یک بام و چند هوای روزنامه «سازندگی» در هجمه به دکتر نوبخت!

تدبیر24»این بخش از مطالب این نشریه که شامل یک تحلیل کلی از وضعیت برنامه و بودجه کشور و چند مصاحبه و یادداشت به قلم چند تن از فعالان سیاسی است، حاوی رویکردها و نظرات سردرگم و گاه متناقض است؛ چنانچه خواننده سرانجام درنمی یابد که هدف نشریه نقد ساختاری برنامه و بودجه ایران است، یا معایب و اشکالات ساختار نظام بودجه و مالی کشور یا انتقاد صرف به جناب نوبخت و مخالفت با ریاست ایشان بر سازمان برنامه و بودجه!!

در بخشی دیگر انتقادها به سوی تیم اقتصادی دولت می رود و در بخش های دیگر نیز بصورت سطحی و شعاری، سیاست ها و برنامه های کلان کشور مورد بررسی قرار می گیرد و در گزارشی تحلیلی که توسط «هدی احمدی» تحریر شده به نقل از «یحیی آل اسحاق» (عضو پیشین حزب مؤتلفه!) می نویسد: «نه تنها آقای نوبخت بلکه در تمام تیم اقتصادی دولت باید تجدید نظر شود. روحانی باید ارزیابی کند که اگر افراد کابینه اش می توانند مسیر درستی را پیش گیرند حفظشان کند، در غیر این صورت راهی به جز تغییر برای رییس جمهور باقی نمی ماند.»(!!) استفاده از این عبارت از کسی که خود و همفکرانش تاکنون رویکرد یا نقشه راهی برای برنامه های اقتصادی کشور تدوین و عرضه نکرده اند، هدف و غرض این نوشتار را از زیر عبای برخی افراد غیرمتخصص بیرون می زند!

نویسنده در ادامه نوبخت را «مدافع اقتصاد دولتی» و در رأس تیم اقتصادی دولت می خواند؛ و از این رو هدف اصلی در این تحلیل انتقادی را متوجه دکتر نوبخت نموده است. در این نوشتار تلاش شده تا مانند برخی از نشریات اصولگرا به وجود اختلاف و انشقاق در تیم اقتصادی دولت تأکید شود و اسحاق جهانگیری و مسعود نیلی را در یک سو و نوبخت و نهاوندیان و سیف را در سوی دیگر این اختلاف قرار می دهد! در ادامه نیز به کاسته شدن قدرت جهانگیری در دولت دوم روحانی و یا استعفای نیلی اشاره می کند؛ اما با توجه به کلیت بحث، سرانجام معلوم نمی شود که مدعا و نقد اصلی نویسنده چیست! باید از سردبیر محترم این نشریه پرسید که مشکل اصلی و محوری در این میان چه چیزی یا چه کسی است؟

اینکه نویسنده در انتقاد به دکتر نوبخت از سخنان افرادی چون تاجیک اصلاح طلب یا صادق زیباکلام – منقد روزمره – یا برخی نمایندگان مجلس بهره می برد، نشان می دهد که هدف این نشریه نه نقد ساختار اقتصادی یا برنامه ای و نه نظام مالی و بودجه ای کشور است و نه تیم اقتصادی دولت؛ بلکه هدف اصلی هجمه به دکتر نوبخت و مخالفت با حضور او در جایگاه فعلی در دولت روحانی است! نویسنده برای تشدید این هجمه مسایل دیگری مانند اشکالات مطروحه در باره لایحه بودجه سال ۹۷، تغییر قیمت فرآورده های نفتی، گرایش اقتصادی دولت(نهادگرایی و مالکیت عمومی)، حضور در ستاد هاشمی و موافقت با رویکرد اقتصادی ایشان و حتی قرارداشتن ایشان در جایگاه سخنگویی دولت روحانی را نیز با رویکردی انتقادی عنوان می کند و در نهایت با عبارت «حال باید دید که نوبخت تا کجا به همراه این دولت است»، نوعی شائبه کجروی دکتر نوبخت یا اختلاف ایشان با سایر اعضای کابینه دوازدهم را به خوانندگان القاء می کند و دیگر هیچ!!!

در بخش دیگری از این شماره نشریه سازندگی به نظرخواهی از علی تاجر نیا(عضو حزب اتحاد ملت) پرداخته شده و به نقل از ایشان آمده است: «آقای نوبخت صرفاً نماینده مجلس بوده و باید به این نکته توجه کنیم که نمایندگان مجلس بیشتر افرادی منتقد هستند تا مجری. زمانی که فردی مسئولیت یک نهاد یا سازمان اقتصادی را بعهده می گیرد باید تا حدودی نیز به مدیریت درآمد اشراف داشته و تنها مدیر هزینه نباشد.»(!!) ظاهراً جناب تاجر نیا –ضمن اینکه تعریف درستی از وظایف سازمان برنامه و بودجه ندارد- از این نکته نیز غافل است که دکتر نوبخت علاوه بر سابقه چهار دوره نمایندگی در مجلس شورا را داشته، دانش‌آموخته دکترای اقتصاد از دانشگاه پیزلی، همچنین دکترای مدیریت از دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات (تهران) می‌باشد و پیش از دولت یازدهم، به‌عنوان معاون پژوهش‌های اقتصادی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام و نیز معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهور و سرپرست معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌ جمهور در دولت یازدهم رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و همچنین سابقه تدریس در دانشگاههای معتبر کشور بوده و تألیف کتابها و مقالات متعدد علمی را در پرونده سوابق علمی و کاری خود دارد. اما این نشریه با درج چنین مطالبی تلاش کرده مقام ایشان را به فردی صرفاً در جایگاه سخنگو یا منتقد فرو بکاهد!

در یادداشت دیگری که حاکی از نظر عبدالله ناصری (فعال سیاسی) است نظر عجیب دیگری بعنوان تیتر این یادداشت درج شده با عنوان: «نوبخت خلاقیتی ندارد، پس برود!» گویا جناب ناصری تمام مشکلات برنامه ای و بودجه ای کشور را به محدوده مدیریت آقای نوبخت در یک سازمان فروکاسته و گشودن گره ها و رفع مشکلات آن را منوط به ایجاد یک خلاقیت فردی می داند!! کاش جناب ناصری اشاره می کرد که در این بخش چه کسی بهتر و بیشتر از جناب نوبخت به مسایل برنامه و بوجه کشور اشراف و آگاهی دارد! و آیا اصولاً با توجه به ساختار سیاسی و اقتصادی و برنامه ای کشور، حل و فصل مشکلات منوط به خلاقیت فردی است؟!

نکته دیگری که در درج چنین تحلیل ها و یادداشت هایی در روزنامه سازندگی عجیب و ناشیانه به نظر می رسد این است که چرا سردبیر محترم این نشریه در تحلیل یا نقد چنین مقوله مهمی به سراغ خبرگان و کارشناسان صاحب نام کشور نرفته است و به نوشته هایی بی مایه و سطحی در این زمینه اکتفاء کرده و البته بطور آشکاری دکتر نوبخت را آماج همه انتقادات در زمینه مشکلات اقتصادی و بودجه ای دولت قرار داده است؟!

کاش این نشریه و دیگر نشریات منتقد در شرایط کنونی به نقد و تحلیل مبنایی و ریشه ای یا ارائه اندیشه ها و دیدگاههایی راهبردی در زمینه مسایل اقتصادی و برنامه و بودجه کشور می پرداختند و با هم افزایی و مشارکت، به برون رفتن از مشکلات و اصلاحات ساختاری کشور یاری رسانند. نباید فراموش کرد که ما سالهاست با مشکلاتی ریشه ای و ساختاری از جمله وابستگی شدید اقتصاد ایران به درآمد نفت و عدم سرمایه گذاری در تولید ناخالص ملی و عدم التزام برخی دولتهای پیشین به برنامه های توسعه یا تأثیر غیر مستقیم هرگونه کاهش در سطح تولید و درآمد نفت روی نرخ رشد اقتصادی و وضعیت اقتصادی مردم و التهاباتی که درنهایت منجر به افزایش بیش از ۴۰درصدی نرخ دلار و تضعیف پول ملی می شود، مواجه هستیم.

بدیهی است که برون‌رفت از شرایط کنونی، مستلزم اصلاحات گسترده‌ی اقتصادی و سیاسی است که جوانب متعددی دارد. در عرصه‌ی خارجی عادی‌سازی روابط کشور و حل مسئله‌ی بحران هسته‌ای با غرب و حل مسئله‌ی تحریم‌ها؛ و در عرصه‌ی داخلی ایجاد شرایطی که کشور بتواند به آرامش سیاسی برسد و بتواند سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی و نیروی تحصیلکر‌ده‌ی کشور را که موتور اقتصادی کشور است، جذب خود کند و سر و سامانی براساس ضوابط عقلایی به‌وجود آورد و بسیاری امور دیگر از اهمیت و اولویت برخوردارند.

پرسش و ابهامی که همچنان باقی می ماند این است که چرا روزنامه سازندگی در روزهایی که توسط برخی سخن از تغییر و ترمیم کابینه دولت دوازدهم است، اقدام به تخریب دکتر نوبخت و انتقاد محض از ایشان کرده و دیگر وزرا و مدیران دولت را در حاشیه ای امن قرار داده است؟ چرا انتقاد از تیم اقتصادی دولت به انتقاد از نوبخت منحصر شده است؟ ارگان کارگزاران سازندگی چه غرض و هدفی را از تخریب و یا مخالفت با حضور دکتر نوبخت در کابینه دولت اعتدال در سر دارد؟ آیا در پس پرده طرحی برای تعرفه جایگزینی برای نوبخت یا سهم خواهی از دولت و یا آغاز پروژه ای برای مخالف خوانی علیه دولت اعتدال صورت گرفته که با حمله مستقیم به دکتر نوبخت کلید خورده است؟!