پس از معرفی پایگاه فضایی "بیل" کمی بیش از یک سال پیش، لایحه صنعت فضایی برای تبدیل شدن این پایگاه به یک پایگاه پیشرفته کمک خواهد کرد. این قانون شامل موارد ضروری مانند صدور مجوز فضایی، شرایط بیمه و تعهدات ایمنی میشود و پایههای نظارتی را که برای پایگاه فضایی عملیاتی ضروری است، فراهم میکند.
گفته شده است که این پایگاه تا سال 2020 به طور کامل عملیاتی خواهد شد.
به گفته دولت، یک چهارم از تمام ماهوارههای مخابراتی در انگلستان ساخته میشوند.
بریتانیا امیدوار است که با قابلیتهای پرتاب بومی، بتواند به عنوان یک مرکز اصلی در خط مقدم صنعت فضای خصوصی رشد کند.
دولت 10 میلیون پوند بودجه به این امر اختصاص داده است.
اگر یک پایگاه فضایی در چند سال آینده در انگلیس به واقعیت تبدیل شود، اولین در اروپا خواهد بود.
آژانس فضایی اروپا (ESA) یک پایگاه پرتاب فضایی برای خود دارد، اما در کشور گویان فرانسه واقع در آمریکای جنوبی قرار دارد.
علاوه بر این، بریتانیا همچنین قصد دارد به نخستین زمین تمرین فضانوردی تجاری در جهان تبدیل شود. انتظار میرود که ساخت و ساز آن از امسال آغاز شود.
در حالی که قانون صنعت فضا یک شروع خوب است، ممکن است به اندازه کافی جامع نباشد. به عنوان مثال، قانون هیچ اشارهای به تعهد 60 میلیون دلاری که خطر مالی اپراتور را محدود میکند و در سال 2015 معرفی شده، نکرده است.
این بدان معناست که اگر شرکتی یک ماهواره را پرتاب کند و همه چیز اشتباه پیش برود و با انفجار موجب ایجاد صدمه به سکوی پرتاب شود، اصلاح آن 60 میلیون دلار هزینه خواهد داشت.
این نوع تمهیدات برای تامین سرمایهگذاری و بیمه ضروری هستند، بنابراین لازم است که قوانین برای پر کردن این موضوع و سایر نقصهایی که ممکن است بروز کند، پیگیری شود.
دولت امیدوار است که کارهایی که انجام میدهد، به رشد صنعت فضای بریتانیا کمک کند، اما نشانههایی وجود دارد که در حال حاضر این صنعت در بریتانیا در حال افول است.
ظاهرا شرکتهای بریتانیایی به طور فزایندهای از شرکت در مناقصه برای کار بر روی پروژههای ESA منع شدهاند. در حالی که عضویت بریتانیا در ESA در معرض تهدید نیست، بسیاری از برنامههای آن توسط اتحادیه اروپا تامین میشود و "برگزیت" (همهپرسی خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا) این رابطه را آلوده کرده است.