وی که ضعیف به نظر میرسید و در صحبت کردن مشکل داشت، به
شرح خلاصه دوران طولانی مدت حبس خود در زندان گوانتانامو پرداخت. وی گفت: ما
روزانه در معرض شکنجه قرار میگرفتیم. ما بدون هیچ یاوری در یک جزیره دور افتاده
که محصور در میان سلاحها بود، قرار داشتیم.
وی همچنین از دولت سودان و سازمانهای حقوق بشری به دلیل
تلاش برای آزادی زندانیان گوانتانامو قدردانی کرد. این در حالی است که "نور
عثمان محمد" یک زندانی آزاد شده سودانی دیگر به گفته ادریس در بیمارستان
بستری بوده و نتوانسته در این کنفرانس خبری حضور پیدا کند.
محمد در فوریه ۲۰۱۱ در یک دادگاه نظامی در برابر اتهامات
مطرح شده علیه خود بر اساس قانون سال ۲۰۰۹ کمیسیونهای نظامی آمریکا اظهار
گناهکاری کرد و به ۱۴ سال زندان محکوم شد.
این در حالی است که اقرار به گناهکاری وی مصلحتی بود و
همکاری وی با دادستانها باعث شد دادگاه نظامی از طریق یک توافق پیش از محاکمه همه
مجازاتهای بالاتر از ۳۴ ماه را لغو کند.
ادریس که از سال ۲۰۰۹ برای آزادی از گوانتانامو تعیین شده
بود، گفت: برخی از زندانیان سابق برای دستیابی به آزادی خود اظهار گناهکاری کردند
که این اقدام کاملا مصلحتی بود.
همچنین به گفته ادریس زندانیانی که در سال ۲۰۱۳ در اعتصاب
غذا شرکت کرده بودند دو برابر بیشتر از دیگران شکنجه میشدند.