چه کنیم تا دچار گرمازدگی نشویم؟

وی ادامه داد: بیشتر افرادی که در خطر گرمازدگی قرار دارند، افرادی هستند که در محیط گرم فعالیت‌های سنگین و ورزشی انجام می‌دهند. همچنین شیرخوران و نوزادان و سالمندان و افرادی که داروی ضد افسردگی مصرف می‌کنند، هستند.

مسئول روابط‌عمومی مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی استان زنجان با اشاره به عوارض ناشی از گرمازدگی، گفت: گرمازدگی دو نوع دارد که شامل خفیف و شدید است و در گرمازدگی خفیف بدن به شدت عرق کرده و حجم خون کاهش می‌یابد.

مرادی افزود: علایم این بیماری شامل تعریق شدید، ضعف، سرگیجه، سردرد، حالت تهوع، استفراغ، افزایش ضربان قلب، کاهش فشار خون، پوست مرطوب، سرد و رنگ پریده، افزایش درجه حرات مرکزی بدن تا ۳۹ - ۳۸ درجه سلسیوس است.

این مسئول خاطرنشان کرد: انتقال بیمار به یک مکان خنک و سایه، دادن مایعات به بیمار برای جبران کم آبی بدن، برای جبران نمک بدن نیز باید اندکی نمک (به نسبت یک قاشق چای خوری نمک در یک لیتر آب) به آب اضافه کرد، لباس‌های فرد گرمازده را در آورده و یک ملحفه مرطوب دور بدن وی بپیچید و یا توسط باد بزن مصدوم را باد بزنید.

وی تصریح کرد: در گرمازدگی شدید که بسیار خطرناک بوده و خطر مرگ را نیز می‌تواند در پی داشته باشد، حرارت مرکزی بدن از ۴۰٫۵ درجه سلسیوس فراتر می‌رود. در این وضعیت اغلب ارگانهای بدن در معرض آسیب بافتی قرار می‌گیرند. گرمازدگی شدید یک وضعیت اورژانس بوده و دمای بدن فرد گرمازده باید سریعا کاهش یابد. عدم درمان گرمازدگی شدید به تشنج، کما و مرگ منجر خواهد شد. گرمازدگی شدید علاوه بر اثرات سوء آن بروی سیستم عصبی همچنین کبد، کلیه‌ها، قلب و عضلات را نیز در معرض آسیب قرار می‌دهد.

مرادی خاطرنشان کرد: گرفتگی عضلات که عامل آن گرما است پس از فعالیت شدید بدنی ایجاد می‌شود. درمان آن خوراندن مایعات کافی همراه با اندکی نمک (به نسبت یک چهارم قاشق چایخوری نمک در یک لیوان آب) به مصدوم و انجام حرکات کششی پس از آن است.