دولت روحانی و دایه های مهربان تر از مادر!

دکتر روحانی نشان داد که با بهره گیری از تجارب و اشراف و آگاهی کامل و جامع به مسایل سیاسی و اقتصادی که ناشی از حضور فعال و مستمر وی در عرصه های مهم مدیریت استراتژیک کشور در طی چند دهه است، به خوبی و بهتر از از سایر مدیران ارشد نظام می داند که در هر زمان و بر اساس چه الگوها و تدابیری امور کشور را تمشیت کند و بحران ها را با مدیریتی فکورانه و مدبرانه مهار نماید.

با افزایش فشارهای سیاسی و اقتصادی خارجی دشمنان و برخی عناصر فرصت طلب و سوداگر داخلی، عده ای از جریان ها و اشخاص سیاسی در داخل کشور نیز فرصت را مغتنم یافتند تا شاید بتوانند از این نمد کلاهی هم برای خود ببافند و زمینه را برای بازگشت به عرصه قدرت اجرایی یا ایجاد فرصت برای بهره برداری سیاسی و سهم خواهی خود فراهم نمایند. لذا پس از انتقادات و هجمه های مداوم و مکرر به دولت با بهانه های مختلف مانند آثار و نتایج برجام، اکنون دغدغه و بهانه جدید آنان که تداعی گر «دایه های مهربان تر از مادر» است؛ مسئله ترمیم کابینه یا إعمال تغییرات در مدیریت اجرایی است که هر روز با طرح سوژه جدیدی، یکی از اعضای کابینه دولت یا مدیران ارشد اجرایی را با ادعای بی کفایتی یا ضعف مدیریت و غیره نشانه می روند! این مدعیان ناامید چنان با سطحی نگری و ساده انگاری از لزوم تغییرات سخن می گویند که گویا به زعم آنان با تغییر یک یا چند نفر از وزرا یا مدیران ارشد اجرایی، مشکلات بخش مربوطه، یک شبه و به آسانی حل خواهند شد! یا مثلاً با ترمیم تیم اقتصادی دولت مشکلات پیچیده و ساختاری اقتصاد کشور به آسانی رفع و رجوع خواهند گردید!
برخی از متقاضیان تغییر در کابینه که خود و مرید و مرادانش ! کارنامه موفقی در دوران مدیریت ها ندارند، گاه با لحنی آمرانه به رییس دولت تکلیف می کنند که باید فلان وزیر یا مدیر را بردارد و اگر فلانی تغییر نکند هیچ اثر مثبتی بر تغییرات مترتب نخواهد بود! که در نوع خود از عجایب و نکات قابل تأمل در کشور ماست!!
از ادبیات و فحوای سخنان ضد و نقیض و روزمره این طرفداران تغییر چنین برمی آید که عموماً فاقد استقلال فکری و تدابیر عقلانی و واقعگرایانه هستند و بر اساس تحریکات برخی کانون های قدرت و ثروت و نیز مبتنی بر شنیده ها و شایعات و اطلاعات غیر مستند، به دنبال تکرار پروژه فشار بر دولت اصلاحات و تضعیف دولت اعتدال هستند و طوطی وار، از ضرورت تغییر و ترمیم سخن می گویند!

این حضرات از چند نکته مهم غفلت می ورزند:
۱. میزان تبحر، اشراف و آگاهی و تجربه دکتر روحانی پس از چند دهه حضور در عالی ترین سطوح مدیریت استراتژیک و اجرایی و قانونگذاری نظام بر کسی پوشیده نیست؛ لذا ایشان بهتر و بیشتر از دیگران به ضرورت و الزام ترمیم و تغییر در کابینه خود واقف است و به هنگام مقتضی قطعاً از وجود افراد زبده تر و تواناتر بهره خواهد برد؛ اما تاکنون با هشیاری نشان داده است که مسئله ترمیم و تغییر در کابینه که توسط برخی افراد و محافل سیاسی تبدیل به مقولی جنجالی و پر تب و تاب شده، مسئله أهمّ و دغدغه اصلی دولت نیست!

۲. اغلب اندیشمندان و کارشناسان اقتصادی کشور–چنانچه دکتر روحانی نیز بارها اذعان کرده است- معتقدند که بخش عمده ای از مشکلات اقتصادی کشور که سبب بحران های مقطعی یا بی ثباتی در اقتصاد می شود، مشکلات و معایب بنیادین و ساختاری هستند که اصلاح و ترمیم آن نیازمند مشارکت همه مبادی ذیربط، أعم از قوای سه گانه، دستگاهها و نهادهای سیاستگذاری و نظارتی و علمی است که طی یک پروسه زمانی مبسوط و گام به گام عملی خواهد شد.
۳. با توجه به ماهیت وظایف دولت که ناظر به مسئله «اجراء» قوانین و برنامه هاست؛ بهبود و ارتقای وضعیت و رفع نابسامانی ها و معضلات و یا راهکارهای برون رفت از بحران ها و یا ترسیم راهبردهای جدید و راهگشا، مبتنی بر دو تدبیر اساسی است:

الف) ایجاد مشارکت، وفاق و همراهی جهت ارائه طرح، برنامه، راهکار و اصلاح قوانین و مانند آن، با ایجاد اتاق فکرهای قدرتمند در درون سیستم اجرایی و خارج از آن، أعم از محافل و انجمن ها و احزاب و نهادهای سیاسی و علمی و غیره.
ب) بهبود، ارتقاء و تقویت سیستم های نظارتی، کنترلی، بازرسی، قضائی و امنیتی.

بر این اساس دکتر روحانی اخیراً از وزرا خواسته است که با دعوت از نخبگان اتاق های فکر تشکیل دهند. لذا امروز دولت خود اعلام می کند که نیازمند فکر و تدبیر و عقلانیت و مشارکت نخبگان در اداره کشور است.
امروز همه دلسوزان کشور و وفاداران به نظام و نیز همه آنان که به آبادانی و اعتلای وطن دل بسته اند، باید به یاری دولت بشتابند و بجای دامن زدن به مباحث حاشیه ای و جنجال آفرینی (مانند تغییرات رفرمی چند وزیر یا مدیر)که چیزی جز تحقق خواسته ها و اهداف دشمنان کشور را به دنبال ندارد، با اعتماد و باور به توانمندی ها و ظرفیت های نظام و کشور، برای برون رفت از مشکلات، به یاری دولت بشتابند.

خط اعتدال