مقاله اول از یک آزمایش بالینی در فنلاند استخراج گردیده که روی حدود هزار کودک انجام گرفته است. این آزمایش به این صورت بوده است که به نیمی از شرکتکنندگان، مکمل استاندارد روزانه ویتامین D و به نیم دیگر، دوز سه برابر بالاتری آن داده شد، اما رشد استخوان در هر دو گروه یکسان بود.
از سویی دیگر، مقاله دوم آزمایشهایی را روی زنان باردار مرور میکند و نتیجه میگیرد که مکملهای ویتامین D با کاهش خطر کوچک بودن جثه نوزدان نسبت به سن آنها در طول بارداری و بهبود رشد آنها در دوران نوزادی، ارتباط مستقیم دارند.
ویتامین D برای رشد استخوان ضروری است، اما هنوز بحث و آزمایش درباره اثبات ضرورت مصرف مکمل آن برای بدن ادامه دارد.
تاثیر مصرف مکملهای ویتامین D در دوران بارداری، نوزادی و کودکی، نقطه تمرکز این دو مطالعه بوده است. مطالعاتی که یکی به روش شهودی و در ارتباط با بیماران و دیگری به روش توصیفی و با بررسی نمونه های موجود و تحلیل آنها انجام شده است.
اما اگر بخواهیم علت اهمیت این پژوهشها را موشکافی کنیم به این جواب خواهیم رسید که ویتامین D برای ساخت و حفاظت از استخوانهای سالم ضروری است. البته این پژوهشها نشان میدهند که ویتامین D میتواند فواید بالقوه دیگری نیز داشته باشد.
پژوهشگران مقاله نخست، در یک آزمایش بالینی به روش تصادفی، تأثیر مصرف مکملهای ویتامین D3 در دوز بالا را در مقایسه با دوز استاندارد آن، بر روی قدرت استخوانها و عفونت در نوزادان سالم، بررسی کردهاند.
استور آندرسن، دکترای داروسازی از دانشگاه هلسینکی فنلاند و چند تن از همکارانش، یک آزمایش بالینی تصادفی را روی 975 نوزاد در فنلاند انجام دادند. در این آزمایش آنها دریافتند که هنگام استفاده از دوز روزانه بالاتر مکمل ویتامین D یعنی 1200 IU در مقایسه با دوز استاندارد آن یعنی 400 IU، هیچ تفاوتی در قدرت استخوان یا ابتلا به عفونت در سن 24 ماهگی کودک وجود ندارد.
در همین زمان، نویسندگان مقاله دوم ارتباط میان مصرف مکمل ویتامین D در حین بارداری و میزان رشد نوزادان، ابتلا به بیماریها و نرخ مرگومیر در آنها را به روشی سیتماتیک و فراتحلیلی بررسی کردند. آنها در این پژوهش 24 تست بالینی تصادفی را مرور نمودند، که با مصرف ویتامین D در حین بارداری و وجود برخی عوارض و پیامد ها در نوزادان همراه بود. از جمله این پیامدها می توان به نرخ مرگ جنین یا نوزاد و ناهنجاریهای شناختی در آنها اشاره کرد.
یافته های این دو پژوهش، می تواند دیدگاه های جدیدی را در خصوص مصرف مکمل های درمانی به وجود آورده و رهنمودهای مناسبی را در این خصوص به پزشکان ارائه کند.