ریحانه پارسا بازیگر نقش لیلا بعد از پایان سریال در صفحه اینستاگرامش هر عکسی که مرتبط با سریال پدر بود را حذف و مجموعهای عکس منتشر کرد که در آن اسپانسری مشخص دارد و عکسها در جهت تبلیغات اسپانسر است.
بارزترین وجه عکسهای جدید ریحانه پارسا ظاهر متفاوت او با تصویری است که در سریال پدر از وی به نمایش گذاشته شده بود، مخاطبان به این تغییر واکنش نشان دادند. طبق معمول 2 طیف موافق و مخالف شکل گرفت و با توجه به زمزمه ساخت ادامه سریال پدر این پرسش مطرح گشت که آیا با این ظاهر جدید در سری بعدی پدر (پدر2) او باز میتواند به ایفای نقش بپردازد یا ممنوع التصویر خواهد شد؟
واکنش گروه سازنده سریال به این اتفاق انتشار عکسی از پارسا در صفحه اینستاگرام سریال پدر بود با این کپشن: « ما عاشق نقشها میشویم نه نقشپردازان » و به شکلی تلویحی خبر از کنار گذاشته شدن این بازیگر دادند.
در مقابل ریحانه پارسا هم با انتشار عکسی از تهیه کننده و کارگردان سریال در اینستاگرامش نوشت: من دستِ شمارو میبوسم، من تا ابد مدیون اعتماد این دو عزیزم، من، ریحانه پارسا دختری که از الان تا همیشه اگر کسی میشناستش به واسطه ی سریال پدر هست( این رو هیچ وقت یادش نمیره) از همین پست میگم اگر این روزها عکسی دیده شده که فرقِ زیادی با تصویرِ این ماه های اخیر داره بی هیچ جبههگیری خاصی و موضع داشتن بوده و هست صرفا توجیهی است که ریحانه هیچ شباهت(ظاهری)به لیلای دیده شده نداره!»
این قضیه یادآور داستان قدیمی ممنوع التصویری در تلویزیون است، با توجه به این ممنوع التصویریهای گاه و بیگاه که می توان گفت دامن اکثر هنرمندان راگرفته، در نگاهی اجمالی به گذشته میتوان بیاد آورد چه کسانی در صداوسیما بوده اند و بعد ممنوع التصویر شدهاند: حسین پاکدل، فاطمه معتمدآریا، مهران مدیری، باران کوثری، پریناز ایزدیار، محمدرضا شهیدیفرد، محمود شهریاری، سید جواد یحیوی و ... البته غیر از چند استثنا مثل عادل فردوسی پور و رامبد جوان.
غالب این هنرمندان از خود تلویزیون شروع کردهاند و بعد در خود همان رسانه ممنوع التصویر شدهاند و این روند از گذشته تا بحال ادامه داشته است، یک دور باطل به این شکل که شخصی را در تلویزیون معرفی می کنند و چهره می شود وقتی که به معروفیت و محبوبیت رسید و حداقل استفادهای که می شود از آن کرد جذب مخاطب بیشتر است، او ممنوع التصویر می شود، نمونه های بسیار زیادی را می توان اسم برد: پریناز ایزدیار که با سریال "زمانه" مطرح شد و یا حتی سحر قریشی که با سریال "دلنوازان" شناخته شد و تمامی مجریان صدا و سیما که از همین رسانه معرفی شدهاند.
هیچ قانون و آئین نامه مدونی هم برای مشخص کردن چهارچوب و سیستم وجود ندارد که بفهمیم تا چه حد این ممنوع التصویریها بحق یا ناحق بوده است، تنها چیزی که هست اینست که یک دورهای هستند و یک دورهای نیستند، بدون هیچ توضیحی! البته در این اواخر گویا این مشکل فقط برای هنرمندان و مجریان و ... نیست حتی به سطح وزیر هم رسیده است!
اما فرق اینبار با نمونه های گذشته در این است که دیگر آن انحصار مطلق تلویزیون در ادامه راه هنرمند شکسته شده است، اگرچه تلویزیون هنوز یکی از مهمترین رسانه های داخل است اما بازیگر تازهکاری چون ریحانه پارسا برای ادامه کار، خودش را محدود به تلویزیون نمیداند و اگر تلویزیون هم نباشد از راههای مختلفی به کار خودش ادامه میدهد، حال اگر بازیگری نباشد به مدلینگ روی میآورد و به شکلی دیگر ادامه میدهد.
نکته قابل توجه این است که ریحانه پارسا کار غیر قانونی انجام نداده است و فقط میان نوع پوششی که در سریال داشته است با پوشش زندگی شخصیاش تفکیک قائل شده است و این قضیه حق اوست.
ارتباط هنرمند با مخاطب بخش مهمی از هنر است که نمیتوان آن را انکار کرد، تشویق و تمجید مخاطب برای هر هنرمندی انرژی بخش است و در عصر امروز به مدد فضای مجازی قوانین گذشته کاملا تغییر کرده است به همین دلیل هنرمند دیگر خود را محدود به آن سریال یا کارگردان و تهیه کننده نمیبیند.
تلویزیون ناچار است یا در رابطه با استفاده از هنرمندان بازنگری کند و شرایط کار آنها در محصولات خود با زندگی خارج از فضای تلویزون تفکیک قائل شود.
یا اینکه یه به همان شکل سابق هر سرمایهگذاری مادی و معنوی که برای نیروهای خودش انجام میدهد را به طرفه العینی کنار بگذارند، در هر صورت انگار لازم است که این موج دگرگون شدن فضا در تلویزیون هم جدی گرفته شده و با تغییرات جهان امروز خود را به روز کند.