حاشیه دیدار مجلسی ها با هاشمی

چند مناسبت در پیش رو به این دیدار مفهومی دیگر داده. از شهادت مولای متقیان(ع) که تا مردم نخواستند حاکمشان نشد و بر تیغ تحجر متحجران نیز شکایتی نکرد، جز «به خدای کعبه كه رستگار شد.» تا سالروز مشروطه که برای مجلس خاطره به توپ بسته شدن دارد و برای روحانیت نیز یادآور خطایی تاریخی. خطایی بزرگ که نردبان جریان ضد روحانیت شد. در میانه این دو مناسبت نیز تنفیذ و تحلیف ریاست جمهوری در راه است تا پایانی باشد بر جریان ضد روحانیت 8 ساله اخیر که از قضا به مجلس در رأس امور هم اعتقادی نداشت! گویی تاریخ در شباهت اتفاقات درس عبرتی مي‌دهد، برای عبرت‌آموزان و برای عدم تکرار خطاها.

نمایندگان مجلس حرف‌های بسیاری با خود آورده‌اند. سالهای دور از اعتدال بدجوری بر قلب همه سنگینی مي‌کند. از مشکلات متراکم شده کشور مي‌گویند و از نگرانی فشار افراطی‌ها بر رئیس منتخب. از کابینه احتمالی هم مي‌گویند و نیاز وافر به دولت فراگیر. کاری که دولت دهم با جایگاه مجلس و قانون کرده، بدجوری چشمشان را ترسانده. مطالبات از آیت‌الله هم مطابق معمول سر به فلک مي‌کشد. خدا را شکر مي‌کنم که آقای هاشمی رئیس جمهور نشد. دعایش را هم به جان آناني مي‌کنم که مسبب خیر شدند!

آقای هاشمی با طمأنینه خاصی تمام حرف‌ها را گوش مي‌دهد. گویی عهد کرده که همیشه بسان مستمعی باشد که صاحب سخن را بر سر ذوق آورد. در همین حال و هوا یکی از نمایندگان هم خاطره‌ای تعریف مي‌کند که مرا سر ذوق مي‌آورد. مي‌گوید زمان مجلس سوم بود. شما در مجلس حرفی زدید که سالهاست در گوشم زنگ مي‌زند. فرمانده جنگ بودید و رئیس مجلس. ولی در مجلس گفتید که حاضرید آتش‌بس را بپذیرید و محاكمه شوید تا مردم آسیب نبینند. «حق‌النّاس» را ما آنجا از شما آموختیم.

یکی از نمایندگان خوش زبان هم به لُری مي‌گوید: آقای هاشمی یادتان هست در دوران کم پولی دولت سازندگی در جواب درخواست ما گفتید: "پیل(پول) نداریم!"، باید خدمتتان عرض کنم در دوران پر پولی این 8 سال اخیر هم استان لرستان پیل (پول) ندارد! آیت‌الله لبخند تلخی مي‌زند. از تلخی لبخند هاشمی بوی بغض و خون دل مي‌شنوم.

حرف میهمانان که به پایان مي‌رسد، آقای هاشمی نگاهی به دورادور مجلس مي‌اندازد تا همه میهمانان حرف خود را گفته باشند و کسی از قلم نیافتاده باشد و بعد شروع به سخن مي‌نمايند و اول از همه باز از مردم مي‌گویند. از هوشیاری مردم در انتخابات، از درک و فهم بالای ملّتی که بر تمام قفل‌ها و موانع چیره شد و درس اعتدال داد.

آیت‌الله روایت مجددی هم از حضور خود در انتخابات مي‌گوید. شیرینی‌اش هنوز در کام ملّت است. از آخرین تماس با دفتر رهبری درباره تحقق حماسه سیاسی تا ورود به ساختمان وزارت کشور. ای کاش مي‌شد مستندی از اتفاقات آن ساعت تاریخی در سراسر کشور ساخت. آیت‌الله از ماجرای شورای نگهبان خیلی کم مي‌گوید. گویی کم‌اهمیت‌ترین قسمت آن ماجرای تاریخی برایشان است. نمی‌دانم چرا هر بار به اقدام شورای نگهبان فکر مي‌کنم، ناخوآگاه یاد این شعر رهبری در دفاع از جایگاه آقای هاشمی مي‌افتم که: «مؤذن بانگ بی‌هنگام برداشت/ نمی‌داند که چند از شب گذشته است!»

آیت‌الله که از ماجرای انتخابات مي‌گذرد. به نکته بسیار ظریفی برای نمایندگان مجلس درباره حق‌النّاس اشاره مي‌کند. آقای هاشمی مي‌گوید «حق‌النّاس فقط برای زمان انتخابات نیست». گویی رسم اعتدال را برای تمام ارکان نظام و بالاخص مجلس واگویه مي‌کند. به راستی که تعبیر کم‌نظیر رهبری راهگشای اعتدال شد. راز این تعبیر هم بماند برای مخزن‌الاسرار رابطه هاشمی و رهبری.

آقای هاشمی مي‌گوید از دولت روحانی تا مجلس و از تریبون‌های نماز جمعه تا جراید و رسانه‌ها همواره در آزمون «حق‌النّاس» هستند و امروز رعایت «حق‌النّاس» تمکین به خواست مردمی است که نخواستند مسیر 8 سال گذشته ادامه پیدا کند. حرف آقای هاشمی به نمایندگان مجلس همین یک کلمه بود. «حق‌النّاس» را فراموش نکنید.

آقای هاشمی برای نمایندگان مجلس از همزبانی افراطیون داخل و خارج می‌گوید. از عقلانیت و اعتدالی که همیشه کارگشاست هم مي‌گوید. از سرنوشت صدام بعد از قبول قطعنامه 598. از پیشرفت ایران بعد از پایان جنگ. از رنجی که امروز مصر، لیبی، تونس و سوریه از بی‌اعتدالی مي‌برند. آخرین حرف آقای هاشمی به نمایندگان مجلس این بود: به منتخب مردم کمک کنید تا اعتدال زخم تندروها را بر جان و معیشت مردم مرهم کند.

جلسه که به پایان مي‌رسد، با نمایندگان ملّت چند قدمی همراه مي‌شوم. شرح اعتدال آقای هاشمی تأثیر خود را کرده. اسلام مردمی هر چه عزّت دارد از آموزه‌هاي اهل بیت(ع) است که قلّه‌اش حق‌النّاس است. نقطه هزیمت مجلس شاید از همین جا باشد. "مجلس در رأس امور" با اتکاء به "میزان رأی ملت است." تجربه این سالها نشان داد راهی غیر از اعتدال  بین این دو تعبیر تاریخی وجود ندارد.

منبع:پایگاه اطلاع رسانی هاشمی رفسنجانی