راز آسمان خراش بدون پنجره وسط نیویورک + عکس

در بخش شمالی خیابان Church بین دو خیابان «توماس» و خیابان «وورث» در شهر نیویورک که به خیابان Thoma Street 33 شناخته می شود، آسمان خراش بدون پنجره قرار گرفته است.

این ساختمان 29 طبقه دارد و همه ی لوازم ضروری برای زنده ماندن دست کم 1500 نفر برای دو هفته بدون نیاز به خارج شدن و یا امدادهای بیرونی در آنجا ذخیره شده است، به علاوه 250 هزار گالن سوخت لازم برای به کار انداختن مولدهای برقی هم بخش دیگری از این ذخایر هستند.

این ساختمان مرکز نگهداری خطوط ارتباط بین المللی و کابل هاست، به گونه ای که سیستم اصلی را که برای مسافت های طولانی به کار می رود، در برگرفته است. این آسمان خراش به مثابه ی سوئیچ گیتی است که ایالات متحده را به جهان وصل می کند.

«کارل وورنیک»، مهندس معمار این آسمان خراش را بدون پنجره طراحی کرد تا آن را از هر گونه خطر حملات هسته ای احتمالی در دوران جنگ سرد بین آمریکا و روسیه محافظت کند. در واقع هدف از ساخت آن محافظت از تجهیزات مخابراتی، ارتباطی و کابل های بلند بوده است، تا جایی که برخی آن را محافظت شده ترین ساختمان در آمریکا می دانند.

این ساختمان در سال 1969 میلادی ساخته و در سال 1974 میلادی افتتاح شد. ساختمان 167.5 متر ارتفاع دارد که ارتفاع هر طبقه به 5.5 متر می رسد. این سازه از زمان ساخت تاکنون به همان شکل مانده و فقط برخی مکان های موجود در آن به مرکزی برای ذخیره ی اطلاعات مهم تبدیل شده اند.

هرچند ساختمان نمایی مبهم دارد و از نظر شاخص های بصری با سایر آسمان خراش ها قابل مقایسه نیست، یک منتقد معماری به نام «پل گولدبرگر» در مقاله ای که در روزنامه نیویورک تایمز آمریکا منتشر شد، نوشت: این ساختمان افسون خاصی دارد و مثل بقیه ساختمان های مخابراتی که تا به حال دیده ایم؛ مجموعه ای از صندوق های حاوی تجهیزات الکترونیکی نیست، بلکه جذابیّت منحصر به فردی دارد که باعث می شود آن را ببینی، در عین حال که آن را نمی بینی!