سیکورسکی UH-60 بلک هاوک؛ 21 میلیون دلار
این بالگرد آمریکایی نخستین بار در سال 1979 به صورت رسمی مورد استفاده قرار گرفت و هدف اصلی از تولید آن جایگزینی با UH-1 ایروکوای اعلام شده است. ردپای UH-60 بلک هاوک را می توان در نیروی هوایی کشورهای مختلفی نظیر کره جنوبی، افغانستان، استرالیا، چین، تایوان، تایلند، عربستان، برزیل، امارات و ترکیه به خوبی مشاهده کرد. این بالگرد که تحت عنوان بلک هاوک یا همان شاهین سیاه نیز شاخته می شود، دو موتور و چهار پره دارد. لازم به ذکر است که در صورت تجهیز بلک هاوک به سیستم های مخصوص جنگ الکترونیک و همچنین تسلیحات سنگین، بالگرد مذکور تبدیل به پرنده ای مرگبار خواهد شد. برای مثال این پرنده با موشک های AGM-114 هل فایر و AIM-92 استینگر سازگار است. جدیدترین نسخه های تولید شده از بالگرد مورد بحث، سرعت و مانورپذیری بالای خود را مدیون دو موتور توربوشفت جنرال الکتریک 701D هستند.
بوئینگ AH-64 آپاچی؛ 31 میلیون دلار
جایگاه بعدی گران قیمت ترین بالگردهای نظامی به بوئینگ AH-64 آپاچی 31 میلیون دلاری اختصاص دارد. AH-64 بالگرد تهاجمی کلاسیک آمریکا به شمار می رود و در سال 1981 ساخته شده است. این بالگرد فرصتی ویژه را در راستای بهره مندی از پلت فرمی قدرتمند برای حذف نیروهای دشمن، در اختیار واحدهای دفاعی آمریکا قرار داده است. اصلی ترین سیستم تسلیحاتی بوئینگ آپاچی، یک توپ 30 میلی متری M230 خواهد بود که زیر بدنه جلویی بالگرد کار گذاشته شده است. علاوه بر این، ترکیبی از موشک های هوا به هوا و سطح به هوا مانند AGM-114 هل فایر و غلاف های راکت هیدرا 70 نیز در این مجموعه به چشم می خورند. سیستم های پشتیبان پرواز در این بالگرد ضمن تسهیل هدف گیری، امکان کنترل بهتر فرود توسط خلبان را نیز فراهم خواهند کرد.
بل AH-1Z وایپر؛ 31 میلیون دلار
سومین مورد نیز یک بالگرد نظامی آمریکایی ساخت کمپانی بل است که دو موتور و چهار پره دارد. AH-1Z وایپر منحصرا برای سپاه تفنگداران دریایی آمریکا طراحی شده و تحت عنوان زولو کبرا هم شناخته می شود. وایپر در مقایسه با بالگردهای مشابه، برد بیشتری داشته و اهداف را از فاصله دورتری شناسایی می کند. این بالگرد هم قابلیت تجهیز به موشک های مختلفی مانند AIM-9 Sidewinders و AGM-114 هل فایر را دارد. جالب است بدانید که وایپر نسبت به سیستم های چهار پره قابل مقایسه دیگر، 75 درصد قطعات متحرک کمتری خواهد داشت. این موضوع به طول عمر بیشتر بالگرد در بلند مدت کمک خواهد کرد.
میل- 35؛ 36 میلیون دلار
میل- 35 بالگرد نیروی زمینی ارتش روسیه است که ماموریت اصلی آن پشتیبانی هوایی نیروهای پیاده نظام و همچنین حمله به سربازان دشمن از بالا خواهد بود. از طرف دیگر میل- 35 به گونه ای طراحی شده است که امکان ارسال نیروهای خودی به میدان جنگ و یا خارج ساختن آنها از محدوده مذکور را با سرعت و انعطاف پذیری بالا امکان پذیر سازد. سیستم فرود منحصر به فرد این بالگرد، تجربه فرودی موفقیت آمیز حتی بر زمین های ناهموار را محقق خواهد ساخت.
دنل رویوالک؛ 40 میلیون دلار
پنجمین مورد، بالگرد تهاجمی متعلق به آفریقای جنوبی است که با هدف تبدیل شدن به پیشرفته ترین بالگرد تهاجمی نیروهای دفاعی این کشور طراحی شد. دنل رویوالک مدت زیادی به اسکادران شانزدهم مستقر در پایگاه هوایی بلومسپریت خدمت کرده است. این بالگرد را به عنوان یک گان شیپ چابک می شناسند که مهم ترین علت آن توانایی خارق العاده برای حمل تسلیحات سنگین ضمن حفظ مانورپذیری و سرعت مناسب خواهد بود. کمپانی دنل بالگرد نام برده را با استفاده از موتورهای توربوشفت دوگانه طراحی کرده است.
یوروکوپتر تایگر؛ 41 میلیون دلار
یوروکوپتر تایگر یک بالگرد دو موتوره و چهار پره است که در دسته بالگردهای نظامی جنگنده جای می گیرد. این بالگرد محصول مشترک شرکتی آلمانی و فرانسوی است که برای اولین بار در سال 1991 پرواز را تجربه کرد. یوروکوپتر تایگر بالگردی چند منظوره است که در عملیات های مختلفی همانند پشتیبانی نزدیک هوایی، شناسایی، ماموریت های ضد تانک و وسایل نقلیه زرهی دشمن و همینطور اسکورت بالگردهای دیگر مشارکت می کند. این بالگرد نیز مجهز به دو موتور توربوشفت رولز- رویس MTR390 خواهد بود.
سیکورسکی سیهاوک؛ 43 میلیون دلار
سیهاوک هواگرد دیگر تولید شده در کارخانه آمریکایی سیکورسکی است که در سال 1979 ساخته شد و 43 میلیون دلار قیمت دارد. سیهاوک در نتیجه نیاز نیروی دریایی آمریکا برای تولید یک بالگرد جنگنده بزرگ مخصوص ماموریت های مرتبط طراحی شد. در واقع بالگردی مد نظر بود که ضمن اندازه بزرگ (برای حمل مقادیر بالایی از تجهیزات مورد نیاز در شرایط بحرانی)، از قابلیت های شناسایی و نجات نیز برخوردار باشد. تجهیز سیهاوک به تسلیحات ضد کشتی مانند اژدرهای سری Mk، مزیت مهمی برای آن محسوب می شود. اندازه این بالگرد در کنار توانایی های پیشرفته آن موجب شده است تا یکی از گران قیمت ترین بالگردهای نظامی روی کره زمین باشد.
NH-90؛ 50 میلیون دلار
NH-90 یک بالگرد نظامی چند منظوره است که توسط شرکت اروپایی صنایع NH تولید شد. بالگرد نام برده مجهز به دو موتور و چهار پره است و طراحی آن به سفارش موسسه مدیریت بالگردهای ناتو، از سال 1993 آغاز شد. هدف ناتو از این سفارش، ساخت بالگردی بود که بتواند در محیط های آبی نیز به خوبی عمل کند. NH-90 در سال 2007 خدمت نظامی خود را شروع کرد. در حال حاضر دو مدل اصلی این بالگرد به نیروهای دفاعی 13 کشور مختلف سرویس دهی می کنند. این دو مدل شامل TTH؛ ترابری تاکتیکی برای نیروی هوایی و زمینی و همچنین NFH؛ بالگرد نگهبان ناو ناتو برای نیروی دریایی خواهد بود.
بوئینگ V-22 آسپری؛ 72 میلیون دلار
V-22 آسپری 72 میلیون دلاری به نحوی طراحی شده است که نه تنها خصوصیات معمولی یک بالگرد نظامی را داشته باشد، بلکه بتواند همانند یک هواپیمای توربوپراپ سریع و دور برد نیز پرواز کند. این هواگرد از سال 2007 تاکنون در خدمت ارتش آمریکا قرار دارد و اپراتور اصلی آن سپاه تفنگداران دریایی محسوب می شود. V-22 آسپری در واقع تیلت روتور (پروانه گردان) دو ملخه نظامی آمریکایی است که سرعت و برد پروازی یک هواپیما را با مهارت پرواز عمودی یک بالگرد تلفیق کرده است. البته آسپری به علت هزینه های بالای برنامه توسعه در اواخر دهه 1980، به محبوبیت مورد انتظار دست نیافت. برچسب قیمت این برنامه از مقدار برآورد شده 2.5 میلیارد دلار در سال 1986، به 30 میلیارد دلار در سال 1988 افزایش یافت. درخواست های تاکتیکی مقامات نظامی در خصوص این بالگرد همانند طراحی تاشدنی پره ها به منظور جای گیری در کشتی های نیروی دریایی، منجر به انفجار شدید هزینه های ساخت شد.
سیکورسکی CH-53K کینگ استالیون؛ 95 میلیون دلار
جایگاه نخست گران قیمت ترین بالگردهای دنیا به CH-53K کینگ استالیون تولید کارخانه آمریکایی سیکورسکی اختصاص دارد. این بالگرد در خدمت سپاه تفنگداران دریایی آمریکا قرار داشته و گران ترین بالگرد نظامی تولید شده تاکنون به شمار می رود. هدف اصلی از طراحی و ساخت آن نیز جایگزینی با سوپر استالیون قدیمی بوده است. استفاده از CH-53K حمل و نقل تجهیزات و مهمات جنگی را به سطح جدیدی از کارایی نزدیک ساخته است. دو موتور جنرال الکتریک T408 هر کدام با قدرت 7،500 اسب بخار، این هیولا را به حداکثر سرعت 170 گره خواهند رساند. در حالی که این بالگرد همچنان مراحل توسعه خود را پشت سر می گذارد، پروتوتایپ های تولیدی آن از سال 2014 در خدمت سپاه تفنگداران دریایی آمریکا قرار دارند.