بهبود خواهی حکومتی به معنای ورود به حاکمیت و ایجاد اصلاحات از بالا برای حرکت به سمت دموکراسی است اما جنبش اجتماعی با طرح مطالبات و فشار اجتماعی قصد دارد حاکمیت را به سمت مردمسالاری بیشتر هدایت کند.
یک تحلیلگر مسائل سیاسی با اشاره به وجود دو گرایش بهبود خواهی حکومتی و جنبش اجتماعی در جبهه اصلاحات گفت: تجربه نشان داده است هر کجا این دو را با هم داشتیم به سمت دموکراسی و مردمسالاری حرکت کردهایم و هر زمان یکی را داشتیم به بن بست خوردهایم.
علیرضا علوی تبار در مراسم افطار سازمان دانشجویی حزب اسلامی کار که شب گذشته در دبیرستان البرز تهران برگزار شد اظهار داشت: بهبود خواهی حکومتی به معنای ورود به حاکمیت و ایجاد اصلاحات از بالا برای حرکت به سمت دموکراسی است اما جنبش اجتماعی با طرح مطالبات و فشار اجتماعی قصد دارد حاکمیت را به سمت مردمسالاری بیشتر هدایت کند.
وی ادامه داد: در زمان هاشمی بهبود خواهی حکومتی داشتیم و در سال ۸۸ جنبش اجتماعی، اما در سالهای ۷۶ تا ۸۴ از هر دو برخوردار بودیم و اگر آن حرکت به دلایلی به بن بست نمیرسید میتوانستیم خیلی زودتر به دموکراسی برسیم.
به گفتهٔ آقای علوی تبار، امروز بعد از یک دوره سخت بار دیگر بهبود خواهی حکومتی و جنبش اجتماعی در کنار یکدیگر قرار گرفتهاند.
این استاد دانشگاه بیان کرد: طرفداران هر دو گرایش در جبهه اصلاحات باید رعایت مرزها به یکدیگر احترام بگذارند. از دولت نباید انتظار داشت مانند بدنه جنبش عمل کند و متقابلا دولت نباید انتظار مشابه را از بدنه جنبش داشته باشد.
وی تصریح کرد: البته نباید جنبش را با شورش اجتماعی یکسان فرض کنیم. جنبش اجتماعی حرکتی هدفمند و آگاهانه است که به جای سرنگونی حکومت به دنبال تغییر رفتار مردم است.
این تحلیلگر مسائل سیاسی در پایان تاکید کرد: در صورت همگرایی دو گرایش بهبود خواهی حکومتی و جنبش اجتماعی است که ایران به دموکراسی پایدار دست پیدا میکند.