مجریانی که بودند، هستند و خواهند بود

تدبیر24»کاری به تعدد سلیقه‌ها ندارم؛ یکی از صدای خیابانی خوشش می‌آید، یکی گزارش‌های مزدک را دوست دارد، یکی فقط عادل را می‌پسندد و یکی هم می‌گوید صدای عادل روی اعصاب است (معمولاً خانم‌ها چنین عقیده‌ای دارند!) سؤال اصلی که در ذهن مخاطبان برنامه‌های ورزشی تلویزیونی مانده، اما این است که آیا مدیران محترم صدا و سیما حجم شدید انتقادات از بعضی مجریان و گزارشگران را می‌خوانند و اصلاً در جریان نارضایتی‌ها هستند؟ تلویزیون ایران دولتی است و قاعدتاً باید برای مردم و رضایت آن‌ها برنامه پخش کند. مثلاً برنامه‌هایی، چون ۹۰، خندوانه، دورهمی، حالا خورشید و... تا حد بسیاری رضایت مردم را جلب کرده‌اند و طبعاً مجریان آن‌ها کارشان در مجموع خوب بوده که دیده شده‌اند و اکثر سلیقه‌ها را به خود جب کرده‌اند، اما واقعاً چطور می‌شود برنامه‌ای که کمترین درصد بیننده را دارد سال‌ها پخش شود و چرا یک گزارشگر که سال‌های متمادی روی اعصاب ملت بارفیکس رفته (و می‌رود) همچنان با قدرت به کارش ادامه می‌دهد و هیچ‌کس کاری به او ندارد؟
به راستی متر و ملاک مدیران تلویزیون چیست؟ آیا یک نفر با هر سلیقه‌ای که فقط خودش می‌پسندد، هر چه دل تنگش خواست می‌تواند بگوید و باز هم باشد؟ عمر یک صندلی گزارشگری یا مجری‌گری در تلویزیون چقدر است و میزان رضایت مردم چقدر در نگاه و تصمیمات مسئولان تأثیر دارد؟ این‌طور که ما استنباط می‌کنیم بعضی‌ها گارانتی دارند و هر قدر سوتی بدهند و حرکات عجیب انجام بدهند باز هم هستند و کسی با آن‌ها برخورد نمی‌کند و حتی تذکری هم در کار نیست البته شاید خود مسئولان هم از یکسری گزارشگران و مجریان راضی نیستند، ولی به دلیل رودربایستی یا هر معذوریت دیگری نمی‌خواهند به آن‌ها دست بزنند.