تدبیر24 : طيف راديكال و تندرو در نظر دارد با فضاسازي با روشهاي خاص، دكتر روحاني را مجاب كند كه بسياري از نيروهاي فعلي در دولت را حفظ كند و آنچنان كه آنها انتظار دارند، نيروها و كادر مديريتي تعيين شوند. تصور اين افراد درباره كابينه دولت يازدهم نيز پابرجا بود اما با شروع كار دولت و مشخص شدن گرايش فكري و عملي آنها، آگاه شدند كه اوضاع مطابق ميلشان پيش نخواهد رفت به همين دليل كارشكني و سنگاندازي را آغاز كردند. مخالفان دولت سعي دارند جامعهاي را كه اكنون در مسير دستيابي به آرامش است و به يك آرامش نسبي نيز دست پيدا كرده، براي دستيابي به منافع خود به تنش و ناآرامي بكشانند.
با توجه به فضاسازيهاي منفي كه در اين مدت از طيف مخالف دولت در سايتهاي خبري و برخي رسانهها ديده شد و كار را به آنجا كشاندند كه شخص رئيسجمهور نيز به اين رويكرد واكنش نشان داد، چند نكته را بايد در نظر داشت. دولت با اقدامات خود به منتقدين اين فرصت را ميدهد كه به كارشكني بپردازند و با اقدامات محتاطانه زمينههاي حركت عليه خود را فراهم ميكند. عملكرد دولت نبايد با احتياط بيش از حد همراه باشد زيرا نتايج خوبي در آينده نخواهد داشت. در همين راستا، نياز به تغييرات اساسي در نهادها و همچنين مديريتها احساس ميشود و با رويكردي اعتدالي و نه احتياطي بايد اقدام به اين تغييرات كرد. دولت به هيچوجه نبايد دچار اين اشتباه بشود كه «اعتدال» را با «احتياط» اشتباه بگيرد و به نام اعتدال در دام احتياط و محافظهكاري بيفتد.
اين دسته از منتقدان تندرو با تغيير مشي دولت احساس نگراني دارند و دولت بايد به اين موضوع توجه كند كه براي رسيدن به اهداف خود به تغييرات نياز دارد؛ طبيعي است كه اين تغييرات براي همه خوشايند نخواهد بود و نميتواند رضايت همگان را به همراه داشته باشد بهويژه افرادي كه تاكنون با قدرتي كه در اختيار داشتهاند، به منافع فراواني دست پيدا كرده و اكنون آنها را در خطر و نابودي ميبينند. نكته مهم ديگر اين است كه دولت بايد مشكلات را با مردم در ميان بگذارد و مخالفين خود را به مردم بشناساند تا مردم آگاه شوند چه افرادي به مخالفت افراطي و تخريبكننده مشغول هستند. اين افراد در اكثر حوزههاي كشور حضور دارند بهويژه در حوزه اقتصادي كه به معيشت مردم و زندگي روزمره آنها مربوط ميشود. براي ايجاد تغييرات، دولت بايد احتياط را كنار بگذارد و با شجاعت تمام اقدام كند.
تعدادي از اين مخالفين تندرو نگران از دست دادن ثروت و عدهاي ديگر نگران از دست دادن منافع شخصي خود هستند اما آنچه براي اين دسته مهمتر از هر منفعت ديگر جلوه ميكند، قدرتي است كه در اختيار دارند. با قدرت ميتوان علم و ثروت را به دست آورد و طبيعي است كه به هر اقدامي روي بياورند تا قدرتي را كه در اختيار دارند، از دست ندهند. دولت در رويكرد كلي خود ميتواند اعتدال را پيش بگيرد اما در زمينههاي تصميمگيري و برنامهريزيها از آنجا كه علمي و منطقي اهداف دنبال ميشوند اعتدال نميتواند مفهومي داشته باشد زيرا كار علمي با هيچ نوع محافظهكاري همراه نخواهد بود.