را برعهده گرفتهاند و بیشترین سرمایه را از نظر آموزش و پژوهش ایجاد کردهاند. سازمان غذا و دارو هم باید توجه داشته باشد که حتما پتنت داروها تا بازگشت سرمایه اولیه برداشته نشود و صنعت دارویی کشور برای سرمایهگذاری اعتماد کند و اگر نقصی در تصمیمات بوده، بتوانیم آن را اصلاح کنیم.