این گزارش نشان میدهد حولهها و ربدوشامبرها بالاترین امتیاز را در بین وسایلی که از هتلها خارج شدهاند، بهدست آوردهاند. در واقع ۷۹ درصد وسایلی که از هتل خارج شده، به این دو قلم جنس مربوط میشده است.
چوب لباسیها، خودکار، لوازم بهداشتی و وسایل داخل حمام و دستشویی، باتری، اشیاء تزئینی در اتاقها، پتو و بالش، تبلت هایی که هتلهای لوکس در اختیار مسافر قرار میدهند، کنترل تلویزیون، تلویزیون، صابون و شامپو و سشوار از مهمترین وسایلی بودند که به ترتیب بیشترین آمار خروج توسط مسافر را به خود اختصاص دادهاند. هرچند که این آمار جهانی است، اما رزرواسیون برخی هتلهای در ایران نیز گاه شاهد اتفاقهای مشابهی بودهاند.
اما چه وسایلی را میتوان از هتل به عنوان یادگاری خارج کرد؛
وسایل بهداشتی مانند شامپو، صابون، خمیر دندان، مسواک، شانه، گوش پاک کن، تیغ ریش تراشی، دستمال کاغذی، کلاه حمام.
لوازم التحریر همچون خودکار، دفترچه یادداشت و البته روزنامه.
کیت خیاطی، پاشنه کش و واکس کفش، کیسههای پلاستیکی و دمپاییهای روفرشی پارچهای.
مواد غذایی داخل مینی بار اتاق نیز را میتوان بدون محدودیت از هتل خارج کرد، اما باید هزینه آن را پرداخت.
سارا اشلیختر در کتابش به نام «هزینههای پنهان هتل» نوشته؛ «برداشتن و گذاشتن یک قلم کالا در یخچال، ممکن است باعث تحریک حسگرهای آن شود و خیلی زود، قیمت آن کالا را به صورتحساب شما اضافه کنند. در ماشینهای حساس، حتی تکان خوردن کالاها هم ممکن است به هزینه منجر شود، مثل وقتی که میخواهید غذا در یخچال بگذارید و ظرف غذا، به یکی از اقلام موجود در یخچال می خورد. اگر می خواهید تماماً از شر این کار راحت شوید و پیش از ورودتان آن را خالی کنند، باز هم هشیار باشید چون ممکن است هزینه «تأمین دوباره» کالا برای شما محاسبه شود. »
وسایلی هم هستند که به هیچ نحو نمیتوان از هتل خارج کرد، هرچند که استفاده از آنها در داخل هتل رایگان است؛
حولهها، ظروفی چون بشقاب، قاشق، کارد و چنگال، لیوان، فنجان و دستگاه چای ساز یا قهوه جوش، سشوار و دیگر وسایل برقی، رخت خواب و لوازم مرتبط (روتختی، پتو، ملافه و بالش) و چوب لباسی وسائل تزیینی اتاق.
با این حال گزارشهای رسمی و غیر رسمی حاکی از این است که گاه برخی مسافران برای خارج کردن برخی از این وسایل همراه خود، تمایل نشان دادهاند و خود را به دردسر انداختهاند.