بلدوزر اعتدال، اسفندیار را کنار زد!

تدبیر24 - منتقدین : "شهاب اسفندیاری" معاون فرهنگی بنیاد سینمایی فارابى استعفا کرد. این خبری است که پس از انتشار در یکی از رسانه های مجازی، ذهن هر انسان مطلعی را به سمت خود معطوف می سازد که چطور میشود کسی تنها پس از 13 روز از حکم انتصاب در این جایگاه مهم، آنهم با درجه تعهدی که محافل فرهنگی و سیاسی از او طی این سالها سراغ دارند، ازاین مسئولیت کناره گیری می نماید؟

اگرچه  اذهان عمومی و رسانه ای کشور، پیش از این نیز در سازمان سینمایی دولت تدبیر و امید، شاهد اینگونه استعفاهای ناگهانی و تعجب برانگیز همچون برخی اعضای شورای نمایش بوده اند، اما با توجه به هشدارهای متعدد "سینماپرس" درجریان برخی انتصابات مبهم حجت الله ایوبی در هیات امنای بنیاد فارابی و نقش نامحسوس آنان در تصمیم گیری های آینده، کناره گیری"شهاب اسفندیاری" از منظری جدی تر قابل تامل است.

"اسفندیاری" از جمله نیروهای جوان و انقلابی است که  ضمن تخصص علمی و آکادمیک و مدیریتی در عرصه های مختلف سینما و تلویزیون  از خاستگاه مذهبی و ولایی برخوردار بوده و فعالیت وی در بخش فرهنگی بنیاد سینمایی فارابی بارقه ای از امید را در برابر دیدگان جریان ارزشی و متعهد سینمای ایران ایجاد نمود که شاید ایوبی و جفعری جلوه بتوانند با استفاده از ظرفیتهای عمیق و دینی و همچنین روحیه جوان و فعال وی، سایر خلا ها و کم کاری های خود را در بخش های مختلف سازمان سینمایی مرتفع نمایند.

اما همانگونه که "اسفندیاری" خطاب به مدیر عامل فارابی نوشته است : "به واسطه این انتصاب فشارهایی از سطوح و جوانب مختلف بر جنابعالی  وارد آمده است که امکان همکاری در فضا و مناسباتی مطلوب - آن گونه که دوازده سال پیش داشتیم - را منتفی می سازد" کاملا میتوان رد پای جریان خزنده ای که به نوعی مسئولیت سیاستگذاری های کلان این بنیاد سینمایی را بر عهده دارد در این استعفا مشاهده نمود.

این نشان می دهد مدیران و مشاوران  منصوب شده اخیر که به شهادت بسیاری از فعالان پیشکسوت سینمای ایران و بر خلاف ظاهر سازی و رفتار دموکراتیک میان اهالی سینما، در طول  مدیریت خود بر سینمای ایران آنهم در سالهای اول پیروزی انقلاب اسلامی ،پایه گذاری غلطی را طراحی و اجرا نمودند که  این گره کور به دست هیچ دولتمردی تاکنون باز نشده است!؟ تا چه حد به روشهای مختلف در انتصابات مدیر یک تشکیلات نفوذ داشته و "حکومت در سایه" خود را به راحتی رها نمی سازند.

سینمای ایران سالهاست که به واسطه  تصمیمات سلیقه ای این دسته از مدیران حوزه فرهنگ و هنر، درکش وقوس مشکلاتی بنیادین واقع شده است که شاید مسئولان ارشد فرهنگی و دستگاههای نظارتی، کمتر خط فکری خطرناک و افراطی آنان را بتوانند بوضوحی که سینماگران دلسوز به ویژه در بخش خصوصی  از آن آگاهند، اطلاع داشته باشند.

 بیاد داشته باشیم اظهار نظر و تاکیدات یکی از همین آقایان را مبنی بر ضرورت انحلال فارابی تا قبل از انتخابات امسال را و در حال حاضر قبول مسئولیت وی به عنوان عضو هیات امنای همین بنیاد را که حاکی از نگاه کاملا دیکتاتورمآبانه این جریان است که اگر ما هستیم همه چیز باشد و اگر ما نیستیم هیچ چیز اجازه حیات ندارد!! 

نهادینه سازی جریان روشنفکری آنهم از نوع غربی به بهانه ترویج سینمای اندیشه ورز در سینمای پس ازاتقلاب، شاید تنها نمونه کوچکی باشد ازافکاری که بعد از سه دهه از پیروزی انقلاب اسلامی و تهاجمات متعدد فرهنگی، براحتی نمی توان سایه آن را از سر نسل جوان و علاقمند به فعالیت سینمایی در این کشور زدود و اینک دوباره مروجان آن تفکرات به ظاهر انقلابی با روی کار آمدن دولت اعتدال حسن روحانی و استقرارعلی جنتی برمسند مهمترین دستگاه فرهنگی کشور،پای خود را درزمین سینمای محجوب و نحیف ایران  سفت و محکم می سازند!

به نظر میرسد کناره گیری یکی از مدیرانی که بی تردید حضورش میتوانست در ارتقای سینمای مطابق با ارزشهای اسلامی و انقلابی موثر باشد، فرصت دوباره ای است که متولیان سازمان سینمایی  بطور جدی مورد پرسش قرار گیرند که اصرار بر حضور این دسته از افراد در شوراها و هیاتهای مختلف بر چه مبنایی است؟ و آیا براستی این فشارها همچنان تا تامین نهایی نظرات و دیدگاههای آنان ادامه خواهد داشت؟!