واکنش زیباکلام به ناز سلبریتی‌ها

وی افزود: نکته‌ سوم اینکه، دیگر همه می‌دانند که دیوار ریاست جمهوری خیلی کوتاه است و به عنوان تنها نهاد انتخابی می‌شود قشنگ زد توی سرش. خب همه‌ هم می‌زنند، اشکالی هم ندارد و خیلی هم خوب است ولی آیا به نهادهای انتصابی هم می‌توانند با این جسارت و شهامت و افتخار نه بگویند و نه خود را علنی کنند. نکته‌ چهارم این که به هر حال یک موج پشیمانی از رای داددن به آقای روحانی به وجود آمده و نخستین آثار و علایمی که به وجود آمد آنجا بود که ایشان از اهل سنت در دولتشان دعوت نکردند، از زنان در دولتشان دعوت نکردند، از کردها در دولتشان دعوت نکردند. به علاوه‌ موضع‌گیری‌های دیگری که داشتند و اینکه در مورد حصر و خیلی چیزهای دیگری که مورد انتظار بود، هیچ موضع‌گیری نکردند، باعث شد که یکجور سرخوردگی نسبت به ایشان به وجود آمده است.

زیباکلام در ادامه گفت: خود من هر جا که می‌روم با این انتقاد مواجه می‌شوم که «ما نمی‌خواستیم رای دهیم و تشویق و تاییدهای افرادی مثل شما باعث شد که برویم و به آقای روحانی رای دهیم و الان هم پشیمان هستیم.»

این فعال سیاسی اضافه کرد: نکته‌ آخر این است که به هر حال مشکلات و مسایل جدی در کشور وجود دارد؛ از مشکلات سیاسی گرفته تا اقتصادی و اجتماعی. سوال اساسی از سلبریتی‌هایی که آن قدر شجاعانه به دعوت آقای روحانی «نه» گفتند این است که اگر شما به واسطه‌ وضع بد اقتصادی به ایشان نه گفتید، اگر شما به‌ واسطه‌ وضع بد سیاسی مملکت به ایشان نه گفتید، اگر شما به‌ واسطه‌ خیلی از مشکلات دیگر به ایشان نه گفتید و کاملا هم حق داشتید که به ایشان نه بگویید، اما سوالی که مطرح می‌شود این است که چقدر از آن نابسامانی‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی فقط متوجه دولت، به عنوان قوه‌ مجریه است؟ یعنی سایر نهادها هیچ نقشی ندارند؟ علامت سوال بعدی این است که اگر فرض بگیریم که یکصد تومان کل درآمد کشور در سال گذشته بوده، چقدر از این یکصد تومان در اختیار رییس جمهور به عنوان رییس قوه مجریه بوده و چقدرش در اختیار نهادهای دیگری بوده که اصلا هم پاسخگو نیستند؟

زیباکلام در پاسخ به این سوال که «با توجه به این که برخی جریانات در تلاش هستند که دولت را ناکارآمد نشان دهند و تا حدودی نیز موفق بوده‌اند، آیا فکر می‌کند که سلبریتی‌ها اساسا متوجه تحرکات این جریانات نیستند و یا هستند و به عمد این موضوع را نادیده می‌گیرند؟» گفت: متوجهش هستند، منتها جرات نمی‌کنند که انتقادشان را متوجه بخش‌های دیگر بکنند. عرض کردم، از دیوار دولت، دیواری کوتاه‌تر نیست، بنابراین همه می‌توانند بر سر دولت بزنند ولی نهادهای دیگر را که نقششان در مصیبت‌هایی که کشور به آن دچار است کمتر از دولت نیست، جرات نمی‌کنند چپ نگاه کنند و یا دعوتشان را رد کنند.