یک سال تلویزیونی برای محمدرضا گلزار

تدبیر24»گیشه این بازیگر پارسال با مجموع فروش دو فیلم «آینه بغل» و «مادر قلب اتمی» به حدود ۲۲ میلیارد رسید که عدد قابل توجهی است. او سال ۹۵ هم با دو فیلم «سلام بمبئی» و «خشکسالی و دروغ» ۱۶ میلیارد در سینما فروخت.
عمده توفیق این بازیگر امسال با اجرای مسابقه «برنده باش» رقم خورد. البته او امسال در دو فیلم «رحمان ۱۴۰۰» (منوچهر هادی) و «ما همه با هم هستیم» (کمال تبریزی) هم بازی کرد که اکرانشان بی شک به اواخر امسال یا سال آینده موکول خواهد شد و به نظر می رسد هر دو فیلم در گیشه موفقیت داشته باشند.
«برنده باش» اما جلوه ای تازه از این بازیگر را به نمایش گذاشت. او هر چقدر در بازیگری همچنان مورد انتقاد و اتهام مخالفانش است، اما روی صندلی اجرای این مسابقه با تکیه به همان ویژگیهایی که شاید در سینما چندان به کار بازیگری اش نیامده اند، توانسته در ارتباط بی واسطه ای با مردم دُز محبوبیتش را افزایش دهد. مسابقه ای که با محوریت جوایز مالی نسبتا وسوسه برانگیزش، در همین مدت کوتاه خیلی از تماشاگران تلویزیون را با خود همراه کرده است. شرکت کنندگان با هدف دریافت جوایز نقدی و بینندگان در لذت رد و بدل شدن این ارقام میلیونی و نیز در حاشیه آن، محک زدن اطلاعات عمومی خود با «برنده باش» همراه شده اند.
گلزار هم با علم به همین ویژگی مالی برنامه اش با زیرکی برنامه را مدیریت می کند. او با کدهای آشکار و پنهانی التماس دعای شرکت کنندگان را برای گرفتن کمک بی پاسخ نمی گذارد؛ حالا یا با خنده به گزینه های جواب بی ربط و یا از طریق به شک انداختن افراد. اتفاقا در این مسیر چند باری هم معکوس عمل می کند تا جذابیت «غافلگیری» را در جریان برد و باخت محو نکند. او در پیرامون سوالات طراحی شده، مطالعه نسبی دارد تا اطلاعاتی بیشتر از آنچه روی مونیتور نقش می بندد را عرضه کند. گرچه در مواردی که سوالات با واکنش حاضران رو به رو می شود و مسیری پیش بینی نشده در مقابلش قرار می گیرد به سرعت متوسل به اتاق فرمان می شود تا نادانستن احتمالی اش چندان به چشم نیاید.
گلزار سر موقع شوخی های فی البداهه ای با اتفاقات و استودیو و صحبتهای حاضران دارد و با نکته سنجی و بدون عدول از چارچوب ادب مزه پرانی می کند تا فضای سرد چنین مسابقاتی را بشکند. ضمن اینکه به موقع هم از لوث شدن قضیه جلوگیری می کند و در مواجهه با شرکت کنندگانی که قصد حاشیه سازی بی مورد دارند، موضع دفاعی شدیدی به خود می گیرد.
لبخند ها و خنده های هر از گاه و ایجاد دیالوگ با همراهان شرکت کنندگان یا افراد پشت خط هم دیگر تاکتیک او برای اداره بهتر برنامه است.
با این حال او در مواردی که اصرار دارد این مسابقه با وجود چارچوب متکی به سوالات تستی و چهارگزینه ای اش می تواند سطح مطالعه را در کشور افزایش دهد، بشدت شعاری عمل می کند. مخصوصا وقتی که در برابر تاکید رندانه شرکت کنندگان روی این مثلا وجه فرهنگساز مسابقه یا اشاره بعضا تملق آمیز به سوپراستاری و بازیگری گلزار، آن هم برای جذب حمایت مجری در طول رقابت، نرمش روشنی از خود نشان می دهد! همانطور که منتقدان به نحوه هزینه کرد جایزه نقدی مسابقه و دیگر موارد قابل نقد را با برخورد سلبی شدیدی منکوب می کند.
گلزار به هر حال امسال با «برنده باش» حسابی خودش را دل مردم جا کرده است. حتی اگر یک نفر در شبکه ماهواره ای ضد انقلاب بگوید او برای اجرای هر برنامه‌ی «برنده باش»، ۵۰۰ میلیون تومان دستمزد می‌گیرد!
با این وصف او امسال در این مسابقه فراوان از چهره و اعتبارش خرج کرد و خطر تکراری شدن در سینما را برای تماشاگر به جان خرید. خطری که حمید فرخ نژاد و رضا عطاران به عنوان دو رقیب صدر نشین او در گیشه سینما، تا حدود زیادی از آن ایمن ماندند.