قراردادهای ال جی و سامسونگ فاجعه بود یا رنو؟!!

تدبیر24»صنعت لوازم خانگی ایران سال های طولانی از تکنولوژی در حوزه تولید دور مانده بود و این امر بدون تعارف از عدم مسئولیت پذیری برخی از مسئولین نشات می گرفت.

در تمام این چند سال یک فاجعه وجود داشت و آن هم جا گرفتن پشت حرف های غیرکارشناسی و البته بدون منطق که در شرایط بحران، فضای مناسبی را برای فرار از مسئولیت محیا می کرد.

غفلت مسئولین صنعت لوازم خانگی کشور و البته مجلسی ها باعث شد تا تکنولوژی تولید در ایران مغفول بماند چنانکه تکنولوژی در این حوزه ثانیه به ثانیه در حال رشد است و بدون تعارف همواره کشور ما چند پله از تکنولوژی روز صنعت لوازم خانگی عقب مانده است.

طی چند روز گذشته در حالی نوک پیکان انتقادات به سمت برندهای کره ای در بازار ایران رفته که گویی تنها مشکل صنعت ایران حضور برندهای دوو، ال جی و سامسونگ در کشور است.

به گفته منتقدان، نمایندگان داخلی  به شرکت های ال جی و سامسونگ  باج می دهند و وزارت صنعت هرچه سریعتر باید جایگزینی برای این برند ها پیدا کند. منتقدان می گویند که قرارداد های شرکت های کره ای به هیچ وجه در راستای منافع ملی کشور نیست و چون این برندها بخش عظیمی از بازار آمریکا را در اختیار دارند، در نتیجه گوش به فرمان این کشور بوده و تعامل ایران با برندهای سامسونگ و ال جی یعنی تعامل با آمریکا!!!

بدون هیچگونه نگاه جانبدارانه چند پرسش مطرح می شود که باید با نگاه کارشناسی به آن پاسخ داده شود.

اول آنکه برنده های کره ای نظیر سامسونگ با توجه به اینکه سهم خوبی از بازار آمریکا داشتند، در سال 91 و در شروع تحریم ها در ایران به واسطه بخش خصوص کارخانه تولید محصولات خود را احداث کردند. آیا این رفتار سامسونگ غیر مسئولانه بوده است؟ نه در دور اول تحریم و نه در دور دوم هیچ برند کره ای از عرضه محصولات خود به کشور امتناع نکرده اند، حداقل تا امروز هیچگونه کسری در قطعات نداشته ایم.

آیا فقط این دو برند کره ای زیر سلطه سیاست های آمریکایی در بخش صنعتی کشور دچار مشکل شده اند؟

بیاید سری به قرارداد رنو بزنیم. بد عهد فرانسوی در دور اول تحریم های به راحتی بازار ایران را ظرف مدت 24 ساعت ترک کرد و شریک ایرانی خود را بین زمین و آسمان معلق نگه داشت. پس از برجام برای همان بدعهدان فرانسوی به واسطه قراردادی که محمدرضا نعمت زاده، وزیر وقت صنعت کشور در غرفه رنو و با مدیران ارشد این شرکت به امضاء رساند، فرش قرمز پهن کردیم.

قراردادی که وزیر صنعت کشور ما نه با همتای خود بلکه با مدیران رنو در نمایشگاه خودرو پاریس و در غرفه این کشور به امضاء رساند!!!

هرچه در آن زمان رسانه ها از این رفتار مسئولین صنعتی کشور انتقاد کردند و درخواست رسانه ای شدن قرارداد رنو و ایران خودرو را داشتند، فایده نداشت. در دور دوم تحریم رنو به راحتی با یک بلیط یک طرفه، تهران را به مقصد پاریس ترک کرد.

رنو در زمانی که در ایران حضور داشت نه به اشتغال کشور اضافه کرد و نه به فناوری تولید خودرو در ایران افزود.

حال سری به حضور برندهای کره ای در بازار ایران می زنیم. ایجاد اشتغال بیش از 10 هزار نفر به صورت مستقیم، چندین هزار نفر غیر مستقیم، کارخانه تولیدی، محصولات با کیفیت که به گفته یک عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس که البته منتقد حضور این برندها در بازار ایران است و اذعان داشت که دلیل گسترش برندهای کره ای در بازار ایران قیمت مناسب و کیفیت خوب محصولات این برندها بوده است.

عبدالله رضیان گفته بود : قیمت های اعلام شده از جانب  شرکت های کره ای پایین  بود و  از لحاظ کیفیت هم با محصولات ژاپنی برابری می کرد.

البته وی از واردات این محصولات به کشور انتقاد داشت که به نظر می رسد باید سری به کارخانه های تولیدی برندهای کره ای بازار ایران مانند دوو، ال جی و سامسونگ در کشور بزنند.

حال این پرسش جدی مطرح است. آیا قرارداد برندهای کره ای در صنعت لوازم خانگی کشور فاجعه بود یا قراردادی نظیر رنو و سیتروئن؟ آیا برندهای کره ای در این کشور کارخانه های تولیدی احداث کردند یا خودروسازان بد عهد فرانسوی؟ آیا رنو و سیتروئن در کشور تکنولوژی تولید آوردند و باعث اشتغال چندین هزار نفر شدند یا برندهای کره ای بازار ایران؟ آیا مشتریان نهایی محصولات سیتروئن و رنو از خرید های خود راضی هستند و خدمات مناسبی دریافت می کنند یا برندهای کره ای بازار ایران، در شرایطی که به واسطه یک قرارداد بی نام و نشان اثری از بدعهدان فرانسوی در کشور نیست.

و در آخر آیا وزارت صنعت، معدن و تجارت باید به دنبال جایگزین برای برندهای کره ای در بازار لوازم خانگی ایران باشد که در دور اول و دوم تحریم همچنان در بازار ایران هستند یا بد عهدان فرانسوی در صنعت خودرو؟ باج گیری برندهای کره ای و یا باج دادن به بدعهدان فرانسوی!!

بدون تعارف باید قبول کنیم که خروج آمریکا از برجام تاثیراتی در فضای اقتصادی و صعتی کشور گذاشته است. در این شرایط که حتی 5 کشور عضو اتحادیه اروپا تا به امروز بر خلاف ادعاهای خود هیچ فعالیت مثبتی برای زنده نگه داشتن برجام نکرده اند، چطور میتوان انتظار داشت که باقی بخش های کشور دچار اختلال نشود؟

تولید با کیفیت برند ایرانی آرزوی هر ایرانی است اما باید قبول کنیم تعامل با کشورهای پیشرفته در حوزه تولید لوازم خانگی به ایجاد رقابت در بازار کشور کمک خواهد کرد.