زنان چرا کمتر آمدند؟

تدبیر24»در ارتباط با مسائل زنان از ابتدای انقلاب با نوعی دوگانگی در ديدگاه‌ها مواجه بوده‌ايم. جريانی كه امروز حامی گشت ‌ارشاد است و نقش زن را عمدتا در قالب خانواده و بين همسر و پدر می بيند، همواره وجود داشته و اکنون مواضع مشترک با جريان منتسب به دكتر جليلی دارد. اين تفكر زن را به حاشيه می‌راند، می‌خواستند در دانشگاه‌ها ديوار بكشند و زنان را محدود كنند. امام‌خمینی (ره) با اين مسائل مقابله كردند؛ بحث جدیدی نیست و متاسفانه بسيار صدمه زده است.
البته زنان ايرانی با زمينه‌هايی كه در طول اين سال‌ها فراهم شد، در عرصه‌هایی مثل آموزش، آموزش عالی، بهداشت، ورزش، فرهنگ و هنر درخشيدند که بخش عمده‌ آن همت خودشان بوده است.
در دولت‌هایی مثل دولت آقایان خاتمی و روحانی زنان بیشترین مشارکت را داشتند. اين دولت‌ها هم بيشترين تلاش خود را انجام دادند كه خانم‌ها به جايگاه حقه خودشان برسند. طرح تعيين سهميه ۳۰ درصدي برای مديريت ميانی و عالی زنان در دولت آقای روحانی، اقدام مهمی بود؛ زنان شايسته در مديريت عالی كشور ایفای نقش کرده و نشان دادند توانمندی زیادی دارند. در آن دوران حدود ۸ هزار و ۴۰۰ خانم وارد چرخه مديريتی كشور شدند که نزديك ۱۰۰ نفر آنان معاون وزير یا هم‌تراز معاون وزير بودند، ۵ زن برای اولين‌بار به عنوان سفير جمهوری اسلامی ايران به كشورهای مختلف اعزام شدند. پیش از آن زنان را به عنوان معاون استاندار نداشتيم که با تکیه بر این عزم دولت ۱۷ زن به عنوان معاون استاندار در استان‌های مختلف منصوب شدند. ده‌ها فرماندار و بخشدار موفق زن هم داشتیم. آخرين كارنامه‌ای كه در دولت ارائه داديم ۲۵ درصد از مديران دولت دوم دکتر روحاني خانم‌ها بودند، اما متاسفانه در دولت سيزدهم اين موضوع به حدود ۱۰ درصد افت پیدا كرد.
اينكه خیلی خانم‌ها در اين دوره نيامدند به اصل كلی نارضايتی عمومی و دلخوری به خصوص بعد از حوادث ۱۴۰۱ دارند، بازمی‌گردد... نوك تيز پيكان حملات به سمت زنان بود و آنان از نظر روحی و روانی آسيب ديدند. مردم معترض، نگران و ناراحت از شرایط، حق دارند و اين نشان می دهد جامعه ما يك جامعه زنده است...
جبهه اصلاحات كه پای اين كار آمد، سالها شاهد حبس و فشارها بر هواداران و اعضایش است. اگر اينها به دنبال قدرت يا كسب مناصب بودند، دچار اين فشارها و محدوديت‌ ها نمي‌شدند. جريانی كه پشت سر دكتر پزشكيان قرار گرفته جريان هزينه‌ داده‌ای است...