آموزش کودکان برای فردای بهتر سرزمین

آموزش کودکان برای فردای بهتر سرزمین

شینا انصاری - روز جهانی و هفته ملی کودک فرصتی است برای پرداختن به دغدغه‌ها، مشکلات، بحران‌ها، علاقه‌مندی‌ها و حقوق کودکان، این جوانه‌های زندگی و امیدهای آینده. کودکان در نقاط زیادی از دنیا در حالی اولین قربانی سیاست، فقر، خشونت و جنگ هستند
جهان در آستانه‌ی بازچینش رقابت

جهان در آستانه‌ی بازچینش رقابت

محمدمهدی محمدی-رقابت‌پذیری در سال ۲۰۲۵ تنها یک رتبه‌بندی نیست، بلکه نمایی است از آنچه جهان به سمتش می‌رود: ثبات، شفافیت، و هوشمندی سیاست. کشورمان اگر بخواهد سهمی در آینده اقتصادی جهان داشته باشد، باید نه‌تنها در زمره بازیگران مهم این تغییر جهانی و همکار در سازمان های جدید بین اللملی قرار بگیرد، بلکه باید طراح مسیر خود با پایبندی به موازین و استراتژی های خود باشد. مسیری که از درون طراحی، اصلاح و اجرا می‌شود، نه از بیرون تحمیل.
چهارشنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۴ - 2025 November 05
کد خبر: ۱۰۷۱۲۰
تاریخ انتشار: ۲۲ فروردين ۱۳۹۷ - ۰۸:۵۳

اختلافی نیست

وقتی تکثر را پذیرفتیم و آن را به نفع کشور و لازمه تقویت آزادی بیان و اندیشه دانستیم، آثار آن را هم باید بپذیریم.
تدبیر24»اگر در کشور از آزادی اندیشه حمایت می‌کنیم باید توجه کنیم که طبیعی است که همه یک نظر ندارند و به یک شکل فکر نمی‌کنند و همان‌طور که شکل انسان‌ها با هم متفاوت است افکار افراد هم متفاوت است. روایتی از پیامبر اسلام(ص) داریم که می‌فرمایند اختلاف بین امت من رحمت است. منظور ایشان اختلاف کارشناسی است که در آن افراد نظرات کارشناسی خود را مطرح می‌کنند و هیچ کدام هم سعی نمی‌کند نظرش را بر دیگری تحمیل کند. در نهایت هم مجموعه تصمیم گیرنده است که می‌گوید که حق با کیست و مهم این است که نتیجه به نفع آن مجموعه باشد. این موضوع در مورد گروه‌های سیاسی هم صدق می‌کند. با اتفاقاتی که در گذشته در شهر بزرگ تهران رخ داده است که آقای محمدعلی نجفی مقداری از آنها را دسته بندی و به دستگاه‌های نظارتی فرستاده‌اند، گروه‌های سیاسی که برای خود حقی قائل هستند، درباره تلاش شورای شهر تهران اظهار نظر می‌کنند و این اظهار نظر هم محترم است اما نباید بر اظهار نظر خود پافشاری کنند، به طوری که جنبه اختلاف پیش بیاید. این که مجموعه‌ای به شورا بگویند استعفای شهردار را بپذیر و مجموعه‌ای دیگر بگویند نپذیر یا برای انتخاب سرپرست و شهردار دچار اختلاف باشند کاملا طبیعی است به شرط اینکه هوای نفس حاکم نشود. یعنی در این صورت که یک مجموعه نگوید اگر حرف من مورد قبول واقع نشد کافه را بهم می‌ریزم و ایراد هم از اینجا شروع می‌شود. گمان نمی‌کنم در میان دوستان اصلاح‌طلب چنین مجموعه‌ای باشد که بخواهد حرف خود را به کرسی بنشاند و اگر رای غالب را ندارد با رای حداقلی بخواهد حداکثر را مطیع خود کند. در گذشته این اندیشه‌ها بود اما ضربه خوردند و درس گرفتند که باید با هم همراه باشند در غیر این صورت به زمین خواهند خورد. شهردار تهران به عنوان شهردار بزرگترین شهر کشور که اداره آن از اداره برخی وزارتخانه‌ها هم مهم‌تر است، باید توانی در حد یک وزیر داشته باشد. هرچند اکنون در مورد انتخاب شهردار اختلاف نظر وجود دارد اما از آنجایی که کار کارشناسی است، جای هیچ‌گونه نگرانی نیست چرا که در نهایت نظرات به رای گذاشته می‌شود و هر نظری که اکثریت آرا را کسب کند عقل حکم می‌کند که همه با صمیم قلب به آن تن دهند. اقلیت باید حرف خود را بزند، اما اگر اثر نکرد باید به اصل موضوع تن بدهند.




محمدرضا خباز، فعال سیاسی
بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما: