انتخاب سیاسی شهردار خسارتی به آرمان‌های اصلاح‌طلبانه

تدبیر24»پس از استعفای محمدعلی نجفی از سمت شهرداری تهران گمانه‌زنی‌ها برای آینده شهرداری هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود. برخی معتقدند نجفی نباید پس از حدود 6 ماه فعالیت آن هم با اقدامات موثر و شایانی که در شهرداری صورت گرفته، کار را رها کند و گروهی دیگر هم بر این باورند که مشکلات جسمی و سلامتی وی در اولویت هستند و باید جایگزینی برای او معین شود. همچنین در روزهای اخیر احزاب و جریانات سیاسی با موضع‌گیری‌های مختلف خود بحث انتخاب شهردار را تبدیل به چالشی سیاسی نموده‌اند که به نظر می‌آید در صورت ادامه این روند شاهد بروز مشکلات بیشتری در راه انتخاب شهردار و همچنین آینده شهر تهران باشیم. در این‌باره «آرمان» گفت‌و‌گویی با اسماعیل گرامی‌مقدم، نماینده سابق مجلس، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو حزب اعتماد ملی انجام داده که در ادامه می‌خوانید.

با توجه به استعفای جناب نجفی و دلایلی که برای این استعفا مطرح می‌شود فکر می‌کنید این اتفاق در این مقطع زمانی اقدام شایسته‌ای بود؟

در خصوص دلیل استعفای جناب نجفی هنوز توجیه نشدم. آنچه مسلم است این است که شهرداری تهران کار اجرایی سنگینی است و کسی باید در این منصب قرار گیرد که خود را آماده هرگونه ناملایمت، بی‌مهری و کم لطفی کند و از اینکه در این سمت قرار گرفته مردد نباشد. در این چند ماه هرازگاهی شایعه استعفای آقای نجفی به بیرون درز می‌کرد، این نه به‌نفع خودشان بود نه شورا و نه حتی مردم. بهتر است فردی در این مسند قرار گیرد که دارای بیشترین انگیزه برای کار باشد.

بحث‌هایی اخیرا مطرح شده که نشان می‌دهد انتخاب شهردار رنگ و بوی سیاسی گرفته است. از دیدگاه شما سیاسی کردن انتخاب شهردار برای این جایگاه آسیب‌رسان نیست؟

برای فردی که می‌خواهد به‌عنوان شهردار برگزیده شود می‌توان چند ویژگی مهم را در نظر داشت. نخست تجربه کار در حوزه شهرداری، دوم دانش روز اداره شهر و سوم اینکه از مدیرانی باشد که عملکرد او در حوزه‌های مختلف موفق بوده است. به‌نظر می‌رسد شورای شهر در وضعیتی که با آن مواجه شده به جهت عدم سرخوردگی مردم اقدام به گزینش تخصصی شهردار کند، فارغ از اینکه فرد مورد نظر به کدام جناح سیاسی وابسته است. مسلما هر مدیر اجرایی در کشور منتسب به یک جریان سیاسی است ولیکن احزابی که اکثریت را دارند نباید تلقی‌شان این باشد که حتما شهردار از حزب مطبوع آنها انتخاب شود.

اختلافات سیاسی و جناح‌گرایی به اعتماد مردم از اصلاح‌طلبان آسیب نمی‌رساند؟

سال 96 مردم تهران با رویکرد اصلاح‌طلبانه به 21 نفر از اعضای شورای شهر رأی دادند که همگی اصلاح‌طلب بودند و در لیست شورای عالی سیاستگذاری قرار داشتند. امید مردم مجددا بازسازی شد تا شورا بتواند گام‌های اساسی را برای از میان برداشتن مشکلات روی زمین مانده کلانشهر تهران بردارد. مخصوصا در زمینه تغییر نظام حاکمه اداری شهرداری که مفسده‌آور بود. همچنین سامان دادن به وضع ترافیک و آلودگی هوا. در زمان انتخاب شهردار تهران زمانی که 7 کاندیدای نهایی انتخاب شدند اعضای شورای شهر به‌دلیل جلوگیری از افتراق و چندگانگی رأی به شهردار شدن جناب نجفی دادند، انتخابی که سمت و سوی شخصیت‌گرایی داشت تا تخصص محوری. مردم تهران حق دارند شهرداری داشته باشند که دارای توانمندی بالایی در حوزه اداره شهری است در غیراین صورت اصلاح‌طلبان در گام دوم هم اگر بخواهند سیاسی به مساله انتخاب شهردار نگاه کنند ناموفق خواهند بود و عملکرد مثبتی از خود بر جای نخواهند گذاشت. داشتن شهردار باکیفیت و برخوردار از توانمندی‌های تخصصی و دانش روز حق مردم تهران است و انتظار دارند که اگر حزبی در شورای شهر یک رأی بیشتر دارد خط بطلان بر روی کاندیدای شایسته‌ای که هم حزبی آنها نیست نکشند. ملاک انتخاب رویکرد سیاسی و حزبی نیست. همین که فرد در جرگه اصلاح‌طلبان باشد کفایت می‌کند حالا به هر حزب اصلاح‌طلبی که می‌خواهد منتسب باشد.

با توجه به مباحث مطرح شده، آینده انتخاب شهردار را چگونه می‌بینید؟

حالا که خبر استعفای جناب نجفی قطعی شده است امید می‌رود اعضای شورای شهر با تصمیمی قاطع، غیرسیاسی و عاقلانه فرد توانا و شایسته‌ای را برای این سمت انتخاب کنند. امیدواریم همان‌گونه که چندماه قبل شورا با انسجام و وحدت به یک فرد رأی داد، در گزینش شهردار بعدی دقت کافی را داشته باشد و بدون توجه به اینکه فردی که شایسته است عضو حزب اتحاد، اعتماد ملی، کارگزاران، همبستگی یا دیگر احزاب است صرفا به شایستگی‌های شخصیتی فرد اصلاح‌طلب توجه کند نه اینکه اگر حزبی اکثریت نسبی شکننده دارد بر اینکه شهردار از آن حزب سیاسی باشد پافشاری کند. این قطعا مشی اصلاح‌طلبانه نیست و خارج از قسم‌نامه‌ای است که اعضای شورای شهر قبل از انتخاب شدن در شورای عالی سیاستگذاری آن را امضا کرده‌اند و همچنین خسارتی خواهد بود برای آرمان‌های اصلاح‌طلبانه.