در این بین طی روزهای اخیر بازیکنان تیم ملی به قطار رو در روی خبرنگاران ایستادهاند و به شدت از فقدان مسابقات دوستانه درست و حسابی برای تیم ملی گله کردهاند. پدیده «مصاحبههای هماهنگ» اصلا چیز جدیدی در تیم کیروش نیست و همیشه دیدهایم که شاگردان او هر چند ماه یک بار به صورت متمرکز و احتمالا سفارششده در مورد مسائل مورد نظر مربی پرتغالی حرف میزنند. بعد از سوژههایی مثل کیفیت لباس تیم ملی و امکانات، حالا نوبت حمله به بازی با بولیوی رسیده و تقریبا تمام بازیکنان تیم ملی در طول یک هفته گذشته علیه این مسابقه موضع منفی گرفتهاند؛ به خصوص که در این دو فیفادی اخیر، تیمهای آسیایی با رقبای بزرگ و سرشناس دیدار کردند. به عنوان مثال عربستان به دیدار برزیل رفت، قطر با اکوادور مصاف داد و تیم ملی عراق با آرژانتین ملاقات کرد. حالا بار دیگر همه میپرسند چرا تیم ملی ایران که صدرنشین رنکینگ آسیایی فیفا هم هست، نمیتواند از این بازیهای بزرگ داشته باشد؛ مخصوصا که این بار این موضوع به مطالبه خود کیروش هم تبدیل شده و مصاحبههای یکپارچه بازیکنان و نیز لحن گزنده و بدقلقیهای شخص آقای سرمربی نشان میدهد او از این مساله شاکی است.
بحث در مورد چرایی عدم برگزاری مسابقات مهم تدارکاتی، عمری به درازای حضور کیروش در ایران دارد و تقریبا هفت سال است که مدام تکرار میشود. ما در این مدت فقط دو بازی مهم دوستانه با تیمهای ملی سوئد و شیلی داشتیم اما یک فرضیه دیگر هم وجود دارد مبنی بر این که بسیاری از مواقع عدم ملاقات با تیمهای سرشناس، خواسته خود کیروش است. به عنوان مثال اخیرا یک بنگاه ترتیبدهنده مسابقات دوستانه ملی به ایران پیشنهاد انجام یک بازی تدارکاتی با آرژانتین و حتی دریافت پول را داده بود اما فدراسیون به بهانه نامعتبر بودن این شرکت پیشنهاد مزبور را بررسی نکرد؛ آن هم در حالی که اسم این ایجنت در سایت فیفا ثبت شده بود و نهایتا فدراسیون میتوانست با عقد قرارداد، در صورت عدم برگزاری بازی مطالبه غرامت کند.
از این مبهمتر، ادعای حمیدرضا آصفی به عنوان مشاور امور بینالمللی فدراسیون فوتبال بود. آصفی قبل از جام جهانی مدعی شد از طریق روابط دیپلماتیک ترتیب برگزاری دو بازی دوستانه با مکزیک و کرواسی را داده بود اما کارلوس کیروش با آن موافقت نکرد؛ ادعای مهمی که با هیچ واکنشی از سوی کیروش و فدراسیون مواجه نشد. موضوع زمانی دردناکتر شد که کرواسی در جام جهانی خوش درخشید و حتی به فینال راه یافت. با تمام این اوصاف دست کم تا امروز روشن نشده در مورد عدم برگزاری مسابقات دوستانه مطلوب چه کسی راست میگوید؛ واقعیتی که شاید بعد از رفتن کیروش از ایران، ابعاد بیشتری از آن روشن شود.»