پیشنهادی برای ایران در سازمان کشورهای ترک

تدبیر24» حسین امامی - کلید رفع تنش در قفقاز و توسعه همکاری های آسیای میانه سازمان کشورهای ترک که با پنج عضو اصلی و دو عضو ناظر در سال 2009 تشکیل شد با اصرار و حمایت ویژه ترکیه به سمت مشارکت های اقتصادی فرهنگی و امنیتی می رود . ایران شرایط هم‌جواری و اشتراکات مذهبی و قومی و فرهنگی و تاریخ مشترک مستقیم با سه عضو اصلی آن دارد. در این میان مجارستان عضو اتحادیه اروپا و نیز عضو رسمی ناتو و همچنین ترکیه عضو اورآسیایی و عضو ناتو در جمع سازمان کشورهای ترک هستند لذا از این رو حضور اعضای ناتو در جمع این کشور‌ها اهمیت امنیتی ویژه ای به روابط با این سازمان ایجاد می کند. تاریخ مشترک ، مرز مشترک ، زبان مشترک و نیز بغییر از مجارستان دین مشترک در بین این کشورها و ایران وجود دارد. بطور طبیعی بدخواهان بین المللی چندان از روابط حسنه ما با این کشور‌ها خشنود نخواهند بود و علی رقم اشتراکات فراوان، بر روی تاریخ سازی جعلی و نیز ایجاد تضاد منافع ،سعی در تقابل چند وجهی بین ایران و کشور‌های عضو سازمان کشورهای ترک می کنند تا ضمن حضور مداخله گرانه در منطقه بازار جدید تسلیحاتی خود را توسعه داده و جبهه تقابلی جدید برای ایران باز نمایند که مشخصاً حضور انگلستان و اسرائیل به وضوح قابل مشاهده است و در صورت عدم تدبیر صحیح در تنظیم روابط بلند مدت، بجای بهره‌برداری از منافع موجود در اشتراکات فراوان باید به تقابل اقتصادی ،سیاسی، امنیتی و ژیوپلتیک با کشورهای ترک بپردازیم حال آنکه نزدیک شدن به این اتحاد نوپا مزایای زیادی برای ایران و کشور‌های ترک به همراه خواهد داشت ضمن آن که بدخواهان فرا منطقه‌ای را نا کام خواهد گذاشت.

 برای مثال تلاش پیوسته آذربایجان برای به دست یابی به کوریدور عبوری از ارمنستان و مناقشه بر سر این موضوع و یا عبور خطوط گازی ترکمنستان از دریای خزر و رسیدن آن به ترکیه می تواند مسیری کم هزینه و بدون مناقشه ایران را طی کند و راهیابی به آبهای گرم خلیج فارس از مسیر ایران و مشارکت در کوریدور شمال جنوب مزایای قابل تأملی برای این کشور‌ها خواهد داشت. دیگر ویژگی مهم ، جلوگیری از مسابقه تسلیحاتی حاصل از ایران هراسی است.

تجربه ای که در خلیج فارس سود فراوانی را نصیب فروشندگان تسلیحاتی فرامنطقه‌ای کرد و به تنازعات منطقه‌ای دامن زد و منطقه خلیج فارس را به انبار تسلیحاتی غرب و شرق تبدیل نمود. نکته قابل توجه این است که جمعیت ترک زبان ایران بجز ترکیه از جمعیت ترک زبان دیگر کشور‌های عضو سازمان کشورهای ترک بیشتر است و رقمی حدود سی میلیون نفر را شامل می شود و می توان گفت زبان مشترک که مهمترین موضوع این سازمان است می تواند ایران و این کشورها را به یکدیگر نزدیک کرده و از اثر گذاری های خارجی در روابط موجود جلوگیری کند.

 حضور ایران ممکن است به عنوان کشور ترک قابل پذیرش این سازمان نباشد ولی عضویت دیدبان (ناظر) می تواند ضمن خنثی‌سازی توطئه های در حال شکل گیری علیه منطقه قفقاز ، دروازه های جدیدی را در روابط بین‌الملی منطقه ای بگشاید که بهره ای فراوان و متقابل برای همه کشور‌های عضو حاصل خواهد شد. حضور ایران در جمع سازمان کشورهای ترک پایانی مهم بر تنش آفرینی ها با ریشه کشورهای فرا منطقه‌ای خواهد داشت.