تدبیری برای امید جوانان

برآیند یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و شادابی جامعه پس از انتخاب دکتر حسن روحانی به ریاست جمهوری اسلامی ایران، گویای ظهور حضور نسلی معتدل در سیاست ایران بود که با دقت در روش و منش سران نظام، به گزینش بهترین گزینه های موجود واقعی برای گذار پایبند بوده و در آماج هجمه سنگین فرهنگی و اقتصادی غرب بر کشور, با مقاومت و صیانت از ارزشها و اساس انقلاب از پای نمی ایستند و این مفهوم جهاد سیاسی در جبهه ای جدید است.

اما اکنون که عموم مردم انتظارات گوناگون خود را از دولت آینده ابراز می کنند تا در مسیر تداوم اندیشه توسعه اعتدالی ایران به خواسته های خود نایل آیند، نسل جوان نیز طبعاً تحقق نیازهای خود را انتظار می کشد که از جمله آن می توان به حداقل هایی چون تمهید شرایط ازدواج و تامین مسکن تا والاترین سطوح نیازهایشان به استقلال و آزادی بیان و توسعه اجتماعی و حتی مشارکت در تصمیم سازی و تصمیم گیری اشاره کرد.

نقطه عطف تفاوت در نوع خواستن نسل جوان با سایر اقشار در آنجاست که شمع فروزنده بیان نظرات نخبگان نسل جوان در سالهای اخیر کاملا فروخفته و امروز که کلید تدبیر و امید مجالی برای افروختن شعله های سرخورده امید در جان جوانان را فراهم آورده، سازماندهی انتظارات و برنامه ریزی آنها برای تحقق آنها و نیل به ایران توسعه یافته با مدیریت جوانان شایسته، یکی از نقاط قابل تأمل برای دولتمردان آینده خواهد بود.

این مهم در جامعه ای که به مسیر پیشرفت مدنی بازخواهد گشت، میسر نیست مگر با سازماندهی تشکل های سیاسی جوانی که ضمن تمرکز بر انتظارات آحاد جامعه جوان, برنامه های پیشنهادی خود را از مجرای تشکل متبوع خود با اتکا بر آراء و اندیشه نسل جدید انقلاب اسلامی ایران به حلقه های قدرت منتقل نماید و علاوه بر این، نخبگان این نسل را برای حضور در بستر حاکمیت آماده و معرفی نماید.

قطعاً نسل جوان دهه سوم انقلاب با این امید که تدبیر دولتمردان یازدهم انقلاب اسلامی ایران بر شروع تحولی نوین در مشی سیاسی و اجتماعی و پرهیز از افراط و تفریط باشد, رأی اعتماد خود را به اعتدال در همه شئون داده است تا فردایی بهتر را برای خود و آیندگانش شاهد باشد. امید که کلید تدبیر و امید گشایشگر قفل های مسیر تعالی جوانان تنها سرزمینی گردد که از مأذنه رسمی آن نوای "أشهد أنّ علیّاً ولی ا..." بر می خیزد.