رابطه با روسیه؛ تاکتیک یا استراتژی

 دوم، روسیه خواستار خروج هرچه سریع‌تر خارجی‌ها (ایران) از سوریه شد. سوم، تفاهم با عربستان در رابطه با تحریم‌هایی که علیه ایران انجام خواهد شد تا چنانچه صادرات نفت ایران کاهش یابد، عربستان با افزایش تولید نفت جبران کند تا با کاهش صادرات نفت ایران، قیمت نفت افزایش نیابد. هدف روس‌ها بازکردن باب مذاکره با آمریکا و غرب است تا بعد از جریان اوکراین و اعمال تحریم‌ها بتواند از انزوای سیاسی حاکم خارج شود. ضمن اینکه سیاست نگاه به شرق را در دستور کار خود قرارداده ولی از سوریه حداکثر استفاده را کرد تا با غرب، رژیم صهیونیستی و عربستان رابطه داشته باشد. بنابراین به دنبال منافع خاص خود است. در فضای جدید بعد از خروج آمریکا از برجام، امید زیادی به روسیه و چین نباید داشته باشیم. به‌خصوص چین که با آمریکا تفاهم‌هایی در جهت راضی کردن آنها انجام داده و به هیچ وجه مایل نیست در مقابل تحریم‌های آمریکا بایستد. این دقیقا همانند سیاستی است که روسیه دارد. روسیه در گذشته هم در شورای حکام و شورای امنیت هم‌نظر با غرب بود و در مقابل امتیازاتی هم گرفت. سپر دفاع موشکی که قرار بود در جمهوری چک باشد در رومانی شد. روسیه، اوستیای جنوبی را از گرجستان جدا کرد، غرب سکوت کرد. روسیه، گروه گوا یعنی کشورهای گرجستان، آذربایجان و اوکران را که خواهان ورود به ناتو بودند را در این کار ناکام گذاشت. درحال حاضر هم در تصمیم توافق نهایی سوریه با آمریکا خواهد بود و با اینکه احتمال ورود ترکیه هم هست. ما به رغم اینکه باید با همه همسایگان خود روابط حسنه داشته باشیم در عین حال باید حولسمان به روس‌ها باشد. یادمان نرفته روسیه حتی به خاطر رژیم صهیونیستی از تحویل اس300 به ایران سرباز زد همانطور که هم اکنون بر سر پیمان خود با رژیم صهیونیستی در عدم تحویل این سامانه موشکی به سوریه هم هست. بنابراین هرکس دنبال منافع خود است. روسیه اتفاقا از خارج شدن آمریکا از برجام چندان انتقاد صریحی در حد انتظار نداشت. اما اتحادیه اروپا ضمن اینکه از خروج آمریکا از برجام خشنود نیست ولی با ما کجدارومریز رفتار می‌کند.