به گزارش ایبنا به نقل از گاردین، کاکس ۲۳ ساله سال گذشته با اولین مجموعه شعر خود "باید دیوانه باشد" در فهرست ۱۰ شاعر پرفروش قرار گرفت. مثل روپی کور، شاعر کانادایی-پنجابی که پرفروشترینهای سال گذشته را تحتالشعاع قرار داد، کاکس هم ابتدا از انتشار آثارش در اینستاگرام شروع کرد. او میگوید: "بسیاری از شاعرانی که از پلتفرم آنلاین میآیند زنان یا آدمهای رنگینپوست هستند. و من فکر میکنم این موضوع جامعه بسیار سنتی عمدتا سفیدپوست مردان مسنتر را که زمانی طولانی فکر میکردند شعر یک کلوب انحصاری است، دچار آشفتگی کرد. دیگر اینطور نیست."
به گزارش نیلسن بوکاسکن که ناظر فروش کتاب در بریتانیاست، زنان جوان ۱۳ تا ۲۴ سال اکنون بزرگترین مشتریان شعر در بازار هستند که این مقدار طی پنج سال اخیر ۴۸٪ رشد داشته و به ۱۲.۳ میلیون پوند رسیده است. اما به جای خرید آثار مردان سفیدپوستِ مُرده که قرنها سلطه داشتند، زنان جوان دارند از بازوی اقتصادی خود برای افزایش فروش شاعران زن استفاده میکنند و شعر را متنوعتر و نمایانتر از هر زمانی در گذشته میکنند.
به عنوان مثال، روپی کور سال گذشته از فروش شعر حدود یک میلیون پوند درآمد داشته. مضمون شعرهای او تابوهای قاعدگی، خشونت جنسی و توانمندسازی زنان است. سه زن دیگر –پم آیرس، هلن دانمور و کارول آن دافی، اولین زن ملکالشعرای بریتانیا- همگی به فروش شش رقمی رسیدند، چیزی که در پنج سال گذشته بیسابقه بود. وندی کوپ، شاعر فمینیست معاصر تقریبا به اندازه سیلویا پلات محبوب و جاودانه کتاب فروخت.
این افزایش محبوبیت شعر توسط زنان و افزایش ارزش بازار مطابق است با تغییرات چشمگیر در جمعیتشناسی خریداران شعر. پنج سال پیش تحقیقات نیلسن نشان داد که ۲۷٪ خریداران شعر، زنان جوان بودند و ۲۷٪ دیگر مردان میانسال و سالخورده. امروز نزدیک به ۴۰٪ خریداران شعر زنان زیر ۳۵ سال هستند و تنها ۱۸٪ آنها مردان بالای ۳۴ سال. نسبت پسران نوجوان و مردان جوان در اوایل دهه دوم زندگیشان که کتاب شعر میخرند نیز افزایش داشته و از ۱۲٪ در سال ۲۰۱۴ امروز به ۱۶٪ رسیده است.
سهولت انتشار آنلاین شعر، خواندن در گوشی موبایل و بازنشر در شبکههای اجتماعی یکی از دلایلی است که این فرم در میان نوجوانان محبوب شده و شاعران جوان میلیونها طرفدار در اینستاگرام جذب میکنند.
سوزانا هربرت، مدیر بنیاد هنرهای فوروارد که جایزه فوروارد برای شعر و روز ملی شعر را راهاندازی کرد میگوید: "این، بازار را به روی زنهای جوانتر و متنوعتر باز میکند. برای زنان جوانی که لزوما دسترسی به میکروفون ندارند، شعر فضایی برای نوشتن و بیان احساسات فراهم میکند. بعد زنان دیگر، چیزهایی از خودشان را در این شعرها پیدا میکنند. ناشران متوجه شدهاند که اشتیاق برای نوشتن در زنان وجود دارد و اگر آنها این اشتیاق را نادیده بگیرند، فروش چندانی نخواهند داشت. زنان جوانی که در صنعت نشر کار میکنند نیز میتوانند ببینند که چه چیزی در پلتفرمهای آنلاین محبوبتر است و بگویند این بازار دارد."
اِما رایت، ۳۳ ساله، یکی از این زنان بود. او خانه نشر شعر خود، "انتشارات اِما" را در سن ۲۵ سالگی راهاندازی کرد؛ پس از آنکه فهمید تمام ناشران بزرگ و مجلههای شعر توسط مردان اداره میشوند، و سبکهای خاصی از شعر چاپ نمیشوند. او میگوید: "و این به این خاطر نبود که خوب نبودند. بلکه خوب ارائه نمیشدند. رایج نبودند. اما فرم و موضوع مهم است. با خود فکر کردم: اینها چه کسانی هستند که سلیقه مردم را تشخیص میدهند؟"
ویرایش و نشر شعر ارزانتر از رمان است؛ اولین مجموعه شعر رایت با یک لپتاپ دستدوم و نرمافزار ویرایش ارزانقیمت، برای او تنها هزار پوند هزینه داشت. او کتابهایش را مستقیما به صورت آنلاین و از طریق کتابفروشیها به دست خوانندگان رساند و تصمیم گرفت کارهایی که شخصا به آنها علاقهمند است را منتشر سازد: "من این کار را به یک دلیل انجام میدهم که بدیهی است پول نیست. پاداش من این است که شعرهایی که میخواهم بخوانم را چاپ میکنم. به همین دلیل است که شروع کردم و ادامه میدهم."
شهرت او حالا به خوبی تثبیت شده و او دیگر در این کار تنها نیست. در صحنه ناشران کوچک، زنان به طور فزایندهای در حال راهاندازی انتشارات شعر خود هستند، زیرا موانع اقتصادی که پیش از این وجود داشت دیگر وجود ندارد.