به همین دلیل خشونت عریان، لجام گسیخته و بسیار وحشیانه تروریستهای
داعشی در مقابله با گروه ها و کنشگران دیگر در این کشورها و تقویت و رشد
پایگاه سیاسی، اجتماعی و ایدئولوژیک این گروه در مناطقی از آسیا و افریقا و
کشیده شدن تبعات آن به طول و عرض کره زمین، امروز به بحث اصلی در نظام
ژئوپلیتیکی جهان مبدل شده است.
عوامل متعددی را می توان در تشدید این روند دخیل دانست. ناکارآمدی و بازی
ائتلاف ضدداعش به رهبری آمریکا در چارچوب سیاست هرج و مرج مدیریت شده و در
نتیجه مدیریت داعش به جای مقابله با آن، اشغال سرزمین فلسطین و ادامه
جنایات رژیم صهیونیستی و اعمال سیاست نژادپرستانه در سرزمین های اشغالی و
تحقیر و تحریک احساسات جوانان مسلمان منطقه که با سیاست های ترامپ از جمله
اعلام انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی تشدید شده، سرکوب مطالبات مشروع
مردمی از جمله در بحرین و سکوت جامعه بین الملل در قبال آن، فرافکنی
امنیتی برخی کشورهای منطقه در انتقال مشکلات داخلی برای انحراف خواسته های
ملت های خود به سمت دشمن تراشی خارجی با تمرکز بر ایران هراسی، تجاوز و نقض
حاکمیت ملی سایر کشورها مانند حمله نظامی عربستان سعودی به یمن و به خاک و
خون کشیدن مردم مظلوم این سرزمین و در عین حال تایید و یا سکوت بسیاری از
قدرت های بزرگ در قبال این جنایات و مضافا افزایش جایگاه و نفوذ تفکر و
مبانی افراط گرایی های لجام گسیخته شامل ایدئولوژی تکفیری در کنار
بحرانهای اقتصادی و مالی و فقر جهانی در نظام بین الملل، از عواملی هستند
که چالش دامنه دار تروریسم را توجیه و با تشدید این روند، امنیت منطقه را
با تهدید جدی روبه رو ساخته است.
آقای رئیس، حضار محترم
شکست و نابودی بنیادهای گروه تروریستی داعش اگرچه با تلاش و فداکاری
نیروهای مسلح و ملت مبارز عراق و سوریه و حمایت همه جانبه ایران و روسیه در
یک همکاری منسجم حاصل شد و تب تروریسم در غرب آسیا فروکش کرده و این منطقه
از شرایط بحرانی دینامیک خارج شده است، اما هنوز با نابودی این تفکر فاصله
داریم. شباهت های ساختاری و ایدئولوژیک این پدیده ناهنجار با موج جدید
بنیادگرایی در جهان در بسیاری از ابعاد به صورت چشمگیری نشان از تحول و
دگردیسی این تهدید جهانی دارد. این تحول را می توان در سبک و شیوه نوین
عملکرد و سیاست گذاری های رادیکال گروه تروریستی داعش نیز مشاهده کرد. شکست
کامل این گروه تروریستی نیازمند شناخت و شکست دادن تمامی ابعاد فکری،
رفتاری و عملیاتی آن است. این نقش ها در قلمرو مجازی، عملیات ایذایی و
انتحاری،گرگ های تنها و استقرار سرزمینی یا قلمرو سازی در جغرافیای دولت
های آشوب زده بازنمایی و حفظ می شود و همه این فضا ها قابلیت تبدیل به فضای
تهدید علیه کشورهای منطقه و فرامنطقه ای را دارا هستند.
علاوه بر آن، شکست داعش به مثابه شکست سیاست منطقه ای آمریکا است و لذا
به ظن بسیار قوی باید انتظار داشت که این شکست آغاز یک دوره جدید از خصومت
ها و تنش های منطقه ای برای پر کردن خلاءهای کنونی و رقابت تثبیت حضور قدرت
های منطقه ای و فرامنطقه ای در نقاط مواجه با بی ثباتی شود. به عبارتی تا
زمانی که عوامل اصلی ایجاد داعش پابرجاست و در شرایطی که تسلیح کشورهای
متجاوز و آشوب ساز تحت قراردادهای ده ها میلیارد دلاری برخی کشورهای منطقه
با غرب و بویژه آمریکا استمرار داشته باشد و تا زمانی که دولت آمریکا
منفعت طلبی را محور سیاست خارجی خود قرار داده و بر عدم مسئولیت پذیری در
قبال سیاست های نابخردانه خود در صحنه بین الملل ادامه دهد که البته با روی
کارآمدن دونالد ترامپ و تیم افراطی وی هیچ چشم انداز روشنی بر آن متصور
نیست باید منتظر ماند که این خطر از جایی دیگر ظهور و بروز پیدا کند و
شرایط سخت تر و پیچیده تر را برای منطقه رقم بزند.
ریاست محترم، خانم ها و آقایان
متاسفانه باید بگویم که با چنین شرایطی، منطقه ما با ثبات فاصله غم انگیزی
دارد، چرا که نه کار گروه داعش به طور کامل تمام شده و نه تنش های منطقه ای
عمیق بین بازیگران منطقه ای و فرامنطقهای چشم انداز روشنی را فراروی تحقق
امنیت منطقه قرار می دهد. بزرگترین مشکل منطقه برای استقرار امنیت و ایجاد
ثبات دراز مدت این است که کشورهای منطقه فهم مشترکی از دردهای مشترک
ندارند. برخی دولت های منطقه به جای پناه بردن به پیوندهای درون منطقه ای و
تکیه بر وحدت و امنیت بومی، با پناه بردن به قدرت های منفعت طلب، سعی در
خریداری امنیت دارند. تا این درد درمان نشود، افق روشنی برای برقراری امنیت
در منطقه نمی توان متصور شد.
- جمهوری اسلامی ایران معتقد است که در روند بحران های نوظهور، افراط گرایی
و تروریسم مهم ترین چالشی است که جان میلیونها انسان را برای آینده پیش رو
در بالاترین سطح تهدید می کند و مقابله موثر با این تهدید مشترک و ایجاد
ثبات و امنیت پایدار در منطقه، مستلزم اتخاذ سیاست دفاعی همکاری جویانه و
پیگیری نظم امنیتی آسیایی مبتنی بر پیوندهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی درون
منطقه ای است.
- معتقدیم تهدیدات تروریسم در ابعاد مجازی، سایبر، عملیات ایذایی و
انتحاری یا قلمرو سازی در جغرافیای دولت های آشوب زده، همکاری کشورهای
منطقه در عرصه اطلاعاتی و امنیتی را به ضرورتی حتمی تبدیل نموده است. تجربه
همکاری میان کشورهای سوریه، عراق، ایران و روسیه در مقابله با داعش که
اخیراً ترکیه نیز به این روند پیوسته، میتواند به الگویی برای تسری آن به
تمامی کشورهای منطقه باشد.
- جمهوری اسلامی ایران ضمن مخالفت با یکجانبه گرایی و سلطه طلبی های آمریکا
وتاکید بر نقش مخرب و بیثبات کننده رژیم صهیونیستی در ایجاد و گسترش تفکر
افراط گرایی و خشونت، هرگونه سیاست مداخله، تجاوز و تجزیه طلبی در خصوص
کشورهای منطقه را مغایر با اراده و منافع دولت و ملتهای منطقه می داند و
با استقبال از نقش سازنده روسیه در منطقه، راهبرد امنیت سازی را در حفظ
یکپارچگی و تمامیت ارضی کشورهای منطقه موثر و مفید می داند و به جای
موازنه سازی، مشارکت جویی را توصیه می کند.
- جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر ابتکار عمل سیاسی مشترک در حل بحران
سوریه، مخالف هرگونه تجاوز نظامی به سرزمین سایر کشورها و ضرورت احترام به
تمامیت ارضی و حاکمیت ملی آن ها بوده و آمادگی دارد تا با همراهی و همکاری
منطقه ای به رنج و محنت مردم مظلوم منطقه همچون یمن پایان دهد.
- ما توافق برجام را نمونه موفق یک همکاری جمعی بین المللی می دانیم که
نتیجه تلاش و همکاری کلیه طرفین در چارچوب احترام متقابل به حقوق ملی و بین
المللی و دستیابی به یک مفاهمه در حوزه امنیت منطقه ای و بین المللی می
باشد. بدعهدی آمریکا و همراهی برخی شرکای غربی آن و بهانه جویی های آنها در
اجرای این توافق را عامل آسیب به فضای اعتماد در صحنه بین المللی تلقی
کرده و با اعلام پایبندی جمهوری اسلامی ایران به تعهدات خود در این توافق
همانند سایر تعهداتش، هشدار می دهم عوامل بر هم زننده این توافق مسئول
عواقب سوء آن بر نظم و امنیت بین المللی خواهند بود.
- جمهوری اسلامی ایران تقویت قدرت دفاعی و اقتدار دفاع بازدارنده به ویژه
در حوزه موشکی را حق طبیعی خود در دفاع مشروع منطقه ای می داند و توسعه و
تقویت آن را برای مقابله با تهدیدات متنوع و نوظهور ضروری می داند و با
قاطعیت آن را پیگیری خواهد کرد.
در پایان ضمن تشکر مجدد از ژنرال سرگئی شایگو و همکاران و برگزارکنندگان
این کنفرانس مهم و موثر امیدوارم که این مسیر نتایج مورد انتظار در تحقق
امنیت منطقه ای را به همراه داشته باشد.