تلاش منتقدان برای بی‌اهمیت کردن شفافیت

در موضوع انتشار لیست ثبت سفارش خودروهای قاچاق، درباره شریعتمداری گفته بودند نوشدارو بعد از مرگ سهراب بوده است. شریعتمداری توضیح داده بود که اولا ماجرا مربوط به دوره وزارت او نبوده است و دوما از چند ماه گذشته با همکاری سازمان بازرسی و حراست وزارت، پیگیری‌ها انجام شده بود، اما هنگام پیگیری‌های محرمانه لزومی به انتشار لیست نبوده است.

جالب آنکه همین انتقاد‌ها زمان انتشار لیست هیات مدیره شرکت‌های تابعه وزارت کار نیز مطرح شده بود؛ منتقدان گفته بودند این لیست ابهام دارد و برخی اسامی مربوط به سال‌های پیش است. این همان سخنی بود که خود شریعتمداری ساعاتی پس از انتشار لیست مطرح کرده بود و نیازی به کشف آن از سوی منتقدان نبود. شریعتمداری در توضیح لیست منتشر شده در وزارت کار گفته بود «امکان بروز کاستی در ارسال اطلاعات وجود دارد؛ ضمن اینکه وجود برخی اختلاف میان لیست اعلامی و ثبتی طبیعی است، چون صدور حکم انتصاب تا ثبت رسمی یا پذیرش استفعاء تا خروج از ثبت رسمی فرایندی زمان‌بر است.»

شفافیت و انتشار لیست‌هایی که تاکنون به دلایل مبهم محرمانه تلقی می‌شد، اگر اقدامی بی‌سابقه در تاریخ ۴۰ ساله جمهوری اسلامی نباشد، اقدامی کم‌سابقه است؛ از این جهت انتشار لیست‌های این‌چنینی در کشوری که زمانی رئیس جمهور آن حتی میزان موجودی صندوق ذخیره را محرمانه اعلام می‌کرد، بسیار اهمیت دارد. اما عجیب آنکه عده‌ای در پی بی‌اهمیت کردن اقداماتی هستند که در فرآیند ایجاد شفافیت الزامی است. از این جهت است که انتشار چنین لیست‌هایی در راستای شفافیت مالی دولت‌ها حیاتی است و دولتی موفق‌تر است که ابتدا بتواند گلوگاه‌های فساد و رانت‌های موجود در بدنه خود را بشناسد و به جنگ آن برود و مهمتر از آن، با انتشار و رسانه‌ای کردن آن، مردم را محرم بداند و آنها را در جریان بگذارد.