شورای شهر تهران با این تحلیل در جلسه بررسی استعفا به آن رای نداد تا پیام خود را به جامعه ابلاغ کند که امانتدار رای مردم است و این تدبیر درستی بود.
در واقع شورای شهر تکلیف سیاسی واجتماعی خود را در برابر رای مردم انجام داد و غیر از رد استعفای نجفی نباید تصمیم دیگری میگرفت. درصورت اصرار مجدد شهردار تهران بر استعفا، جامعه از رای شورای شهر باید به این جمع بندی برسد که تصمیم شورا از سر ناچاری بوده است. شورای شهر باید بررسی کند که آیا آقای نجفی با توجه به اصراری که کماکان بر استعفا دارد، میتواند کار خود را در شهرداری ادامه دهد یا خیر. اخبار و شواهد حاکی از این است که با توجه به وضعیت جسمی آقای نجفی، بعید است ایشان در درازمدت در مدیریت شهرداری ماندگار شود، گرچه رفتن از شهرداری برای او مساله کم هزینهای نیست و ماندن او هم با توجه به مسائلی که برایش پیش آوردهاند، پرچالش و پرهزینه خواهد بود. باید توجه داشت که در دهه اخیر، شهرداری تهران پستی سیاسی شده و کسی هم که این مسئولیت را دارد باید بتواند چالشهای سیاسی را حل کند اما تلقی آقای نجفی این است که این موضوع برایش حل نشدنی است و بنابراین عجیب نبود که پس از مدتی کوتاه مجددا استعفای دوم خود را مطرح کند. البته اعضای شورای شهر هم باید توجه کنند که ادامه حضور ایشان در مدیریت شهری نباید به معنای مقابله اصلاحطلبان تلقی شود. همانطور که رئیس دولت اصلاحات گفته بود شهردار پایتخت باید شخصیتی ملی باشد، یعنی کسی که بتواند حتی با دیدگاه سیاسی متفاوت با بخشهای دیگر کار را پیش ببرد. احتمالا آقای نجفی در آغاز پذیرش شهرداری تهران توجه لازم به این نکته نداشته است. شورای شهر باید تدبیری بیندیشد و مشکل آقای نجفی را از طریق چهرههای موجه در جمهوری اسلامی حل کند چرا که اداره شهر به صورت انفعالی ممکن نیست. نوع مواجهه با پروندههایی که آقای نجفی درباره مدیریت قبلی ارائه داد در کنار حاشیههایی که بعد از برج میلاد پدید آمد، این شائبه ایجاد شد که کار برای آقای نجفی دشوار میشود. اگر آقای نجفی میتوانست همراهی نهادهای موثر را به دست بیاورد، احتمال داشت که بتواند فشار ناشی از بیماری را تحمل کند اما اگر آرامش روانی برای کار وجود نداشته باشد تحمل بیماری تقریبا غیر ممکن خواهد بود. آیتا... هاشمی شاهرودی و بسیاری از دیگر مسئولان کشور بیماریهای مختلفی دارند و در شرایط عادی کار خود را میتوانند به پیش ببرند. باید توجه داشت که مدیریت تهران با قائم مقام و معاون اجرایی قابل اداره نیست زیرا کسانی که مایل به حضور آقای نجفی نیستند حتی در صورت وجود اسمی او هم کماکان به فشار خود ادامه خواهند داد. در نهایت اگر آقای نجفی این روند را ادامه دهد، شورا باید در تصمیم خود تجدیدنظر کند و با توجه به تجربهای که در ماجرای استعفای آقای نجفی کسب کرده، کسی را انتخاب کند که حاشیهها و حساسیتهای قابل کنترلی داشته باشد.
عبدالله ناصری، فعال سیاسی اصلاحطلب