در هفته گذشته کارلوس کیروش دوباره درباره میراثش برای فوتبال ایران سخن گفت. او البته بعد از جامجهانی ۲۰۱۴ برزیل هم میراثش را بازیکنانی نامیده بود که مثل علی کریمی و نکونام وارد مربیگری می شوند و نسل مربیگری ایران را تغییر می دهند، حالا در ادامه از پک و دستاوردهای لجستیکش مثل زمین جدید کمپ تیمهای ملی به عنوان میراثش برای فوتبال ایران در این ۸ سال حضور نام برد. میراثی که به شوخی گفت برخلاف انتقادها نمی تواند آنها را در جیبش بگذارد و ببرد.
اگرچه قلعه نویی اخیرا گفته آن ورزشگاه را کس دیگری ساخته و کمپ هم کار صفایی است و طعنه زده به میراث معنوی کیروش ولی این بار نوبت به برانکو شده تا در اینباره خیلی غیرمستقیم سخن بگوید.
مربی پرسپولیس البته به نکته مهمی اشاره کرده است. او از فوتبال هجومی و عشق به فوتبال گفته.
پرسپولیس یک دهه ناکامی مطلق داشت. باخت های بیشتر در دربی ها و نبودن در صف قهرمانان. درسال هایی که استقلال با فرهاد مجیدی می درخشید و ستاره داشت و تب استقلالی شدن بین کودکان داغ شده بود، پرسپولیس در جا می زد. حالا اما بازی عوض شده. برانکو تیمی ساخته که دوست داشتنی است. حالا ستاره اول فوتبال ایران سیدجلال است که نقش قهرمان را بازی می کند.
برانکو به همشهری ورزشی گفته: «میراثم عشق به فوتبال و پرسپولیس است که به کودکان هدیه دادم.»
میراث برانکو معنوی است. از فوتبال زیبا و هجومی که تماشاگر عاشقش می شود و از قهرمانی که باعث می شود کوچکترها را دوباره عاشق پیراهن قرمز کند.
او در بازی کریخوانی با کیروش دست روی نقطه مثبتی از خود گذاشته که فعلا پاشنه آشیل سرمربی تیم ملی است.
بازی هجومی در برابر بازی تدافعی! برانکو می گوید این میراث
بزرگترین دستاوردش است. چیزی که برایش این روزها به سرمربی پرتغالی تیمملی
مدام طعنه زده میشود.