خوش است همدلی در این خمیده سپهر!

 خشونت و افراطی‌گری سم مهلک پیشرفت کشور است. در هیاهوی اختلافات، دعواها و حرکات فراقانونی و افراطی، صدای ملت رشید ایران اسلامی در داخل و خارج کشور شنیده نمی‌شود و حقوق مسلم ملت پیشینه‌دار ما را فراموش می‌کنند. همه باید اذهان خود را متحول سازند، مساله هر چه مهم‌تر باشد، توجه و حساسیت به‌آن نیز زیادتر می‌شود. تاریخ را ورق ورق بجویید، بخوانید و ببینید، آن قدر که ایرانی از خودش یا هموطنش ضربه خورده و کشیده، از تحریم‌ها خسارت دیده است، از حمله دشمن خارجی، این همه آسیب ندیده است. ما همچنان ملت افراط و تفریط هستیم. در جایی چهل ستون می‌سازیم، در جایی دیگر هیچ ستون. با این حال هیچ‌کس؛ خبره و غیر خبره، مجلسی و غیرمجلسی، حق ندارد با برخوردهای رادیکالی و باندی و جناحی، هزینه‌های نامناسب بر دوش ملت بار کند، امیرمومنان مولاعلی(ع) می‌فرمایند: «هر که خواهان سلامت است، باید میانه‌روی پیشه کند.» این روزها که جامعه بیش از هر زمان دیگری به ثبات و اقتدار و امنیت نیازمند است، تضعیف رئیس جمهور و سرداران نبرد دیپلماسی کشور، هیچ سازگاری با منافع ملی ندارد و تندروی‌های تخریبی علیه دولت برآمده از اراده ملت نمی‌تواند در راستای تحکیم وحدت ملی و تقویت اقتدار ملی تلقی شود. هر که نیاموخت ز تاریخ پند؛ باز نسنجیده بیفتد به بند! دام گستری‌های اشخاص و جریان‌های تندرو و موج فزاینده فضاسازی تخریبی علیه حکمرانان خودی باید خاتمه پذیرد. نباید بانیان برجام آماج حملات ناجوانمردانه قرار گیرند. با کمال تاسف عده‌ای با اظهارات و عمل‌شان گویی، در این مقطع بحران‌ساز، قصد انتقام از رئیس جمهور، سرداران نبرد دیپلماسی کشور و تلخ کردن کام ملت و دولتیان را دارند. دستگاه سیاست خارجی کشور، بدون توجه به سیاه‌نمایی و جوسازی دلواپسان، با اتخاذ دیپلماسی فعال، دو جانبه، چند جانبه و بین‌المللی و ارتباط مستمر و نزدیک با کشورهای جهان و منطقه، ضمن تبیین مواضع مستقل، صلح طلبانه و برحق نظام جمهوری اسلامی ایران، از ظرفیت‌های موجود، برای مخالفت موثر با سیاست‌های تهدیدآمیز و توسعه طلبانه آمریکا، اسرائیل و سعودی به ویژه در منطقه خلیج فارس، خاورمیانه و اروپا به‌طورکافی و وافی استفاده کند. اعتماد به افراد، به ویژه به دولت و دلسوزان ملک و ملت، یکی از عناصر سیستم ارزشی ماست که به توسعه کشور و منابع انسانی آن کمک می‌کند. بی‌تردید دستیابی به وحدت و وفاق ملی و پیشرفت همه جانبه کشور جز از طریق به‌کارگیری همه منابع توانمند انسانی کشور و پایبندی صادقانه به قانون اساسی و تلاش مستمر همگان برای اجرای تمام و کمال آن به‌عنوان میثاق ملی و محور اتحاد و همبستگی و فصل الخطاب همه اختلاف نظرها و سلیقه‌ها در سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی و اداره امور کشور نیست. پشتوانه مردمی نظام را باید قدر شناخت و اجازه نداد با بی‌اعتنایی نسبت به خواست، تمایلات و مطالبات مردم به این سرمایه ارزشمند اجتماعی لطمه وارد شود. کشور عزیزمان ایران، در مرحله گذر بسر می‌برد، هنگامی که کشوری از یک مرحله به مرحله دیگری وارد می‌شود، فرایند توسعه اقتصادی دچار بحران می‌شود. اینجاست که وسوسه‌ها آغاز می‌شود. اگر کشوری در برابر این وسوسه‌ها مقاومت کند به توسعه دست خواهد یافت، در غیر این صورت تنها موفقیت‌های کوتاه مدت به‌دست خواهد آورد. توسعه راستین عدالت اجتماعی و عقلانی کردن انتظارات مردم از حکومت با تنویر افکار عمومی و بیان واقعیت‌ها حائز اهمیت است. توانمندسازی فقرا و محرومین و اقشار آسیب‌پذیر جامعه و به ویژه جوانان و لشکر عظیم بیکاران باید همواره در کانون توجهات عموم صاحب منصبان قرار گیرد.

کمال الدین پیرمؤذن، فعال سیاسی و نماینده سابق مجلس