صدای پای رادیکالیزم می‌آید

به گزارش تدبیر24، ناصر ایمانی، روزنامه نگار، در گفتگو با فرارو ضمن بیان این مطلب با تاکید بر اینکه گروه‌های فشار، گروه‌هایی بدون ایدولوژی هستند گفت: برای این گروه‌ها خود رادیکال بودن موضوعیت دارد نه اینکه این رادیکالیزم متعالق به چه ایدولوژی باشد.

وی با بیان اینکه رادیکالیزم به اشکال مختلف و در زمان‌های مختلف در هر دو جناح ظهور و بروز پیدا کرده است گفت: رادیکالیزم خطری نیست که متعلق به یک جناح فکری و سیاسی باشد، هر دو جریان غالب سیاسی در کشور، یعنی هم اصولگرایان و هم اصلاح‌طلبان به نوعی دچار و درگیر خطر رادیکالیزم هستند.

ایمانی تاکید کرد: چنانچه شاهد بودیم رادیکالیزم در جریان موسوم به اصلاح‌طلبان یک بار در دوره نخست ریاست جمهوری سیدمحمد خاتمی به شکل گسترده رشد پیدا کرد و بار دیگر در در دوران پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸.

وی تصریح کرد: در جناح منتسب به اصولگرا هم رادیکالیزم در برهه‌های مختلف از آغاز دوران ریاست جمهوری آقای خاتمی یعنی حضور اصلاح‌طلبان در قدرت تا دوران ریاست جمهوری آقای احمدی‌نژاد که دولتی منتسب به اصولگرایان در قدرت بود در عرصه‌های مختلف حضور پیدا کردند.

این تحلیل‌گر مسائل سیاسی ادامه داد: بنابراین نمی‌توانیم رادیکالیزم را تنها متعلق به یک جناح و جریان سیاسی بدانیم و در واقع هر دو جناح به یک میزان در خطر آغشته شدن دامانشان به لکه رادیکالیزم منتسبت به خود هستند.

ایمانی با تاکید بر اینکه رادیکالسم صرفا به اشکال فیزیکی جلوه نمی‌کند گفت: رادیکالیزم اقلام دیگری هم دارد مانند متشنج کردن فضای سیاسی و یا ایجاد درگیری‌های میان جناح‌ها که به نوعی رادیکالیسم را نقطه مقابل اعتدال قرار می‌دهد.

وی با تاکید بر اینکه برخورد با رادیکالیسم باید با همه اشکال آن باشد گفت: نباید برخورد با رادیکالیسم تنها محدود به شکل برخوردکنندگان فیزیکی یعنی آن‌ها که سخنرانی‌ها را بر هم می‌زنند باشد، آن زمان که رادیکالیسم به شکل ایجاد تشویش از طریق روزنامه‌ها بروز پیدا می‌کند هم باید آن را محکوم کرد.

این کار‌شناس مسائل سیاسی با تاکید بر اینکه این اتهام متوجه دستگاه‌های نظارتی، اطلاعاتی و انتظامی است که چرا با رادیکالیزم برخورد نمی‌شود گفت: مگر می‌شود عده‌ای به طور اتفاقی و بدون آنکه سازماندهی شده باشند وارد مراسم‌های سخنرانی شوند و آن مراسم‌ها را به تنش بکشند بدون آنکه مورد شناسایی قرار گیرند.

وی افزود: البته در یک مورد با بخشی از رادیکالیزم برخورد شد و آن به واسطه تشکیل کمیته تحقیق و تفحص از حادثه قم توسط مجلس بود که که منجر به برهم خوردن سخنرانی رییس مجلس آقای لاریجانی شد و این کمیته در ‌نهایت چهره جریانی که پشت پرده این حادثه بود را برای مردم عیان کرد و آن‌ها را برای افکارعمومی معرفی کرد.

ایمانی با تاکید بر اینکه رادیکال‌های منتسب به جناح‌های مختلف با عنوان‌های متفاوت در عرصه عمومی حضور پیدا می‌کنند گفت: رادیکال‌های منتسب به جریان اصولگرا با عنوان دفاع از انقلاب و آزادی و رادیکال‌های منتسب به اصلاح طلب با عنوان دفاع از آزادی، دموکراسی و حقوق مردم در عرصه عمومی ظهور پیدا می‌کنند.

وی با تاکید بر اینکه برای رادیکال‌ها این تنها یک عنوان است و از آن برای رخ نمایی استفاده می‌کنند گفت: اگر اقدامات رادیکال‌های منتسب به هر دو جناح محکوم شود آن‌ها نمی‌توانند از این عناوین سوء استفاده کنند.

این کار‌شناس مسائل سیاسی با تاکید بر اینکه متاسفانه هر دو جریان سیاسی یه یک میزان در رشد و پرورش رادیکالیزم نقش داشتند چرا که هیچکدام با قدرت اقدامات آن‌ها را محکوم نکرد گفت: اصلاح طلبان اقدامات رادیکال‌های منتسب به خود را آن زمانی که مثلا آقای هاشمی رفسنجانی هدف تخریب قرار گرفت و اصولگرایان اقدامات رادیکال‌های منتسب به خود را آن زمان که آقای سید حسن خمینی در سالگرد ارتحال امام در حضور مقام معظم رهبری هدف تخریب قرار دادند محکوم نکردند.

ایمانی درباره تاثیرعملکرد رادیکال‌ها در عرصه سیاسی گفت: آلوده کردن فضای سیاسی و دور کردن عقلانیت و اعتدال از فضای کشور از جمله تاثیرات حضور رادیکال‌ها در عرصه سیاسی است به هر حال هر موقع عقلانیت و اعتدال از فضای سیاسی دور شود تصمیم گیری‌ها بر اساس منافع ملی نخواهد بود و می‌تواند کشور را با آسیب‌هایی مواجه کند.

وی در خاتمه گفت: زمانی می‌توان امیدوار بود که رادیکالیسم ریشه کن می‌شود که هر دو جناح بپذیرند رادیکالیسم علقه و علاقه‌ای به هیچ جناح و جریانی ندارد چرا که رادیکالیسم خود یک مکتب فکری جداگانه است و برای آنکه خود را به رخ بکشد به روش‌هایی رادیکالی دست می‌زند.